ฉันทำความมั่นใจในตัวเองหายไป

     มันค่อยๆเดินห่างออกไปทุกครั้งที่ฉันล้มเหลว เมื่อฉันผิดหวังซ้ำๆ ความมั่นใจที่เคยมีก็อันตรธานไป หลังจากนั้นฉันไม่กล้าทำอะไร จมอยู่กับความคิดลบๆ ฉันช่างไร้ค่า ไม่ดีเหมือนใคร ทำอะไรก็ผิดไปหมด 

     ไม่ได้การ! ฉันต้องตามหาความมั่นใจกลับคืนมา เริ่มจากการว่ายออกมาจากวังวนความฟุ้งซ่านนั้น เวลาเป็นทุกข์ พยายามเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้น แล้วลองมองกลับเข้าไปในวังวนนั้นจะเห็นอะไรบางอย่าง

     ฉันดีใจทีได้รู้จัก "Magic Lessons" Podcast ของคุณ Elizabeth Gilbert ที่ทำให้ฉันรู้ว่าเวลาไม่สบายใจ ลองนึกว่าหากคนอื่นที่เรารักรู้สึกแบบเดียวกันนี้ เราจะปลอบเขาอย่างไร แล้วก็บอกกับตัวเองอย่างนั้น น่าแปลก ที่ผ่านมาฉันไม่ได้รักตัวเองหรอ?
     ถ้าได้ปลอบคนๆนั้น ฉันคงจะบอกว่า สู้ๆนะ หากความไม่มั่นใจของเธอเกิดจากความล้มเหลวในครั้งก่อน ให้รู้ไว้ว่าคนเราไม่เหมือนกัน เธออาจจะต้องล้มหลายครั้งหน่อยถึงจะผ่านพ้นสิ่งนั้นๆไปได้ ความล้มเหลวทำให้เราเรึยนรู้ที่จะแก้ไข ล้มก็ลองอีก หรือลองสิ่งใหม่ๆ "try everything, try even though I could fail" Shakira บอกเราไว้ อย่ากลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาจะไม่ดีอีก ความคิดลบๆนั้นอยู่แค่ในหัวเรา ซึ่งอาจไม่เกิดจริง ไม่มีความจำเป็นที่จะกังวลล่วงหน้า
     หากความไม่มั่นใจนั้นเกิดจากการอยากมีอยากเป็นเหมือนคนอื่น เราไม่สามารถเป็นอย่างทุกคนได้หรอก อันที่จริง การอยากเป็นเหมือนคนอื่นเกิดจากการที่เราเห็นเขาคนนั้นเพียงด้านเดียว ด้านที่ดีที่มีความสุข แต่ไม่คิดเลยว่าเขาก็มีด้านทุกข์ด้วยเหมือนกับเรา เพราะฉะนั้นเป็นตัวเองดีที่สุด หากความไม่มั่นใจเกิดจากการที่โชคอาจไม่เข้าข้าง โอกาสยังมาไม่ถึง โปรดจำไว้ว่าบางอย่างอยากยังไม่ถึงเวลา และเราไม่จำเป็นต้องรีบ พ่อของมู่หลานเคยกล่าวไว้ "บุปผาที่ผลิบานในยามยากคือบุปผาที่งดงามกว่ามวลไม้ใด" ดอกไม้ที่บานช้ากว่าก็ไม่ใช่ดอกไม้ที่ไม่สวยนะ
     และสุดท้ายเวลาที่หมดความมั่นใจ หมดแรง หมดหวัง อย่าอายและหนีปัญหา หนีจากผู้คนที่รักเธอ ระลึกไว้ว่ามีครอบครัว เพื่อน และคนรอบข้างที่พร้อมพยุงและโอบอุ้มเธอจนกว่าเธอจะพร้อมลุกขึ้นยืนและก้าวต่อด้วยตัวเอง
     จนกว่าความมั่นใจของเธอจะกลับมา