สวัสดีค่ะ นี่คือการเขียนบล็อกบันทึกเรื่องราวครั้งแรกของฉัน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ! และเรื่องราวแรกที่ฉันจะมาเขียนบันทึกนี้ก็คือเรื่องราวประสบการณ์การเป็นนิสิตฝึกงานนั่นเองค่ะ

          เรื่องมันมีอยู่ว่า...ฉันเป็นนิสิตชั้นปีที่สามที่ตอนนี้กำลังจะขึ้นปีที่สี่แล้วล่ะค่ะ และสิ่งที่ต้องเผชิญก่อนที่จะก้าวไปสู่ปีสี่นั่นก็คือการฝึกงานนั่นเอง มันช่างเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นและน่ากังวลใจพอใจสมควร เหมือนเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าฉันกำลังจะก้าวเข้าสู่การเติบโตเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขั้น แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ช่วยด้วย รู้สึกไม่พร้อมเลย T_T

          ชีวิตปีสามเหมือนกับเป็นช่วงที่มีมรสุม งานอะไรต่อมิอะไรประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย ไหนจะสัมมนาอีกล่ะ ซึ่งสัมมนาเนี่ยเป็นสิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุด (รองจากธีสิสน่ะนะ) ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาจากรุ่นพี่ว่ามันค่อนข้างหนักก็เลยรู้สึกกลัวขึ้นมาแม้จะยังไม่ได้เจอกับตัว และเมื่อถึงเวลาต้องเจอกับตัวจริง ๆ ก็นั่นแหละค่ะ ถึงกับไม่เป็นอันทำอะไรอย่างอื่นเลย ฉันเอาตัวเองไปจมอยู่กับสัมมนาจนรู้ตัวอีกทีเพื่อน ๆ หลายคนก็เริ่มได้ที่ฝึกงานกันแล้ว และครูก็เริ่มมีการเตือนในกลุ่มไลน์แล้วเรื่องการอัปเดตสถานที่ฝึกงาน ตายละ จะมามัวชักช้าไม่ได้แล้ว

          ฉันมานั่งคิดและหาคำตอบว่าตัวเองอยากจะฝึกงานเกี่ยวกับอะไร ตำแหน่งไหนที่ฉันพอจะทำมันได้บ้างนะ และแล้วก็ได้คำตอบว่าอยากลองฝึกเกี่ยวกับตำแหน่งกราฟิกดีไซน์เนอร์หรือครีเอทีฟคอนเทนต์ดู ก็เลยลงมือเร่งหาที่ฝึกงานให้จ้าละหวั่น ลองส่งอีเมลไปประมาณสามที่ แต่ผ่านไปเป็นอาทิตย์ก็ไม่มีอีเมลตอบกลับมา เริ่มจะคอตกแล้วล่ะค่ะ

          แต่จะย่อท้อไม่ได้! ฉันเลยลองหาที่อื่นดูอีก อยู่ ๆ ก็เลยนึกถึงพวกสำนักพิมพ์ แต่จากการหาข้อมูลก็ไม่ค่อยเจอสำนักพิมพ์ที่ประกาศรับนิสิตฝึกงานเท่าไหร่เลยลองส่งอีเมลไปสอบถามดู ส่งไปที่หนึ่งแต่จนผ่านมาหลายวันแล้วก็ไม่มีการตอบกลับเลยลองทักไปถามทาง inbox เพจเฟซบุ๊ค พี่แอดมินแจ้งว่าจะไปสอบถามเรื่องการรับนิสิตฝึกงานให้ จนผ่านมาตอนนี้ก็ยังไม่ได้รับคำตอบเลยค่ะ เลยลองเสี่ยงดวงไปสอบถามอีกสำนักพิมพ์หนึ่งดู แต่คราวนี้ลองทักไปถามทาง inbox ก่อน ก็เลยได้พูดคุยกันกับแอดมิน เบื้องตนเขาก็ถามว่าฉันเรียนที่ไหน อยากฝึกตำแหน่งไหน แต่จู่ ๆ เขาก็ส่งไอดีไลน์ส่วนตัวให้ฉันแอดไปพูดคุย และเรื่องที่ฉันช็อคคือพี่แอดมินที่ฉันได้คุยผ่านทางเฟซบุ๊คนั้นก็คือ...เจ้าของสำนักพิมพ์นั่นเอง! 

          ฉันแอดไลน์ไปและได้พูดคุยกันเพียงเล็กน้อยเขาก็ให้ฉันส่ง resume ให้ทางอีเมล ตอนนั้นแอบคิดเข้าข้างตัวเองหน่อย ๆ ว่าเราจะได้ฝึกที่นี่รึเปล่านะ รู้สึกมีความหวัง เหมือนเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ และสามวันหลังจากนั้นเขาก็ตอบกลับอีเมลมาเพื่อขอดูใบเกรดของเทอมที่ผ่าน ๆ มา ฉันก็เลยรวบรวมใบเกรดเป็นไฟล์ pdf ส่งอีเมลตอบกลับไป

          จนกระทั่งวันที่ 7 พฤษภาคม 64 เวลา 13:43 น. ฉันก็ได้รับอีเมลฉบับหนึ่ง...

          นี่คือเนื้อความบางส่วนในอีเมล และใช่ค่ะ ในที่สุดท้ายก็มีฝึกงานแล้วโว้ย เรื่องราวการฝึกงานนี้จะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ !