.

.

.

.

"นิวท์!"

เจ้าของชื่อหันไปทางเสียงเรียกที่ดังขึ้น ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

ธีซีอุส?

พี่ชายเขามาทำอะไรที่นี่กัน?

นิวท์ สคามันเดอร์ มึนงงเล็กน้อย เขาไม่ได้บอกกับใครแม้กระทั่งแม่ว่าเขาจะมาที่นี่ แล้วธีซีอุสรู้ได้ยังไง?

ธีซีอุส สคาแมนเดอร์วิ่งเข้าใส่น้องชายอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย 

หมับ!

"ฮื่อออออ นิวทททท์"

"ธีซีอุส! ปล่อย ผมอึดอัด!"

ร่างของคนมีศักดิ์เป็นน้องชายดิ้นขัดขืน แต่ใครใช้ให้ธีซีอุสมันตัวยักษ์ขนาดนี้กันวะเนี่ย ! ทั้งที่ก็กินเหมือนกัน ทำไมเขาตัวเล็กกว่าอีกฝ่ายซะงั้นล่ะ!!

พอรู้ว่าดิ้นไปก็เท่านั้น นิวท์ก็ยืนปล่อยให้พี่ชายกอดนิ่งๆ พลางถอนหายใจ เอื้อมมือตบหลังอีกฝ่ายเบาๆ

ธีซีอุส ประธานนักเรียนแห่งฮอกวอตส์ผู้เงียบขรึมและไว้มาดตลอดเวลา ใครจะรู้ว่าเวลาอยู่กับนิวท์....ผู้เป็นน้องชาย จะขี้งอแง เอะอะก็กอดเอากอดเอาขนาดนี้

เขากับธีซีอุสเป็นพี่น้องที่จะว่าเหมือนก็เหมือน จะว่าต่างก็ต่าง

ธีซีอุสเป็นคนกล้าพูดกล้าทำกล้าแสดงออก มีความมั่นใจ ควบคุมอารมณ์ได้เก่ง ฉลาด มีไหวพริบ และมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี

แต่กับนิวท์น่ะไม่เป็นอย่างนั้นเลย

เขาเป็นคนเงียบ ชอบเก็บตัว รักสัตว์แต่ไม่ชอบคน ปล่อยอารมณ์พาไปตามธรรมชาติ ไร้ซึ่งความมั่นใจที่จะเผชิญหน้าผู้คน แต่ถ้าเป็นสิ่งที่มั่นใจเขาก็มักจะทุ่มสุดตัว ก็คงมีเรื่องเดียวคือเรื่องสัตว์นั่นแหละ

"ไปสะเทือนใจอะไรมาอีกล่ะ" อ้อมกอดยังคงไม่คลาย ธีซีอุสไถหัวกับน้องชายตัวเองแบบอ้อนๆ แต่นิวท์กลับทำหน้าหน่าย

มันเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว พี่ชายที่โตแต่ตัวชอบกอดเขาอย่างกับอะไรดี แต่ทำอะไรได้มั้ย ก็ไม่อะ ก็อย่างที่บอก....ธีซีอุสมันไอ้คนยักษ์

นิวท์ทำได้แต่คิดบัญชีในใจเงียบๆ วันดีคืนดีก็อาจจะฟ้องแม่บ้างตามประสา

แต่ก็ทำไม่บ่อยหรอก....เขาเองก็ใจอ่อนกับธีซีอุสตลอดนั่นแหละ แค่เห็นหน้าหงอยๆนั่นก็ใจอ่อนยวบแล้ว

ตกลงเขาหรือธีซีอุสที่เป็นพี่กันแน่วะ? มันก็งงๆ

"ลีตาว่าพี่อีกแล้วววว ฮืออออ แค่ลืมเดทเอง ทำไมต้องโวยวายก็ไม่รู้"

"...."

เอ่อ....นั่นมันเดทนะพี่ชาย เดทอะ เดทกับแฟนอะ

"สมควร"

"นิวท์ไม่สงสารพี่มั่งเหรอ?"

