ถามเบ๊นครั้งแรก l First Time Asking Benz

เบ๊น: วันนี้ลุงไม่ไปไหนเหรอครั...
เนลสัน: พอๆ ยูถามไอเยอะแล้ว วันนี้ไอจะถามมั่ง

เบ๊น: เอ้า อะไรเนี่ย
เนลสัน: ไม่ต้องมาตกใจ ถึงตาไอล่ะ

โอเคนะ เริ่ม

เนลสัน: ทำไมคนไทยชอบเอารถไปโหลดให้เป็นแนวสปอร์ตเตี้ยๆ ทั้งที่ถนนเมืองไทยนั้นโหดหินมากเวลาต้องขับผ่านลูกระนาดก็ครูดรถหมด
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมเวลานัดเจอเพื่อนเป็นกลุ่ม พอมีคนหนึ่งเงียบ จะต้องมีคนทักขึ้นมาทำนองว่า “อุ๊ย ทำไมวันนี้แจนเงียบจังเลย” หรือแซวแบบคลิเช่ๆ ว่า “อุ๊ย วันนี้แจนมาด้วยหรือเปล่าเนี่ย” ซึ่งผมว่ามันทำให้คนคนนั้นอึดอัดมากขึ้นกว่าเดิม และไม่ว่าเธอจะพูดอะไรหลังจากนั้นก็จะดูฝืนๆ ห่วยๆ เข้าไปใหญ่ ทำไมเราไม่หาทอปิกมาชวนเพื่อนคุยอย่างเนียนๆ และพาเขาเข้าสู่วงสนทนาแบบฉลาดๆ
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมคนไทยชอบตั้งชื่อนำหน้าให้บางอาชีพว่า ‘เด็ก’ เช่น เด็กเสิร์ฟ เด็กปั๊ม หรือเด็กรับรถ ทั้งที่การพูดอย่างนั้นเป็นเหมือนการดีเกรดอาชีพเขาทางอ้อม ซึ่งมันอาจทำให้เขารู้สึกด้อยบทบาทเข้าไปอีก
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมการเข้าไปติดต่ออะไรสักอย่างกับราชการไทยถึงดำเนินไปอย่างล่าช้า หรือไม่เจ้าหน้าที่ก็ต้องติดธุระอะไรสักอย่าง พอเป็นแบบนี้คนไทยก็เลยติดนิสัยต้องหาเส้นสายจากญาติหรือเพื่อนฝูงว่ามีใครรู้จักคนข้างในบ้างมั้ย จะได้ฝากเร่งเรื่องให้เร็วขึ้นหน่อย ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้ ทั้งที่ราชการมันคือ Public Service

เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมโฆษณารถเก๋งเมืองไทยต้องเอารถไปขับตามโลเคชั่นเก๋ๆ ทั้งที่ในชีวิตจริงไม่เห็นจะเคยเจอโลเคชั่นพวกนี้ ทำไมไม่ถ่ายตอนรถติดที่แยกแคราย บรรยากาศร้อนๆ แห้งๆ ถนนผุๆ ฝุ่นๆ มีเด็กเดินขายพวงมาลัยท่ามกลางเสียงแตรดัง ปี๊นๆ
เบ๊น: นั่นน่ะสิ
 
เนลสัน: ทำไมพนักงานร้าน apple ที่ไทยต้องทำตัวคล่องๆ คูลๆ ตลอดเวลา
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมคนชอบเข้าไปโพสต์ระบายเรื่องราวความรักอันไม่สมหวังในช่องคอมเมนต์ของเพลงดังๆ ตามยูทูบ แถมยังหวังจะให้คนกดไลก์จนได้ท็อปคอมเมนต์ เราต้องการอะไรพวกนี้มาปลอบประโลมจริงๆ หรือ?
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมคนทำงานเอเจนซี่โฆษณาของไทยชอบพูดไทยคำอังกฤษคำ ทั้งที่ศัพท์บางตัว คำไทยก็มี แถมยังสื่อความหมายได้ครบถ้วนกว่าอีก
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมคนไทยชอบตั้งชื่อเฟซบุ๊คเห่ยๆ ทั้งที่ตั้งชื่อจริงไปตรงๆ ก็สิ้นเรื่อง ทำไมต้องมาขยันเล่นกิมมิกกับจุดเล็กๆ น้อยๆ ตรงนี้ คิดว่ามันครีเอทีฟนักเหรอ?
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมเราถึงติดนิสัยช่างแขวะคนอื่น ทั้งที่ก็เข้าใจอยู่เต็มอกว่าคนเรามีความสุขไม่เหมือนกัน มีรูปแบบชีวิตต่างกัน ทำไมไม่ปล่อยให้เขารื่นรมย์กับการดีไซน์ชีวิตในแบบของเขา ทำไมเราถึงชอบปักธงว่าอันนั้นเห่ย อันนี้ห่วย อันนี้สะเหล่อ ทั้งที่มันรังแต่จะทำให้วิสัยทัศน์ของเราแคบลงเรื่อยๆ ทั้งยังส่งผลต่อการประมวลความคิดเชิง Constructive อีกต่างหาก
เบ๊น: นั่นน่ะสิ

เนลสัน: ทำไมมึงชอบทำตัวกวนตีน
เบ๊น: ...นั่นน่ะสิ