ผมเคยคิดเล่นๆเกี่ยวๆดอพเพลเเกงเกอร์ของตัวเอง

มันคือสิ่งที่เป็นดั่งขั้วตรงข้างคนของคนคนหนึ่ง 

เป็นขั้วตรงข้ามของตัวตนอันน่าสมเพชที่พร้อมจะละทิ้งชีวิตของตัวเองอยู่ตลอดเวลา

ได้เเต่หวังว่าวันหนึ่งผมจะได้พบกับครึ่งนึงของตัวเอง ครึ่งนึงของผมที่รักตัวเองยิ่งกว่าใคร 

ได้เเต่หวังถึงวันที่พวกเราทั้งคู่ได้พบหน้ากันเเล้วก็ช่วงชิงชีวิตของกันเเละกัน

ได้เเต่หวังว่าจะเป็นผมที่สิ้นลมหายใจด้วยน้ำมือของฝาแฝดคนนั้น 

ได้เเค่หวังว่าครึ่งนึงที่รักตัวเองยิ่งกว่าใครจะได้ใช้ชีวิตในส่วน(ครึ่งนึง)ของผม

ชีวิตในส่วนที่ผมรังเกียจตัวเองยิ่งกว่าใคร