ตื่นมาลีลาจนถึงสิบโมงก็ออกไปตลาด ซื้อพืชผักมาประกอบอาหาร ไม่ได้มาเดินตลาดนานมาก รู้สึกว่ามีร้านใหม่ๆ มาอยู่นะ มีร้านขายปลาที่เอาปลาแแซลมอนมาแล่ให้เห็นสดๆ เลยด้วย ปกติตลาดที่นี่จะมีขายปลาแซลมอนเป็นปกติอยู่แล้วนะ แต่เพิ่งเคยเห็นร้านที่เอาปลาทั้งตัวมาขนาดนี้ ตื่นเต้นมากที่ได้เจอหน้าปลาแซลมอน แล้ววันอาทิตย์ตอนสิบโมงก็คือคนเยอะมาก เดินกันขวักไขว่มาก ผักก็เกือบๆ จะหมดแล้ว เดินตลาดเสร็จก็เดินไป 全聯 อากาศวันนี้ก็ไม่ร้อนดี แฮปปี้มากกับชีวิตครึ่งเช้า

กลับมาห้องก็เตรียมจะประกอบอาหาร หุงข้าวก่อน เอาผ้าเข้าเครื่องซัก เพื่อนร่วมอพาร์ตเมนต์ชาวรัสเซียออกมาถูพื้นพอดี ก็เลยไปนั่งรออยู่ในห้องก่อน แกะกระเทียมไปพลางๆ สักพักก็ออกไปดูว่าเขาถูพื้นเสร็จยัง ปรากฏว่าท่อเครื่องซักผ้ารั่ว น้ำเต็มพื้นเลย คนรัสเซียเขาก็พยายามถูซับน้ำให้อยู่ เราไม่รู้ต้องทำไง เลยกลับเข้าห้องมาตั้งสติก่อน555 เป็นการรับมือต่อปัญหาที่โง่มาก ด้วยความเห็นแก่ตัวก็ว่าจะให้รัสเซียเขาถูไปแหละ แต่พอนึกขึ้นได้ว่านั่นผ้าเรานี่หว่า แล้วเหมือนรัสเซียก็กลับเข้าห้องไปแล้ว เราก็เลยต้องไปทำต่อ เอาถุงเอากะละมังมารองไปก่อน แล้วก็ถูๆ ซับๆ จนผ้าซักเสร็จ สักพักเจ้าของห้องก็มาช่วยซ่อม ซึ่งเขาแ่ค่มาเอาสก็อตเทปพันๆ ท่อ คือมันเวิร์กจริงหรอวะ

ซ่อมเสร็จ เจ้าของห้องก็เดินดูเช็กสภาพอพาร์ตเมนต์สักพักก็กลับไป เราก็ถึงจะได้ทำอาหารสักที วันนี้ทำซุปกิมจิทูน่า กับหมูผัดโคชูจัง ก็คือเมนูที่คิดไว้ว่าอยากกินมาหลายวันแล้ว แต่เพิ่งได้ออกไปซื้อหมูมาทำ ผลออกมาอร่อยมาก แล้วทำมาเยอะไปมากๆ ลงหมูทั้งแพ็คไปเลย อิ่มสุด อิ่มจนคิดว่ามื้อเย็นคงไม่ต้องกินอะไรแล้วมั้ง แต่ระหว่างกิน ไลน์ก็เด้งมาว่าเพื่อนชวนไปกินข้าวด้วยกันมื้อเย็น กะว่าจะปฏิเสธแหละเพราะอิ่มมาก ไม่อยากกินอะไรแล้ว แต่อีกใจก็อยากจะออกไปข้างนอก ไปคุยกับคนบ้าง ไม่ได้คุยกับคนมาหลายวันแล้ว ก็เลยตอบตกลงไป