"สมน้ำหน้า"

"นิวท์...."

"ลีตาเป็นแฟนนายนะ ลืมเดทกับแฟนมันน่าให้อภัยเหรอ?"

"แต่วันนี้วันเกิดนายนะ.."

....เอ๊ะ

วันนี้วันเกิดเขาเหรอ?

เออ ใช่นี่หว่า วันนี้วันเกิดเรานี่

หมายความว่าธีซีอุสเบี้ยวเดท เพื่อที่จะมาหาเขาอย่างนั้นน่ะเหรอ?

บ้าสิ...มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง

"ธีซีอุส ความจริงพี่ไปเดทกับลีตาก็ได้ ทำไมต้องเทเพื่อนผมด้วยล่ะ"

"นิวท์"

"อ...อะไร"

"อีกแล้วนะ ทำไมชอบผลักไสไล่ส่งกัน" 

ธีซีอุสเกี่ยวคอน้องชายแสนเงียบของตนเข้ามาหาตัว นิวท์ก็ขัดขืนเหมือนเดิม แต่ทำได้มั้ย มันก็ไม่สำเร็จเหมือนเดิม แววตาขี้เล่นเลือนหายไปจากคลองจักษุ ไม่เหลือธีซีอุสคนขี้อ้อนเมื่อกี้อีกแล้ว

แย่ล่ะ....

ธีซีอุสโกรธแล้ว

นิวท์คิดในใจ ลำคอกลืนน้ำลายอึก เขาไม่รู้จะพูดอะไร มันไม่บ่อยที่พี่ชายเขาจะมาโหมดนี้

เว้นแต่ว่าจะถึงที่สุดแล้วจริงๆ

"ตอนนายบอกว่าลีตาชอบพี่ พี่ก็ทำตามที่นายอยากให้เป็น พี่ก็ยอมคบกับเธอ..."

"ตอนที่นายบอกว่าอยากได้คนรู้จักเป็นประธานนักเรียนพี่ก็ลงสมัครให้...."

"ตอนที่นายอยากจะได้สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ พี่ก็พาไปเลือก...."

"ทุกครั้งที่อะไรที่เป็นความสุขของนาย พี่ก็ทำให้ตลอด...."

"แล้วทำไมยังตั้งท่าจะผลักไสพี่อยู่ตลอดเลยล่ะครับ หื้ม คนเก่ง"

นิวท์ก้มหน้าไม่มองธีซีอุส แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เป็นอย่างนั้น

ธีซีอุสจับปลายคางอีกฝ่ายให้เงยหน้ามาสบกับตน หน้าใสตกกระแดดเล็กน้อยมองหน้าพี่ชายในระยะประชิด นิ้วโป้งไล้ตามริมฝีปากที่ติดจะแห้งอย่างแผ่วเบา แต่ไม่ใช่กับนิวท์เอาเสียเลย

ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าธีซีอุส รัก เขาขนาดไหน

แค่เพียงเขาเอ่ยปาก อีกฝ่ายก็พร้อมที่จะทำตามเขาทุกอย่าง

ธีซีอุสไม่ได้เป็นแค่เพียงนักกอด......แต่เขายังเป็นนักสปอย คนเห่อน้อง 

หรือแม้กระทั่ง

....นักรัก....

บัญชีในใจของนิวท์มักจะติ๊กถูกการกระทำของอันแปลกประหลาดและดูจะเกินคำว่าพี่น้องของอีกฝ่ายไปไกลโขอยู่เสมอ

ทั้งกอด หอมแก้ม จูบหน้าผาก นั่งตัก ป้อนขนม งอแงทุกครั้งที่มีใครสำคัญกว่า ชอบอ้อนเขา สนใจเขามากกว่าแฟนสาวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของตัวเขาเอง มันก็ดูจะปกติ....

