หลายคนอาจจะพอคุ้นๆ ว่านอกจากสตูดิโดอนิเมชั่นยักษ์ใหญ่อย่าง ดิสนีย์ พิกซ่า และ ดรีมเวิร์ก แล้ว ยังมีสตูดิโอการ์ตูน อินดี้ ฮิปสเตอร์ อย่างกลุ่ม Nightmare before Christmas หรือ Caroline ที่เน้นขายความเก๋าของงาน Stop motion และมู้ดโทนของ หนังเด็กที่แตกต่างออกไป ครั้งนี้ ทีมผู้สร้างพาเปลี่ยนแนวจากผีจากดาร์ก ไปสัมผัสนิทานปรัมปราของฝั่งเอเชีย ที่สามารถจับเอาจิตวิญญาณของ และผสมผสานเทกนิกอะนาล็อคและดิจิตอลได้อย่างน่าชื่นชม

เรื่องราวเริ่มขึ้นจากเด็กหนุ่มนักเล่านิทานจากพิณและกระดาษโอริกามิ ขวัญใจชาวบ้าน เขามักจะกลับก่อนอาทิตย์อัสดง ไปดูแลแม่ (ที่มีท่าทางเลอะเลือน) ที่ถ้ำ และวันดีคืนดี เรื่องราวเกี่ยวกับชะตาชีวิตของพ่อ ซามูไรเอกผู้ถูกสังหารโดยครอบครัวของแม่ ที่คุโบะไม่มั่นใจว่าจริงแท้แต่ไหน ก็เหมือนจะเป็นจริงขึ้นมา ด้วยการปรากฎตัวของสองน้าสุดเลือดเย็นหวังจะควักลูกตาอีกข้างของเขาไป คุโบะจึงต้องออกผจญภัย เพื่อตามหา "อาวุธ" สามชิ้นที่จะช่วยปกป้องอำนาจมืด ด้วยความช่วยเหลือของป้าลิงสุดเจ้ากี้เจ้าการและด้วงนักสู้ความจำเสื่อม 

หนังสนุกชนิดที่ว่าอยากดูซ้ำอีกรอบ ภาพสวยมาก รู้สึกประทับใจที่ทีมผู้สร้างสามารถบาลานซ์ computer graphic และ stop-motion ทำมือ ได้อย่างพอเหมะพอเจาะ ที่สำคัญคือการร้อยเรียงเรื่องราวอย่างเรียบง่ายแต่มีชั้นเชิง เรียกว่า hitting all the right notes ถูกจุดเราไปหมด

ชอบการผจญภัยที่แบ่งออกเป็น 3 ด่านตาม format (ด่านที่หนึ่ง physical ด่านที่สอง mental และด่านสามเป็น ปริศนาธรรม) แต่ละด่านก็มีกิมมิก มีฉากที่สวยและแตกต่างหลากหลายกันไป

ประทับใจที่เค้าสามารถจับใจความของวัฒนธรรมความคิดความเป็นเอเชีย-พุทธศาสนาได้ดี ผสมผสานได้อย่างกลมกลืนเป็นก้อนชัดเจน เช่น

- เทศกาล Tōrō nagashi คล้ายๆ กับลอยกระทงแค่ทำเพื่อนสักการะวิญญาณที่ล่วงลับ ทำได้สวยแล้วก็แสดงถึงการให้ความสำคัญของครอบครัวและบรรพบุรุษได้ได้

- ความเชื่อเรื่อง Reincarnation หรือ การเวียนว่ายตายเกิด ถูกเอามาเปรียบเทียบกับการ การพับกระดาษ (จะเรียกว่าโอริกามิได้นี่ต้องพับขึ้นจากกระดาษแผ่นเดียวและไม่มีการตัด) ว่าเราทุกคนไม่ได้มุ่งไม่สู้จุดสิ้นสุด จึงต้องพยายามดิ้นคงสภาพเพื่อความอมตะไว้ แต่ความอมตะแท้จริงแล้ว เป็นเพียงแค่ เปลี่ยนผันรูปร่างไปเป็นอื่น อาจจะผ่านเรื่องเล่า สิ่งที่สร้างไว้ หรือ ทายาท ก็เหมือนโอริกามินี่แหละ  

