เราสำคัญกับพี่นะ.
พี่ง้างนกด้วยโนติฟิเคชั่นจากเธอซึ่งสั่นเตือนแทบทั้งวันในระยะหลัง
พี่เสียเราไปไม่ได้.
จากนั้นก็แนบลำกล้อง .44 ที่อกตรงตำแหน่งหัวใจของผมด้วยคำพูดสั่นเครือ
พี่ครับ หากกระสุนที่พี่ใช้ตัดสินชะตาความรักของผมคือ การปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย
บางครั้งผมก็นึกอยากให้พี่เหนี่ยวไกให้ทุกสิ่งจบสิ้นลงเพียงเท่านี้ ไม่ใช่จ่อปืนใส่ผมในระยะเผาขนโดยให้ผมลุ้นเอาว่าพี่จะลั่นไกเมื่อไหร่
.
แต่ขณะเดียวกัน ผมก็หวังว่าพี่จะเมตตาผมเช่นนี้ไปเรืื่อยๆ
เผื่อมันจะถึงวันหนึ่งพี่จะตัดสินใจไม่ฆ่าผมแล้ว แม้ความหวังนั้นจะริบหรี่เท่าไหร่ก็ตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in