"กูดูเป็นไงบ้างวะ"
ทากะฮิโระในสูทสีขาวสะอาดตาหมุนตัวไปมาพร้อมถามเพื่อนสนิทตัวโย่งที่กำลังนั่งเท้าคางเหมือนเบื่อหน่ายบนโซฟา
"โทรุ"
"ว่าไง?"
"เฮ้อ ไม่ฟังกูอีกแล้วนะ"
"โทษที ว่าไงนะ" โทรุผละใบหน้าจากสมาร์ทโฟนที่เปิดค้างอยู่หน้าเว็บตูนซักเรื่องที่เจ้าตัวชอบอ่าน ทากะแอบนอยด์เพื่อน แต่ก็ไม่อยากให้บรรยากาศมันย่ำแย่ คนตัวเล็กเลยส่งคำถามไปอีกครั้ง
"กูถามว่ากูใส่เสื้อตัวนี้เป็นยังไงบ้าง"
"ก็ดูดี"
"แค่เนี้ย?"
"แล้วมึงจะเอาแค่ไหนละสัด" โทรุแหวใส่ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาก้าวยาวๆไปโบกกะโหลกเพื่อนตัวเล็กที่มีสีหน้าฉายแววไม่พอใจอยู่หน่อยๆ "เนี่ย ดูดีที่สุดแล้ว"
"จริงนะ"
"เออ กูจะโป้ปดมึงทำซากหอยขมเหรอ"
"โล่งไปที" ทากะค่อยยิ้มได้ ร่างเล็กหมุนตัวไปมาหน้ากระจกเพื่อเช็คความเรียบร้อย ความจริงทากะค่อนข้างพอใจในชุดสำหรับงานแต่งงานตัวนี้ตั้งแต่วินาทีที่ได้เห็น ยิ่งได้ลองสวมใส่ก็ยิ่งชอบใจ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่มีความมั่นใจ หากยังไม่ได้ฟังความเห็นจากเพื่อนรักเสียก่อน
"โทรุ มึงว่าโนดะชอบชุดนี้มั้ย"
"ทากะ มองหน้ากู" ฝ่ามือหนาของโทรุจับไหล่แคบของเพื่อนสนิทให้หันมาประจันหน้ากัน แล้วเอ่ย
"กูคือโทรุ กูไม่ใช่เจ้าบ่าวของมึง กูตอบมึงไม่ได้หรอก"
"..."
"แต่สำหรับกู มึงดูดีที่สุดแล้ว ดูดีแล้วจริงๆ"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in