นิวท์คิดว่ามันไม่มีแน่ๆ

ริมฝีปากหนาโฉบแตะริมฝีปากของคนเป็นน้องทีเผลอ ไม่มีการล่วงเกินกันไปมากกว่าแนบริมฝีปากกัน

มันเป็นอย่างนี้ทุกครั้งเวลาที่ธีซีอุสโมโห แต่ไม่สามารถระบายออกมาได้โดยแม้แต่กอดก็ไม่เพียงพอ

แต่วันนี้มันดูแปลกกว่าทุกครั้ง เพราะธีซีอุสไม่หยุดแค่แตะริมฝีปาก

"อะ"

ธีซีอุสขบริมฝีปากนิวท์เบาๆ นิวท์ที่ไม่ได้ประสีประสามากมายกับเรื่องแบบนี้ก็เผลอเปิดปากด้วยอารามตกใจ ลิ้นร้อนสอดเข้าในโพรงปากอุ่นอย่างถือสิทธิ์ พี่ชายผู้แสนดีตะล่อมมอบความรู้สึกอันแปลกใหม่ให้น้องชายทีละเล็กละน้อย ค่อยๆสอนราวกับเป็นบทเรียนที่นิวท์ต้องเรียนรู้ไปตามลำดับ

นิวท์เกาะชายเสื้อธีซีอุสเพื่อเหนี่ยวรั้งไม่ให้ตัวเองล้มลงไป และพี่ชายเขาเองก็รู้ดี โอบประคองเอวของนิวท์เอาไว้ พาร่างของเขาทั้งคู่ไปที่ม้านั่งใกล้ๆโดยให้นิวท์คร่อมตักเขาไว้

.....นี่มันเกินไปแล้ว

ราวกับผีเสื้อนับล้านบินวนไปทั่วท้องของเขา สมองขาวโพลนคิดอะไรไม่ออก ได้แต่นั่งให้พี่ชายแท้ๆจับเอียงซ้ายขวามอบจูบอุ่นๆรู้สึกดีนี่ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ.....

ธีซีอุสผละริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งและเสียดาย สายตายังคงไม่ผละจากริมฝีปากที่บวมเป่งเพราะฝีมือตัวเอง สำหรับนิวท์ที่สติหลุดไปแล้ว ทำให้ธีซีอุสระบายยิ้มเอ็นดูออกมาได้ไม่ยาก

....หวาน....

ถ้ารู้ว่าจูบกับนิวท์แล้วรู้สึกดีขนาดนี้ เขาจะไม่ยอมจูบกับคนอื่นไปก่อนแน่นอน

ให้ตายสิ รู้สึกดีเป็นบ้า

ว่าแล้วก็ขออีกนิดแล้วกันเนอะ :)

"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ ~ ทู...ยู"

"สุขสันต์วันเกิดนะนิวท์ มีความสุขมากๆนะลูก"

"ขอบคุณครับแม่"

"สุขสันต์วันเกิดเหมือนกัน เจ้าน้องชายตััวน้อยของพี่" ว่าแล้วก็กอดหมับเข้าให้อีก

"อือ....ขอบคุณนะพี่"

นิวท์กลับมาถึงบ้านแบบงงๆ แล้วก็ตกใจแบบงงๆ ที่เห็นเพื่อนร่วมชั้นอย่างฝาแฝดทีน่า&ควีนนีี่ โกลด์สตีน เจคอบก็อยู่ด้วย และคนที่พี่ชายเขาว่างอนนักงอนหนาอย่างลีตา เลสเตรนจ์ก็อยู่

สรุปก็คือทุกคนส่งให้ธีซีอุสมาเป็นทัพหน้าในการขัดขวางเพื่อไม่ให้นิวท์กลับบ้านมาเจอกับเซอร์ไพรส์ เขาก็ว่าอยูู่ว่าทำไมวันนี้เพื่อนๆถึงรีบแยกย้ายกันจัง

ที่แท้ก็วางแผนกันนี่เอง....