ด้วยความอิ่ม และความนอนน้อย กินเสร็จนอนดูการ์ตูนสักพักก็ผล็อยหลับไป รู้สึกตัวอีกทีจากการสั่นของโทรศัพท์ เป็นเพื่อนคนที่นัดเจอกันนี่แหละ มองนาฬิกา ทุ่มกว่าแล้ว เรานัดกันไว้ทุ่มนึง แหะ ขอโทษนะเพื่อน เราก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไป นึกว่าเพื่อนจะไม่รอแล้วนะเนี่ยแต่เขาก็ยังรอเรา เป็นเพื่อนที่ดีมากๆ เราไปกินซูชิย่านกงกว่านที่คนไต้หวันแนะนำเพื่อนมาอีกที เราไม่หิวก็เลยกินแค่ปลาดิบ ไม่ได้กินปลาดิบมานานแล้วเหมือนกันนะเนี่ย ตอนคีบแซลมอนเข้าปากนี่แฮปปี้มาก กินเสร็จก็เดินเล่นแถวกงกว่าน แล้วก็เดินไปหอเพื่อน เพิ่งเคยมาครั้งแรก เป็นหอพักนักศึกษาที่ดูดีมากๆ แฟซิลิตี้เขาดีจริงนะมอนี้

มีอีกเรื่องนี่น่าจดจำ คือวันนี้เราบีบสิวเป็นครั้งแรกในชีวิต คือสิวขึ้นแถวๆ ปากตั้งแต่เมื่อวาน แล้วมันเป็นสิวหนองๆ อะ ไม่รู้เรียกว่าไร สิวหัวหนองไหม นี่ไม่มีความรู้เรื่องสิวเลย ปกติเวลาสิวขึ้นก็ปล่อยให้มันหายไปเอง แต่สิวหนองๆ อันนี้มันเจ็บนิดนึง แล้วมันก็เด่นมาก แล้วกลัวมันแตก กลัวเอามือไปเล่นมัน ก็เลยเอาแผ่นแปะสิวแปะไว้ตั้งแต่เช้า ยิ่งวันนี้ออกไปข้องนอกก็ยิ่งต้องแปะ โชคดีเหมือนกันที่ช่วงนี้ต้องใส่แมสก์พอดี ไม่ต้องโชว์สิวให้ใครเห็น พอตกดึก กลับมาถึงห้อง ก็นอนเล่นนู่นนี่เรื่อยๆ จนตีหนึ่งตีสองเพิ่งจะได้ลอกแผ่นนี้ออก พบว่ามันแตกก ตกใจมาก ไม่เคยรับมือ ไม่รู้ต้องทำไง กำลังจะเอาทิชชู่มาซับหนองออก แต่ก็เอ๊ะ ทิชชู่เรามันเป็น toilet paper มันจะดีไหมวะ ก็เลยเอาสำลีมาซับแทน พอซับแล้วมันก็รู้สึกได้ว่าข้างในมันต้องมีอีกอะ เหมือนเคยอ่านเจอว่าต้องบีบออกให้หมดไม่งั้นมันจะอักเสบ ก็เลยจัดการใช้มือบีบออกมา คือมันน่ากลัวมาก ภาพหนองค่อยๆ ไหลออกมายังคงติดตา บีบสิวเฟิร์สไทม์แอตไต้หวัน บีบเสร็จก็ไม่รู้ต้องทำไงต่อ แล้วมันดูเป็นหลุมๆ แล้วไม่รู้ว่าแบบนี้คือมันออกหมดยัง ก็เลยเอาแผ่นแปะสิวมาแปะ ให้มันดูดน้ำต่อ555 เสร็จแล้วก็รีบไลน์หาเพื่อนที่ชอบไปกดสิว แล้วก็กูเกิลรัวๆ แต่ก็เหมือนทำไรไม่ได้ ก็ไปล้างหน้าให้สะอาดแล้วก็เอาแผ่นแปะสิวแปะต่อ คือทั้งห้องมีผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับสิวแค่แผ่นแปะสิว ก็เลยทำได้แค่แปะ

วันนี้เป็นวันที่ดี จริงๆ มันฟังดูธรรมดามากเลย แต่ถ้าเทียบกับวันอื่นๆ ที่ผ่านมา วันนี้มันคึกคักสุดๆ ไปเลย อยากดึงตัวเองออกไปข้างนอกให้ได้ทุกวันเลย