ทุกครั้งที่ส่องกระจก ผมชอบใบหน้านี้มากๆ

ชอบจุดดำๆในตาของตัวเอง มันคือเสน่ห์อย่างนึงที่ภูมิใจมากๆเลยล่ะ 

ทั้งดวงตาที่มีจุดด่างๆนั้น ตัวตนที่มีทั้งสีขาวเเละดำปะปนกันไป อาจจะบิดเบี้ยวไปบ้างก็ไม่เป็นไร อาจจะมีร้อยร้าวอยู่ก็ช่างมัน หรือว่าอาจจะเเตกหักไปบ้าง มันก็เเค่นั้น

ทุกๆอย่างมันคือตัวผมนี่น่า 

เพราะเเบบนั้นผมก็เลยรักในความไม่สมบูรณ์แบบนั่น