เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
- Diario -exit_out39
page 38
  • เสียงนั้นดังชัดจนต้องยอมรับว่าได้ยินมันจากในหัว


    คำว่า"อยากตาย"ที่ตัวผมในอดีตไม่เคยเเม้เเต่จะปริปากพูดมันออกมากลับปรากฏอยู่ในหัวซ้ำเเล้วซ้ำเล่า


    ถึงจะเอาคิดอยู่เเบบนั้นตลอดเวลาก็เถอะ เเต่ก็ไม่คิดจะทำมันจริงๆหรอกนะ 


    คนขี้ขลาดอย่างผมทำได้เเค่รอความตายมาหาเท่านั้นเเหละ


    ถึงเเบบนั้นก็มีหลายสิ่งมากมายที่ทำให้อยากมีชีวิตอยู่


    ช่วงเวลาก่อนฝนจะลงเม็ดกับท้องฟ้าสีเทานั้นก็ไม่ต่างจากตัวผมในตอนนี้สักเท่าไรหรอก


    หุบปากเเล้วกลืนความทุกข์ลงคอไปในทุกวันไม่ต่างจากยาที่ต้องกินอยู่ตลอด


    ถึงอย่างนั้นเเล้วก็อยากได้ใครสักคนมาช่วยรับฟัความทรมานนี้ ความทรมานที่ไม่ต่างจากคราบน้ำมันที่ลอยเเผ่อยู่บนผิวหน้าของท้องทะเล


    เพราะมันไร้ค่าเเละอาจจะทำร้ายคุณได้ ผมเลยตัดสินใจที่จะตระกองกอดมันไว้กับตัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้


    จากนั้นก็ร้องไห้ออกมาซ้ำเเล้วซ้ำเล่า


    ร้องไห้ออกมาซ้ำเเล้วซ้ำเล่าจนพอใจก่อนจะบอกว่า"ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงนะ"


    ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงนะ


    เพราะตัวผมที่เเหลกสลายซ้ำเเล้วซ้ำเล่านั้น ชินชากับเรื่องเเบบนี้ไปเสียเเล้วสิ
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in