ขอเรียกย่อ ๆ ว่า ปรมาจารย์ศาสตร์กาม นะคะ มี 2 เล่มจบ เราอ่านจบสักพักแล้วค่ะ มีครบทุกอารมณ์ในเรื่องนี้มาก ๆ ไม่ว่าจะยิ้มขำ หน่วง อบอุ่นกับความเป็นครอบครัว หรือเสียน้ำตาไปกับความซึ้ง สำหรับเราคือมาหมดเลยค่ะ //คว้าทิชชู่แทบไม่ทัน // 

** เราขอตั้ง คำเตือน เนื้อหาสักเล็กน้อย เท่าที่เรารู้สึกนะคะ **

      มีการเล่าถึงอดีตของตัวละครเอกที่ถูกทำร้ายร่างกาย และมองคนในครอบครัวถูกบังคับให้เป็นทาสบำเรอกาม ไม่ได้ลงรายละเอียดมาก เป็นการเล่าผ่านมุมมองตัวเอก และมีหลายจุดเขาก็ฟังจุดจบของคนที่รักมาอีกที 

         มีการบรรยายถึงการผ่าร่างต่าง ๆ ในฉากต่อสู้ มาไม่บ่อย แต่มี 

         แต่ ใด ๆ คำเตือนในส่วนแรกเป็นการสะท้อนถึงเหรียญสองด้าน ซึ่งส่วนตัวมองว่าเป็นเส้นหลักที่นักเขียนต้องการจะเล่าค่ะ เนื้อหาจึงออกไปทางสะท้อนใจมากกว่าบรรยายลงลึก

      เปิดเรื่องมาคุณปู่วัยหกสิบกว่าก็เล่าวีรกรรมอันโชกโชนของตนเองให้พวกเราฟัง ยอมรับเลยว่าเขาสมกับการทะลุมิติมารับตำแหน่งปรมาจารย์ศาสตร์กามต่อจากรุ่นก่อนจริง ๆ (55555) ก่อนอื่น ขอเล่าก่อนว่าโลกที่ ซวี่เซิง ถูกอัญเชิญทะลุมิติมากำลังจะล่มสลาย เพราะผู้คนพากันฝึกฝนจนกลายเป็นเซียน ลืมเลือนวิธีทำลูก ทำให้ไม่มีเด็กเกิดบนโลกมนุษย์เป็นเวลานาน ขณะเดียวกันคนตายเองก็ไม่ลงนรก กลายเป็นศพเดินเข้าทำร้ายคนที่ยังมีชีวิตต่อไป ทางสวรรค์เองตัดสินใจปิดประตูทอดทิ้งมนุษย์ที่ (กลายเป็นเซียนหมดแล้ว) บนโลกให้ตายกันตามเวลา ดังนั้นเพื่อกอบกู้โลก ศาสตร์แห่งการเกิด จึงเป็นความหวังเดียวที่จะคืนสมดุลสู่ภพมนุษย์ แน่นอนว่า ปรมาจารย์ศาสตร์กาม คือผู้กุมความหวังนั้นไว้นั่นเอง !

        อนึ่ง พอลืมตาตื่น ซวี่เซิง ก็ต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้เป็นร้อย และถูกคนที่อ้างตัวว่าเป็นอาจารย์สอนวิธีวาดภาพกามต้านซอมบี้ให้ตีกันเอง จากนั้นเขาถูกส่งต่อภารกิจภายในเวลากระชั้นชิด ก่อนถูกอาจารย์ที่น่ารักทิ้งให้ศึกษาเรื่องต่าง ๆ คนเดียวค่ะ (55555) ซวี่เซิงคืนชีพมาเป็นครึ่งซอมบี้ หลังเรียนรู้ศาสตร์ต่าง ๆ ของการกำเนิดก็พบกับวิชาคืนชีพซอมบี้ คุณปู่ที่ได้ร่างวัยหนุ่มคืนมาจึงออกปฏิบัติการออกตามหาซอมบี้สภาพดีมาทดลอง จนพบกับซอมบี้เด็กร่างกายสมบูรณ์หนึ่งตน เขาเลยเสี่ยงตายกลางฝูงซอมบี้และเซียนพาเด็กน้อยกลับสำนัก จากนั้นคุณปู่ซวี่เซิงจึงได้เด็กน้อยนาม เหวินชู มาเป็นลูกชาย แค่ก เป็นลูกศิษย์ครึ่งซอมบี้สืบทอดศาสตร์กามต่อไป แต่ความสงบสุขสองศิษย์อาจารย์อยู่ได้ไม่นาน เจ้าสำนักพรรคธรรมที่ติดพรี่ไผ่ และเจ้าสำนักพรรคอธรรมตัวน้อยที่ติดนมอุ่น ๆ ก็ตามมาชิงตัว ความวุ่นวายของสองสำนักยังไม่พอ ตงฉวน (คุณพระเอก) แม่ทัพนอกด่าน ชาวชนเผ่านอกด่านคนสุดท้ายที่เหลืออยู่และเกลียดปรมาจารย์ศาสตร์กามเป็นที่สุดดันเข้ามาไล่ฆ่าเขาด้วย ซวี่เซิงทำได้อย่างเดียว...

เหวินชูที่น่ารักช่วยอาจารย์ด้วยยยยย (5555555)

      เก็บหนังสือเข้าตู้ไปแล้วเลยหาคำเป๊ะไม่ได้ (Y-Y) แต่แค่เขียนตามความจำในอกก็ตื้อ ๆ แล้ว แงงงง

  อย่างที่เกริ่นเล่าว่าเรื่องนี้มีครบทุกอารมณ์ แรก ๆ พระนายเขาจะตีกัน ไม่ถูกกันซึ่งเราจะมาชอบโมเมนต์ตี ๆ ปรับความเข้าใจกันตั้งแต่พระเอกคุ้มกันตัวนายเอกไปดูแลมาก ๆ ยิ่งเข้าไปอยู่ด้วยกัน ตี ๆ เถียง ๆ แบบบ (เราชอบแนวคู่รักคู่กัดค่ะ มีความลำเอียง) แล้วพอมีเด็ก ๆ เข้ามา เหมือนