ผมครุ่นคิดเกี่ยวกับชีวิต
ดังเช่นว่าตัวตนนั้นคืออะไร คนเรามีชีวิตไปเพื่ออะไร เเละความตายคืออะไร เเน่นอนว่าทั้งหมดก็ได้เเต่ครุ่นคิดไปเรื่อยๆไม่ได้คำตอบเสียที
ครั้นจะถามคุณออกไปว่า "นี่ คิดว่าผมเป็นคนเเบบอย่างไรเหรอ"
เเต่สิ่งที่ได้กลับมาก็จะเป็นตัวตนผมในสายตาที่คุณเห็น ซึ่งนั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ
น่าเเปลกมากเลยที่ชีวิตนี้มีผู้คนผ่านเข้ามามากมาย เเละผมเองก็ได้เผ้าสังเกตพฤติกรรมของพวกเขา ถึงจะสรุปออกมาได้ว่าพวกเขาเป็นคนเช่นนี้ เเต่นั่นก็อาจจะไม่ใช่ตัวตนที่เเท้จริงของเขาก็ได้ เป็นเพียงเเค่ภาพสะท้อนออกมาจากกระจกเเก้วที่เรียกว่าทัศนคติของผม มุมมองของผม
น่าแปลกอีกอย่างคือผมสามารถสรุปออกมาได้ว่าผมคิดว่าคนเหล่านั้นเป็นเช่นไร เเต่กลับไม่กล้าสรุปออกมาว่าตัวเองนั้นเป็นคนเช่นไร
ไม่กล้างั้นเหรอ อ่า อาจจะไม่ใช่ก็ได้
พอเป็นตัวผมเองเเล้วทุกอย่างดูคลุมเครือไปหมดเลย อย่างมากก็เเค่ได้เเต่บอกว่าตัวเองนั้นชอบหรือไม่ชอบอะไร ต้องการหรือไม่ต้องการอะไร
ถึงเเบบนั้นเเล้วผมก็ตัดสินใจว่าจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปทั้งเเบบนี้
อยู่ต่อไปทั้งๆที่ไม่เข้าใจอะไร ปล่อยให้ความว่างเปล่าหล่อเลี้ยงก้อนเนื้อในอกนี้เเล้วหายใจต่อไป
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in