เนลสัน: ตอนผมไปสอนหนังสือนั่นแหละ เวลาผมนั่งทำงานอยู่ในห้องพักครูมักจะมีเด็กเข้ามาคุยด้วยตอนแรกผมก็งงว่าทำไมทุกคนต้องย่อตัวนั่งกันหมด ทำไปทำไมไม่เมื่อยเหรอ แต่ตอนหลังผมถึงรู้ว่าการยืนค้ำหัวผู้ใหญ่เป็นเรื่องไม่เหมาะสม

เนลสัน: หลังจากวันนั้นผมก็เริ่มศึกษามารยาทไทยแลนด์เบื้องต้นทันที ได้รู้ว่ามารยาทหลายอย่างเน้นหนักไปที่เรื่อง Position เช่น การถือว่าเท้าเป็นของต่ำหัวเป็นของสูง เดินผ่านผู้ใหญ่ต้องโน้มตัวลง ขณะที่มารยาทในบ้านผมมักจะเกี่ยวกับเรื่อง Timing เช่น การตรงต่อเวลา การไม่พูดแทรกคนอื่น หรือการแจ้งเวลาล่วงหน้าก่อนจะไปหาใครเขา ซึ่งเรื่องพวกนี้คนไทยไม่ค่อยเคร่งเท่าไหร่

เวลาผมสอนหนังสืออยู่เด็กคุยกันกระเจิง เวลาอยากไปเยี่ยมใครก็ไม่ต้องมีพิธีรีตองมาก บางทีไปถึงตอนเจ้าบ้านกำลังกินข้าวอยู่เขาก็ไม่ถือสา ซึ่งถ้าเป็นที่อเมริกาถือว่าหยาบคายมาก แต่คนไทยชิลสุดๆ แถมถามกลับหน้าตาเฉยด้วยว่า “กินข้าวมาหรือยัง”

แต่ถ้าเรื่องที่แตกต่างกันแบบเห็นชัดสุดคงเป็นเรื่องไม่ตรงเวลา

โอ้โห ผมประทับใจมาก เวลานัดเจอกันทีเหมือนได้เล่นเกมเผื่อเวลาทุกครั้งไป เพราะคนไทยเลตกันเหมือนเป็นประเพณี แล้วเวลาโทร.ไปถามก็จะเจอคำตอบยอดฮิตอย่าง “อีกห้านาทีถึง” ซึ่งก็ไม่เห็นจะเป็นไปตามนั้น ห้านาทีของคนไทยคงไม่ต่างอะไรกับห้านาทีบนดาวมิลเลอร์ในหนัง Interstellar 

เอาง่ายๆ คือเป็นห้านาทีที่แม่งนานมากสำหรับคนรอ

เนลสัน: ที่สำคัญคือเรื่องแบบนี้คนไทยกลับเฉยๆ ทั้งที่มองดีๆ จะเห็นว่ามันเปลืองทรัพยากรทางเวลามากแถมเมื่อมองในระดับมหภาคมันยังส่งผลกระทบต่อการพัฒนาสังคมอีก

แต่คุณไม่ต้องสนใจเรื่องมารยาทพวกนี้หรอก ขอแค่ไม่ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่คุณก็สุภาพมากพอแล้ว เซอร์เรียลแท้หนอ

เนลสัน: โทษทีผมใส่อารมณ์มากไปหน่อย พอดีวันนี้ผมมีนัดแต่พี่แกดันมาสาย ผมเลยอยากระบายนิดๆ หน่อยๆ คุณอย่าถือสาผมเลย ผมก็แค่บ่นไปงั้น

เอาเข้าจริงผมว่าคนไทยน่ารักมาก เจอหน้ากันก็ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดจาครับ/ค่ะ มารยาทดีสุดๆ

เนลสัน: อืม นั่นสิแต่จะว่าไปก็เซอร์เรียลเหมือนกันนะ โดยเฉพาะเวลาคนไทยขึ้นรถ โอ้โห ความ Smile กระเจิงหายไปหมด

ผมชอบนั่งรถที่คนไทยขับมาก เพราะเขาจะแสดงอารมณ์ที่ดุเดือดออกมาให้เห็น ปากนี่อยู่ไม่สุข ด่าคันอื่นไม่เว้น ไอ้ควายไอ้ห่าไอ้เหี้ยมาครบ จนบางจังหวะผมชักสงสัยว่าอยู่บนถนนหรือสวนสัตว์ ไม่น่าเชื่อว่าคนไทยที่ยิ้มแย้มสดใสมารยาทดีงามพอมาอยู่บนถนนจะเป็นไปได้ถึงขนาดนี้

แถมมารยาทบนถนนก็เรียกได้ว่า Minimal Manner หรือมารยาทน้อยสุดๆ เพราะปาดกันรัวๆ เบียดแทรกเลนกันถี่ๆ แถมรถบางจำพวกยังขึ้นมาขี่บนฟุตปาธอีก!

เนลสัน: เฮ้ย คุณไม่รู้อะไร การที่มอเตอร์ไซค์ขึ้นมาขี่บนฟุตปาธเนี่ยเป็นเพราะคนขับรถเก๋งเขานั่งแล้วเวลารถมันติดตำแหน่งของคนขี่มอเตอร์ไซค์ก็ไปค้ำหัวคนขับรถเก๋งพอดี เขาก็ไม่อยากถูกมองว่ามารยาทไม่ดีเลยต้องหาทางเลี่ยงยังไงล่ะ

เนลสัน: รู้เหตุผลแล้วคราวหน้าคุณก็อย่าไปว่าพี่เขาละ

เนลสัน: ผมชอบการทักกันของคนไทยมากๆ เขามีวลีว่า “ทักพอเป็นมารยาท” ซึ่งผมว่าเท่สุดๆ

ครั้งหนึ่งผมไปกินข้าวกับครอบครัว ขณะที่กำลังจะตักข้าวใส่ปากก็เจอคนรู้จักเดินผ่านมาพอดี พอเห็นหน้าผมเขาก็ถามว่า “อ้าว มากินข้าวเหรอครับ” โอ้โห จังหวะนั้นผมนี่อึ้งไปเลย ไม่น่าเชื่อว่าคนไทยจะทักกันได้ Zen ขนาดนี้

แต่พอคิดดูบางทีเขาอาจต้องการเน้นย้ำปรัชญาที่ว่า ‘สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็น’ ก็ได้

เนลสัน: หลังจากนั้นมาผมก็เจอความ Zen ของคนไทยเรื่อยๆ

เจอคนรู้จักที่ห้างฯ ก็โดนทักว่า “อ้าวมาเดินห้างฯ เหรอครับ” เจอคนรู้จักที่โรงหนังก็โดนทักว่า “อ้าว มาดูหนังเหรอครับ” เจอคนรู้จักที่รัฐสภาก็โดนทักว่า “อ้าว มาทำรัฐประห...”

เนลสัน: ทำไมต้องเสียงดัง คุณนี่ไม่มีมารยาทเลย...