ปีนี้ภาพรวมไม่ได้มีอะไรโดดเด่นมากมายนัก
ไม่ได้โชคดีถูกรางวัล ไม่ได้โชคร้ายรับเคราะห์
แบบปีก่อน ขาเราก็หายดีเพิ่มมาคือนอต 8 ตัว
ก็เป็นปีที่ดีแย่สลับกันไปและเราเสียความสัมพันธ์
กับเพื่อนคนนึงไปเมื่อสองเดือนก่อน มันเริ่มจากเราเอง
เรางี่เง่า เราเหนื่อยจากการทำชิ้นงานคนเดียว
และเพื่อนหายไปไม่บอกเหตุผล เราก็ดันไม่ถาม
แต่เราก็รู้นิสัยเพื่อน ถ้าเราไม่พูดเพื่อนจะไม่เข้าใจ
ใช่.. เราแม่งเลือกไม่พูด จากที่แต่ก่อนเราเป็นคนที่
เริ่มพูดก่อนเสมอ อยู่ๆเราทนไม่ได้ ละก็ห่างจากเพื่อน
ไม่เคลียร์ พอมีเพื่อนอีกคนจะเป็นกาวเชื่อมให้ เราดีใจ
เราได้ระบายความรู้สึกของเราออกไปและเรายินดี
ที่จะกลับมาทำงานร่วมกันเหมือนเดิม แต่มันสายไป
เพื่อนบอกว่า รู้สึกแย่มากที่เราไม่พูดด้วยและ
จะไม่กลับมาเป็นเพื่อนกันอีก เรื่องแค่นี้ทำให้เราเป็นไปได้ขนาดนี้ ก็จบแล้ว
ประโยคกับท่าทางวันนั้นเราจำได้ดี
เธอไม่เข้าใจฉัน ฉันไม่เข้าใจเธอ
หลังจากเคลียร์กันจบ เราเดินออกมา
ความรู้สึกแรกเลยคือเสียใจ แล้วก็หงุดหงิดตัวเอง
ถ้าเราพูดกับเพื่อนให้เข้าใจว่าเราไม่โอเคคงดีเนอะ
มันก็ทำได้แค่คิด จบวันนั้นมันเหมือนวันที่
ตัดขาดกันอย่างเป็นทางการ..
เรายังคงเป็นเพื่อนกันในโซเชียลต่างๆอยู่
ลบไม่ลง แต่ก็ไม่สามารถเห็นอะไรเพื่อนได้นะ
เพราะเพื่อนซ่อนเราไปแล้ว เศร้าดีเนอะ
เรายังอยากรู้อยากเห็นการเป็นไปของเพื่อนคนนี้
เรายังเป็นห่วง และนึกถึงเวลาที่ผ่านร้านเดิมๆที่เคยไป
ตลอดเวลาที่เราลำบากเพื่อนก็คอยช่วยเหลือ
ข้อนี้เราระลึกอยู่เสมอ อยากลบความรู้สึกที่ว่า
ตอบแทนเท่าไรถึงจะพอนะ เรารู้สึกว่าเราผิดเหลือเกิน
แต่ตอนนั้นที่ตัดสินใจออกมาเพราะมันเหนื่อย ทนไม่ไว้
แต่พอได้มาคิด หลังจากได้พูดกัน ยิ่งรู้สึกแย่
เราไม่รู้ว่าเธอรู้สึกขนาดไหนแต่เรายังหวังว่า
ในอนาคต เราโตขึ้น เราและเธอจะสามารถพูดกันได้
ทักทายกันได้ แบบไม่อึดอัด
เราว่าทุกคนก็เคยเสียอะไรสักอย่างไป
แต่อยากให้การเสียอะไรแบบนี้ไม่ต้องมีบ่อย
การรับมือกับมันยากแต่เราจะรับมือกับมันให้ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in