หลังจากรับภารกิจกู้โลกมาแล้ว เราก็ไปขึ้นเครื่องบินที่เล็กมากกก
สามารถนั่งได้แค่ 4 คน คือคนขับ แซมมี่ เรา
และอีกคนที่เป็นนักเรียนแต่โดดคนเดียวได้แล้ว ตอนนี้กำลังซ้อมเก็บจำนวนครั้งอยู่
เรานั่งกอดเข่าข้างคนขับ หันหน้าไปด้านหลังเครื่อง
นั่งตรงข้ามกับแซมมี่ และพยายามนั่งชิดประตูสุดๆ
เพราะกลัวนั่งใกล้คนขับแล้วเผลอปโดนปุ่มอะรไแล้วเครื่องบินตก 55555555
ระหว่างที่เครื่องขึ้นเค้าก็อัดวิดีโอเราไปด้วย ถามว่าตอนนี้รู้สึกยังไง
ตอนนั้นคือชิวมากกกก ตื่นเต้นแบบอยากโดดเร็วๆ
พอเครื่องเริ่มขึ้นไปสูงแล้วจะเริ่มมองเห็นทะเลทรายสวยขึ้น เห็นทะเลสาบด้วย
นั่งเครื่องบินจิ๋วไปได้ประมาณ10นาที ดูวิวไปเรื่อยๆ แซมมี่ก็ให้ดูมาตรวัดความสูง
มันถึง 12500 ft แล้วจ้า และเค้าก็ให้เราเตรียมตัว
ตอนแซมมี่เปิดประตูเครื่องบิน อมกกกก ใจหายไปเลย ลมแรงมากกก แบบกลัวมาก
อยากจะเขยิบขวาไปกอดขาคนขับมากว่าขออยู่ตรงนี้ไม่ลงแล้ว ฮรือออออ
แซมมี่บอกให้ทำท่าเตรียมลงได้เลยจ้า ใส่แว่นให้เรียบร้อย แล้วก็ต้องกลับตัวแล้วนั่งคุกเข่าแทน
ตอนนั้นคือฮึบ เอาเว้ยไหนๆก็จะทำแล้ว แกต้องไหว แกต้องทำได้ แบบเดียวก็เสร็จแล้ว
แล้วเค้าก็เอาชุดเค้ามาติดกับชุดเราเผื่อเตรียมโดด ซึ่งคือมันชิดมากชิดแบบสุดๆ
แบบแซมมี่จ้าเมียคนสวยของคุณรออยู่ข้างล่างหนาา
ต่อไปคือฉากวัดใจเราต้องยืนขาข้างนึงออกไปนอกเคร่ื่องบินเพื่อเตรียมลง อมกกกก
ขาสั่นมากเอาออกไปได้นิดนึงเค้าก็สะกิดให้เอาออกไปอีก ฮรืออยากจะร้องไห้
ลมมันตีขาแรงมากจนรู้สึกว่าขามันจะหลุดแล้วล่วงลงไปได้อ่ะ!!
ขอบคุณที่คนโดดคือเค้า ถ้าต้องโดดเองไม่รู้จะกล้าไหมเลย
นี่ไม่รู้เลยว่าเค้าจะลง อยู่ๆก็ลงแล้ว ม้วนตัวหนึ่งทีเสร็จถึงรู้ตัวว่าโดดลงมาแล้ว
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากกกกก
ช่วง freefall เกือบ 50 วินาทีคือกรี้ดไม่หยุดเลย (ทำให้ได้รูปที่อ้าปากกว้างมาก 5555555)
มันเร็วมากกกกกกก ลมตีจนหูพับไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น
พอลงมาสักพักแซมมี่สะกิดแขนบ่อยมากนึกว่าเราทำอะไรผิด จับผิดที่ป่าวหว่า
พอเค้าดึงชูชีพสักพักมันเริ่มลอยลงอย่าช้า เลยได้เห็นข้างล่างว่ามันยังสูงมากอยู่
เห็นเป็นทะเลทรายที่ีมีเมืองเล็กๆอยู่นิดหน่อย ละเค้าก็อัดวิดีโอเราว่าเป็นยังไงบ้างรู้สึกยังไง
ตอนนั้นคือโคตรสนุกอ่ะ แบบเราลอยอยู่กลางอากาศจริงๆ ไม่น่ากลัวเลย
ความสนุกยังไม่จบจ้า แซมมี่ให้เราบังคับร่มชูชีพเองแบบดึกซ้ายขวาเปลี่ยนทิศทาง
เหมือนเล่นรถไฟเหาะที่เราคุมเองอ่ะ
ละแซมมี่ก็ให้ลองดึงข้างเดียวแบบเยอะๆเลยซึ่งใช้แรงเยอะมาก
แล้วตัวเราก็หมุนเป็นวงกลมแบบหัวทิ่มๆลงหน่อย
กรี้ดดังมากกกก ดังจนแซมมี่ขำ 5555555
พอใกล้จะถึงพื้นเราก็คืนเชือกที่บังคับให้เค้าไปและตอนจะถึงพื้นแซมมี่บอกให้ยกขาขึ้นได้แล้ว
ด้วยความมั่นใจ นี่ก็ยกให้สูงที่สุดเลยจ้า
แต่ผิดข้าง เรายกไปข้างหลัง จริงๆมันต้องยกขึ้นข้างหน้า
ปรากฏข้อเท้าไถลไปกับพื้นอย่างแรง ละจะยกก็ไม่ขึ้นแล้วเพราะมันไถลไปแรงมาก
เบรกไม่อยู่แล้ว พอมันหยุดไถลปุป นี่ก็ล้มไปเลย
หลังจากนั้นแซมมี่ก็อัดวิดีโออีกรอบ นี่ก็บอกว่าไม่ป็นไร สนุกมาก ทุกคนควรมาลองสักครึ่ง
ด้วยอะดีนาลีนทำให้ตอนนั้นลืมความเจ็บไปเลย และเพราะว่ายังสนุกตื่นเต้นอยู่ก็ไม่ได้เจ็บอะไร
หลังจากรอเค้าเก็บร่มชูชีพเราก็เดินกลับไปที่อาคารที่ทุกคนอยู่
ความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนนักบินอวกาศกลับโลกจริงๆนะ
และพอถอดชุดอวกาศออก เห็นแผลก็เจ็บเลยจ้า และชีวิตหลังจากนั้นหนึ่งเดือนก็เปลี่ยนไปเพราะทำงานแล้วเดินเยอะยืนเยอะแผลมันอักแสบไม่หายสักที T___T และมันก็กลายเป็นแผลเป็นจนถึงทุกวันนี้เลอ
เหมือนเป็นร่องรอยแห่งความทรงจำ 5555555
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in