ย้อนกลับไปถึงการทำนิทาน 3 เรื่องที่ใช้เวลา 30 วัน ก่อนอื่นเลยเราเป็นคนที่วาดรูปไม่ดีมาก เขียนเรื่องแบบต้องเพิ่มอีกนิด และทำภาพเคลื่อนไหวที่ต้องฝึกนิดหน่อย
การสร้างพล็อตเรื่องยังคงดำเนินต่อไปควบคู่กับการวาดภาพ ในเรื่องที่เราคิดว่าจะทำไม่ได้ ก็ทำได้ซะอย่างงั้น
ภาพนี้ปรากฎในหน้า 4 ของนิทานที่ฉันทำ แม้การออกแบบจะดูยุ่งเหยิงแต่เมื่อลงสีเรียบร้อยก็ดูมีสีสันขึ้นทันที
อาจารย์บอกว่านิทานอาจมีสรุปจบว่าจะสอนอะไรเด็ก เราอาจมองว่าเด็กจะเข้าใจไหม เด็กจะรับรู้ถึงเรื่องที่เราต้องการสื่อหรือเปล่า บางครั้งเด็กอาจรู้กว่าเราหรือเข้าใจได้ลึกซึ้งกว่าผู้ใหญ่ก็ได้
นอกจากคิดเรื่องทำนิทานแล้ว การมีเกมหรือกิจกรรมสนุก ๆ ให้เด็กทำก็ต้องเตรียมการด้วย เพราะเด็กจะได้เรียนรู้เรื่องราวที่มากขึ้นและได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตนเองเพื่อบูรณาการร่วมกับนิทานนั้น ดิฉันได้เข้ามาเห็นวิธีการสอนของอาจารย์และการเข้าหาเด็ก ก็ทำให้รู้ว่าเพียงเล่นมุกหน่อยนึงหรือพูดเรื่องใกล้ตัวเด็กก็ทำให้เด็กยิ้มมีความสุขได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in