วันนี้รู้สึกว่าชีวิตเริ่มลงตัวขึ้นนิดหน่อย

น่าจะเพราะว่ามีงานให้ทำตลอดเวลา5555

ตอนเช้าไปถอนเงินเข้าBoAอีกงวดค่ะ ...คงจะรู้ใช่มั้ยว่ากำลังเตรียมซื้ออะไรอยู่?

เสร็จแล้วก็ไปรับพัสดุของเราที่ Hinman box เจ้าHeaterที่สั่งAmazonไว้นั่นเองงงงๆๆๆๆ

ด้วยความที่ปกติเวลาจะสั่งของอะไรหรือมีจดหมายมาส่งเมื่อไหร่ก็ต้องมารับที่นี่ ก็จะอธิบายวิธีการไปรับพัสดุโดยสังเขปหน่อยก็แล้วกัน

เมื่อใดที่มีของมาส่งเราจะได้รับอีเมลแจ้งมาค่ะ เราก็ต้องไปที่Hopkins centerซึ่งเป็นศูนย์Departmentหลักของคณะการแสดงอะไรพวกนี้ จะมีโรงละครตั้งอยู่ข้างใน แล้วก็เป็นที่จัดงานแสดงต่างๆอเนกประสงค์ด้วย เจ้าตัวไปรษณีย์นี้ก็จะอยู่ลึกเข้าไปหน่อยภายในตัวตึก จะมีป้ายคอยบอกทางอยู่

แต่เพราะว่าเมื่อคืนฝนตก วันนี้ก็เลยอากาศร้อนเฉย...

จากซื้อHeaterมาทำความร้อน นี่เลยเอามาเปิดใช้เป็นพัดลมแทน

แหม่! อเนกประสงค์จริงๆ

ช่วงเช้านั่งปั่นงานอยู่ที่Starbucksเช่นเคย ทำSenior projectของเราต่อไป แต่ปั่นแบบลืมเวลามากค่ะ นี่ถ้าไม่ติดว่าท้องร้องก็คงทำงานต่อยาวๆ ขนาดที่ว่าเมื่อกินข้าวเสร็จ กลับมาที่หอก็ยังนั่งปั่นงานยาวจนแทบขี้เกียจลุกไปทานข้าวเย็นเลย ไม่ใช่เพราะเครียดหรืออะไร แต่มิ่งคงมันส์ของมิ่งเองแหละ ฮ่าๆ

อ่อ...แต่กระป๋องเม็ดมะม่วงหิมพานต์ก็นั่งจ้วงขณะโค้ดไปด้วยอ่านะ

และตอนนี้มันก็หมดแล้ว

โน้ววววว

เจ้าเครื่องมือกันง่วงของมิ่ง

ทุกคนคะ ถ้าหากได้มาเมืองนอก อยากจะให้พกเจ้ากระป๋องเม็ดมะม่วงหิมพานต์เอาไว้เยอะๆ หิ้วมาเป็นโหล่ๆเลย กินเพลินจ้วงเพลินเป็นที่สุด! \ล้อเล่นนะ

เห้อ จะอยู่ต่อไปโดยไม่มีเธอได้ยังไงกันนะเจ้าเม็ดมะม่วง...

ว่าแล้วก็เอื้อมไปแกะถุงทาโร่ต่อ \ก๊อกสองก็มา

จะอย่างไรก็ตาม สุดท้ายก็แงะตัวเองออกจากเตียงทำงาน(โต๊ะทำงานไม่มีอยู่จริง) แล้วก็เดินไปโรงอาหารตอนหกโมงค่ะ

ปรากฏว่า!!!

เย็นวันนี้มีเมนู กุ้งล๊อบสเตอร์คร้าบบบบบ

อุต้ะ! อิฉันเกือบพลาดแล้ว...

ตัวใหญ่มากครับผมมมมม

ว่าแต่ แกะยังไง...

ด้วยความหิว\ไหนเมื่อกี้บอกอิ่มเม็ดมะม่วง

การแกะแงะแคะทุกอย่างก็ดูจะเป็นเรื่องง่ายไปเสียหมด 

เนื้อกุ้งมันช่าง...หวาน สด เต็มปากเต็มคำเสียนี่กระไร

แม้ว่าโรงอาหารที่นี่จะเป็นบุฟเฟ่ห์ แต่สำหรับเมนูกุ้งล๊อบสเตอร์นี้จะให้โควต้าแค่1กระถางเท่านั้นนะคะ(แหม ศัพท์นามไฮโซจริง)

แต่อิ่มอร่อยมากค่ะมื้อนี้ พอเดินออกมาจากโรงอาหารก็ต้องตื่นตะลึงกับจำนวนคนที่ต่อแถวเข้าโรงอาหารที่ยาวเฟื้อยยยันเกือบหน้ามหาลัย ตอนเรามานี่ไม่มีคิวเลย แหะๆ โชคดีจัง