มาถึงเล่ม3 เล่มสุดท้ายของเรื่องนี้แล้วใครอยากอ่านเล่ม1,2 จิ้มลิ้งค์ข้างล่าง
รีวิวเล่ม1
รีวิวเล่ม2
เล่ม3 หน้าปกน่าจะเป็นต้นแป๊ะก๊วยหน้าบริษัทของสีชิงไหม ที่ได้ทำการถอนต้นไม้เก่าออกแล้วเอาต้นไม้ที่น้องชอบลง จนกลายเป็นเอกลักษณ์เป็นจุดเด่นของบริษัทเลยที่ใครผ่านก็ต้องมองต้องถ่าย
เนื้อเรื่อง
- เริ่มเล่มมาเสี่ยวเฉียวไปงานรับรางวับ แล้วก็แน่นอนจ้ะ ได้รางวัลมา แล้วคือรางวัลใหญ่อะ อ่านไปลุ้นไป พอประกาศก็คือยิ้ม สร้างชื่อเสียงอีกแล้วยัยน้อง เก่งที่สุด สมกับคำว่าเทพบุตรแห่งชาติจริงๆไปที่ไหนก็ได้ดีได้คนชมได้ผลงาน ตอนเล่ม2ได้รางวัลไป1 มาเล่มนี้ได้อีก1 สุดยอด
- ระหว่างการรับรางวัลก็มีการปะทะกันระหว่างแฟนคลับน้องกับแฟนคลับของดาราใหญ่ สุดท้ายแฟนคลับของเสี่ยวเฉียวชนะไปเพราะน้องได้รางวัลรับใหญ่เมื่อเทียบกันแล้วก็คือน้องได้รางวัลเร็วกว่า แล้วพอดาราคนนั้นมาเม้นต์แสดงความยินดีบังเอิญข้อความนั้นไม่เข้าหูเข้าตาประธานสีเข้าให้ ท่านประธานก็เลยจัดไปดอกสั่งตัดขาไม่ให้งาน ห้ามบริษัทในเครือให้งานดาราคนนี้อีกก็กลายเป็นว่าต้องห่างหายจากวงการ ไประยะหนึ่ง
- ก็มีการรับเล่นหนังบ้าง และก็ลงทุนเองด้วยบ้างเพราะเงินมันเหลือ
เสี่ยวเฉียวไม่ได้เป็นแค่นักแสดงนะ เป็นนักลงทุนไปแล้วว เงินเหลือๆเห็นลู่ทางเลยหว่านพืชสักหน่อย
- มีช่วงเสี่ยวเฉียวบอกนะว่าตัวเองเคยเป็นใครอะไรยังไง(เรื่องในชาติก่อน)แต่สีชิงก็คือไม่ได้เชื่อไง แบบว่าเออ.ก็รับฟังไว้ แต่หลังจากนั้นก็มีบางอย่างตงิดใจแล้วก็เลยเริ่มหาข้อมูลเริ่มอ่านหลายๆอย่างที่มีความเกี่ยวพันกับยุคนั้นที่เสี่ยวเฉียวบอกว่าเคยอยู่ จนกระทั่งได้ทำหนังเกี่ยวกับสมัยราชวงศ์ที่น้องเคยอยู่ เป็นเรื่องที่ไม่มีนางเอกมีแต่ตัวเอกซึ่งมองคล้ายๆก็เหมือนเป็นหนังที่ถ่ายทอดชีวิตในชาติก่อนของเสี่ยวเฉียว
เม้าท์
- บอกก่อนเลยว่าเล่มนี้หวานอะ แบบว่าย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วไปอยู่บ้านสีชิง คืออ้างกับคนอื่นว่าเซฟที่บ้านสีชิงทำอาหารอร่อยเลยย้ายไปอยู่ด้วย อยากจะแหมมมมม่ ยาวๆ ทุกคนรู้ ประตูบ้านรู้ โคมไฟรู้
- ความโหด เฉือนนิ่มๆของเสี่ยวเฉียวยังคงเส้นคงวา อ่านแล้วสะใจ ยิ่งมีตอนที่น้องลับฝีปากกับทนายอีกคือคำด่าแบบแบบฟังแล้วต้องคิดตามอะ สุดจริงด่าแบบคำปกติทั่วไปมันไม่เหมาะกับนักเรียนดีเด่นแบบน้อง
- ฉากNC ไม่มีบรรยาย ไม่ได้เล่าแบบถึงพริกถึงขิงแบบที่คาดไว้เลย เป็นแบบตัดเข้าโคมแบบว่ารู้กัน ก็คือเหมาะกับเนื้อเรื่องแหละถ้าให้พ่อเทพบุตรเสี่ยวเฉียวมีฉากแบบนั้นก็คิดว่ามันจะกระโตกกระตากเกินไปหน่อยอะ
ครั้งแรกใช่ไหม ครั้งแรก เขินแทนสีชิง ทำไมน้องพูดอย่างนี้ มันต้องสลับกันไหมอะพ่อเทพบุตร
- พ่อแม่ของเสี่ยวเฉียวรับรู้ ไม่มีดราม่า เรื่องการคบผู้ชายของน้อง
- อ่านแล้วยิ้ม ฟิลกู้ด เรื่อยๆ ไม่หวือหวา ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์
- เป็นเล่มจบที่เหมือนไม่จบ เพราะอ่านแล้วยิ้มมาตั้งแต่เริ่มเล่มคือเขาอยู่ด้วยกัน พอมาท้ายๆเรื่องทุกอย่างก็ดูเข้าที่เข้าทางความสัมพันธ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนไม่มีอะไรกระทบกระทั่ง พระเอกคือตอนเขินก็น่ารักแต่ตอนดูแลก็คือออกหน้าออกตาออกปากปกป้องน้องดีมากๆให้ทำอะไรก็ทำ ชวนไปเล่นหนังยังไป 555
พี่น้องสนิทกันขนาดไหนถามใจดู ทุกคนรู้ ฟ้าดินรู้ แต่อ้าปากพูดไปไม่ได้ เพราะกลัวไม่มีที่ยืน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in