แต่ก็ต้องขอขอบคุณ goodreads เลยที่ทำให้เราได้รู้จักหนังสือเล่มนี้

เห็นผ่านตามาในหน้าฟีด แล้วคนเขียนรีวิวไว้ดีมากจนต้องไปหามาอ่านดูบ้าง

เอาเป็นว่าไม่ผิดหวังเลย

เอาจริงๆ แล้วยุคนี้สมัยนี้ใครบ้างจะไม่รู้จักคำว่าสังคมเหลื่อมล้ำ
อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเคยได้ยินคำนี้มาบ้างแหละ
ตอนแรกเลยไม่ได้คาดหวังมากว่าเนื้อหาจะต้องว้าวอะไรเราขนาดนั้น
ขอแค่ได้ทำความเข้าใจในประเด็นนี้มากขึ้นก็พอใจแล้ว
แต่กลายเป็นว่าว้าวนะ lol หรือเราอ่านหนังสือไม่ได้มากขนาดนั้นอยู่แล้วก็ไม่รู้
ส่วนตัวแล้วคิดว่าสิ่งที่ทำให้เล่มนี้ต่างจากเล่มอื่นคือมัน "มองผ่านแว่นจิตวิทยา" นี่แหละ

ทำไมพอ "มองผ่านแว่นจิตวิทยา" แล้วถึงต่างออกไป?
มีหลากหลายประเด็นเลยที่เราไม่เคยคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับความเหลื่อมล้ำในสังคมโดยตรง
อย่างเช่นการที่เราเป็นคนชนชั้นกลาง (มีรายได้ปานกลางพอกินพอใช้ไม่ลำบากอะไร)
ยังไม่มีความสุขในสิ่งที่เรามีอยู่ และยังตะเกียกตะกายต้องหาเงินให้ได้มากขึ้นเรื่อย ๆ เนี่ย
มันจะเกี่ยวข้องกับความเหลื่อมล้ำนี่ด้วยเหมือนกัน

เราไม่เคยรู้สึกว่าเราพอ

เพราะมนุษย์เราชอบเปรียบเทียบอยู่แล้วด้วยสัญชาตญาณ 

เราอดไม่ได้ที่จะต้องเปรียบเทียบตัวเองกับใครต่อใครอยู่เสมอ 

แล้วมนุษย์ที่ว่านั้นจะอยู่ในสังคมเหลื่อมล้ำนี้อย่างเป็นสุขได้อย่างเราเล่า! lol

คนเราไม่ได้ซัฟเฟอร์จากความจนอย่างเดียว
แต่ก็ซัฟเฟอร์กับความรู้สึกว่าเราจนได้มากพอๆ กัน
โดยเฉพาะสังคมเหลื่อมล้ำนี่ ที่ไอ้คนที่รวยมันก็รวยกว่าเรามากซะเหลือเกิน

เป็นหนึ่งในเล่มที่ชอบที่สุดของเราในปีนี้เลย
เปิดมุมมองได้กว้างขึ้นว่าสังคมเหลื่อมล้ำมันกระทบตัวเรามากกว่าที่คิด
ไม่ใช่แค่ในด้านคุณภาพชีวิต แต่ยังกระทบไปถึงสุขภาพจิตได้อย่างไม่รู้ตัว