- เรื่องของการให้อภัยที่น่าจะเป็นคอนเซปที่แปลกพอตัวในสังคมตะวันตก เมื่อตาของพระเอก ถูกพิชิตลง และได้กลายเป็นคนแก่ความจำเสื่อมไร้พิษภัย แม้เขาจะเคยทำชั่วถึงขั้นฆ่าคน ในเมื่อก่ารชี้แจ้งไม่ได้ก่อประโยชน์ ชาวบ้านทุกคนก็ช่วยการปกปิดความผิดขมขื่น เพื่อความสบายใจและผลลัพธ์ที่ดีกว่า

ไม่เพียงแค่นั้น ค่านิยมที่ไม่ค่อยดี หนังก็สามารถถ่ายทอดออกมาให้เห็นได้นะ (ไม่รู้ว่าตั้งใจรึเปล่า)

อย่างค่านิยมเรื่องการมีทายาท ที่ให้ค่าความสำคัญของผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย คุณตาตัวร้ายยอมเสียลูกสาวแท้ๆ ถึงสามคน เพื่อการได้มาซึ่งหลานชายคนหนึ่ง 

สรุปแล้วก็คือเป็นหนังที่ดูแล้วรู้เลยว่าตั้งใจทำโคตรๆ well construct และ well researched สุด อย่างเจ๊แฝดนรกนี่ทำได้น่ากลัวเกินขอบเขตการ์ตูนเด็กมาก รายละเอียดเล็กน้อย ถูกสอดแทรกอย่างมีเหตุผลและแนบเนียนไม่ดูถูกคนดู อย่างตาข้างที่บอดไปของคุโบะ ก็ไม่อยู่บนตาของคุณตาร่างที่หมดพลัง หรือแผลเป็นที่หน้าของท่านแม่ก็ปรากฎให้เห็นบนหน้าของป้าลิงงี้ ติดอยู่นิดเดียวที่บางพาร์ทมันยังตีไม่แจกหรือเข้าใจได้ไม่ถึงแก่นมาก แต่รู้สึกว่าว่าไม่ได้เลย

ปล. ดูเสร็จเราก็สงสัยว่าไอ้ชื่อ คุโบะเนี่ย มันมีความหมายลึกซึ้งรึเปล่า สุดท้ายไปอ่านเจอว่าเอามาจากชื่อใครสักคนของทีมผู้เขียนผู้สร้างนี่แหละ แต่ก็ไป search ความหมายมา ภาษาญี่ปุ่นแปลว่า 'พื้นที่ยุบลง (Sunken ground) แต่มันดันไปมีความหมายในภาษาสโลวาเกียด้วยเว่ย ว่า 'เด็กหนุ่มไร้เดียงสา (a naive lad)' 

ก็รู้สึกว่าเข้ากันอย่างบังเอิญดี : )

1. Sing street

2. Money Monster
3. Green Room

4. Kubo and the Two Strings
5. Train to Busan
6. Nerve
7. Where to Invade Next
8. Mr. right
9. Ghostbusters
10. The shallows

11. Bad Moms
12. Captain America: Civil war
13. Finding dory
14. The Conjuring 2
15. The VVitch
16. Lights out
17. High-rise
18. Me Before You
19. Equals

20. Don't breathe
21. Bad Neighbors 2

22. Café Society

23. If Cats Disappeared form the world
24. Hardcore Henry

http://static.metacritic.com/images/products/movies/5/6626c13f8eb8a62e738b613c56468b5a.jpg

https://www.youtube.com/watch?v=p4-6qJzeb3A