ความกากแรก... การเงิน ข้อจำกัดของการซื้อหนังสือ และอื่นๆ ตอนแรกว่าจะซื้อหนังสือภาพวาดของแวนโก๊ะ แต่ก็ต้องพับโครงการไป (นี่ขนาดลดราคาแล้วนะ บ้าจริง) แต่ได้หนังสือTypographic มาเล่มนึง แล้วอื่นๆอีก 4 เล่ม // อีโมจิหน้ายิ้มแบบมีเหงื่อไหล // แล้วBig bad wolf ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่มา เพราะเป็นเด็กตจว. ตอนนี้มาเรียนที่กทม.ก็มีโอกาสได้ไป...

ความกากที่สอง... การคมนาคมของประเทศไทย นี่เข้าใจอิมเมจเลยจริงๆ ต้องนั่งรถตู้จากมอ(มีแค่จันทร์-ศุกร์ และถือว่าโชคดีที่ไม่มีเรียนศุกร์พอดี)ไปบีทีเอสกรุงธน นั่งรฟฟ.ไปถึงหมอชิต แล้วยังจะต่อรถตู้อีก โหวววว สงสารคนที่เช้าเย็นทำงาน ไปเรียน แล้วเจอคมนาคมแบบนี้ //อาจมีคนสงสัยเราไม่เคยเจอแบบนี้หรอ เจอน้อย เพราะตอนอยู่ตจว.ใช้รถเครื่อง(จักรยานยนต์) และรถยนต์ แล้วพอมาเรียนที่

กทม. หอก็อยู่หน้ามอพอดี แถมก็มีรถไปรับส่งกับอีกวิทยาเขต (มันดีมาก) แล้วก็มีรถสี่ล้อ รถเมล์ มาแถวหอตลอดๆ แต่เวลาจะออกไปข้างนอกแต่ละทีรู้สึกท้อใจ อยู่หอดีกว่า 

ความกากที่สาม... ตอนเย็นที่ทุกคนเลิกเรียนและเลิกงาน โอโห!!! ในรฟฟ.ยิ่งกว่าปลากระป๋อง เพิ่งได้สัมผัสจริงๆ ตอนแรกก็ว่าจะกลับสัก2-3โมง แต่ไม่ทันจริงๆ พอลงรฟฟ.ก็ต้องรอรถเมล์ ตอนแรกกะว่าจะรอแต่ไม่ไหวละขึ้นแท็กซี่แม่งละกัน คันแรกไม่รับ(ไม่ไปก็พูดไม่ไปสิ จะมาทำหนัางงใส่ทำไมคะ) ดีที่คันที่สองรับ ต่อมาก็ต้องมาเจอกับรถติดอีก หิวก็หิว ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ถึงหน้าบิ๊กซีก็ต้องมารอรถสี่ล้อ เพราะถ้าให้พี่แท็กไปส่งหอเขาคงไม่ไปและค่าโดยสารคงปาไป500บาท รอรถสี่ล้อก็ได้วะ แล้วพอขึ้นสี่ล้อก็โดนอัดอีกรอบ แหม่ นี่รถหรือร้านอัดรูป อัดจังเลย... หัวเราะแห้งๆ //แถมรถนี่ยังไง จะเร็วไปไหน ฟาสแอนด์ฟีเรียสมาก อีกนิดเดียวจะปลิวตกรถแล้ว

ความกากที่สี่... คน พอนั่งรถสี่ล้อมาถึงหอแล้ว ดีใจมาก ลงจากรถข้ามถนนไป มีนังผู้หญิงสองคนเดินสวนข้ามถนนมา คุยกันไม่รู้เรื่องรู้ราว รถมาจ่อซ้ายมือ เราตรงกลางที่ต้องหวิ่งหลบรถ เพราะนังสองคนนั้นที่เดินสวนมาทางขวาเดินช้ามาก แถมไม่หลบให้เราหน่อยเลย นี่อยากหันไปมองว่าเด็กคณะไหน แต่ไม่ไหวละจะกินข้าว อาบน้ำ นอน เราเคยโดนคนที่เดินสวนมาไม่หลบให้ทั้งๆที่ฝั่งเขามีที่เดินให้หลบเยอะแยะ แล้วฝั่งเราไม่มีที่ให้หลบแล้ว มันเป็นถนนแล้ว รถก็มา เกือบโดนเฉี่ยว จำได้ฝังใจมาก //ไม่เข้าใจจริง เดินก็ไม่ยักกะหลบให้เลย เดินชนกันเป็นว่าเล่น

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่ะ ถึงแม้อาจมีการข้ามมาอ่านย่อหน้าสุดท้ายเลยก็ตาม ถึงแม้มันอาจจะเป็นปัญหาขึ้นพื้นฐานของคนไทย แต่ก็เป็นอีกหนึ่งมุมมองของเรา หนึ่งวันที่แม่งต้องอุทาน 

หลายๆคนอาจประสบปัญหาที่มากกว่าเรา เราขอเป็นกำลังใจให้ และสู้ไปด้วยกัน เชื่อว่าประเทศของเรากำลังจะเจริญค่ะ...