หลังจากฉลองเสร็จแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้าย นิวท์ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อเสร็จแล้วก็นั่งลงกับเตียง คิดทบทวนถึงเรื่องที่เกิดเมื่อบ่าย

จูบกับน้องชายตัวเองอย่างดูดดื่มเสียด้วย

นี่มันเเปลกเกินไปแล้ว เท่าที่เขาคุยกับลีตาตลอด ธีซีอุสทำอย่างมากก็แค่แตะปากกับหล่อนเท่านั้น จับมือถือแขนก็แตะตัวอย่างมากแล้ว และไม่เคยเกินเลยกว่านี้ ทั้งๆที่ลีตาเป็นแฟนธีซีอุสด้วยซ้ำ

แล้วเขาเป็นใคร?.....เขาคือน้องชายแท้ๆของธีซีอุสนะ

นี่มันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว ให้ตายสิ อย่าทำให้เขาต้องคิดมากไปกว่านี้ได้มั้ย

แค่เขา'ชอบ' พี่ชายตัวเองมันก็ประหลาดเกินพอแล้ว 

ธีซีอุสทำตัวเหมือนเป็นการให้ความหวังเขาทุกวันๆ นิวท์ก็ทำได้แค่เลี่ยงเสมอมา แต่มาวันนี้มันไม่ทันแล้ว นี่มันเกินไปแล้วจริงๆ.....

แล้วนิวท์ก็หลับไปท่ามกลางความสับสนในหัวที่ตีกันนั่นแหละ

ได้แต่ทดไว้ในใจว่าอีกฝ่ายทำตัวเกินพี่น้องอีกครั้งหนึ่ง

.

.

.

.

"แล้วก็คือจูบน้องไปแล้วว่างั้น?"

"ครับแม่"

ธีซีอุสยิ้มแหยๆ ดีที่แม่ไม่คาดคั้นตั้งแต่ตอนเขาพานิวท์กลับมาแบบงงๆนั่นแหละ ปากเจ่อขนาดนั้น ใครก็รู้ว่าไปทำอะไรมา แต่แม่เขาก็รู้ดีว่านิวท์ไม่เคยมีแฟน มีแค่ลีตาเท่านั้นแหละที่ตัวเองสนิทมากๆ แม้แต่ทีน่า โกลด์สตีนก็ไม่อาจเทียบเท่า แต่มันก็เป็นไปไม่ได้

แม่เขารู้ว่าธีซีอุสไม่ยอมให้น้องชายสุดที่รักไปจูบกับใครหน้าไหนแน่นอน.....เว้นก็แต่กับตัวเอง นั่นก็อีกเรื่อง

"พอน้องอายุครบ 20 ก็เอาใหญ่เลยนะธี"

"ก็....แม่ต้องเห็น น้องเอาแต่ไล่ผมตลอดอะ นี่ยังไล่ให้ผมไปเดทก็ลีตา แล้วให้ทิ้งวันเกิดตัวเองอีก มันก็เกินไปอะแม่"

คุณนายสคามันเดอร์ได้แต่คิดในใจ

"ขนาดว่าผมยอมคบกับลีตาเพื่อที่จะได้ฟังเรื่องของนิวท์ทุกวัน ลดความใกล้ชิดของพวกเขาลงก็ยังไม่ได้ผล ผมจะทำยังไงดีครับแม่"

และอีกครั้งที่คุณนายสคามันเดอร์ก็ได้แต่คิดในใจ....

เจ้าแผนการจริงๆไอ้ลูกคนนี้

เอาเถอะ.....

ยังไงซะ ธีซีอุสก็จองตัวนิวท์มาตั้งแต่เกิดแล้วนี่นะ......

ก็ในเมื่อเจ้าตัวหวงก้างขนาดนี้.....แถมทั้งคู่ก็ดูจะมีความสุขดี คนเป็นแม่อย่างเธอจะทำอะไรได้ล่ะ

ก็ได้แต่ให้ลูกทั้งสองของเธอ ความสัมพันธ์ และกาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์....

และหวังว่าทั้งคู่จะมีความสุขอย่างที่เธอหวังจริงๆ

อีพี่มันร้ายค่ะ เป็นนักกอดไม่พอ ยังเจ้าแผนการ เราควรพานิวท์หนีค่ะ !!

/สักพักโดนสาปตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่ม