ตอนนั้นต้องทำใจ ตอนขาขึ้นไปเอาโอเคดี ทุกอย่างปกติ ตอนขาลงรีบมาก ลงลิฟท์จากชั้น4 พอถึงครึ่งทางได้ ไม่กี่นาที 

....พรึ่บ! ไอ่เหี้ย ไฟดับ แล้วลิฟท์ค้างอีก ในนั้นมืดมาก รนมาก ในหัวคือจินตนาการทุกอย่าง กูจะทำไงดี อย่างกะในหนังเรื่อง Buried (ถ้าใครได้ดูคงจินตนาการออก) อากาศก็น้อย พอได้สติก็เปิดไฟฉายในมือถือ ฉายไฟไปก็ไม่เจออะไร โคตรโล่งอก นี่ก็กดกริ่งไปเรื่อยๆ จะโทรหาเพื่อนสัญญาณในลิฟท์ก็น้อย นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่แล้วตอนนั้น

....พรึ่บ! ไฟมาจ้า ลิฟท์ก็ใช้งานต่อได้ ถึงชั้น1นี่รีบวิ่งออกมาจากลิฟท์เลย เกือบตายคาลิฟท์แล้ว มันไฟดับประมาณ1นาที แต่เรารู้สึกว่ามันนานมาก แล้ววันนั้นก็ไม่มีประกาศนะว่าจะปิดไฟหรือจะปรับปรุงลิฟท์ใดๆ 

ขอบคุณที่ปล่อยให้หนูได้มีชีวิตต่อไปค่ะ...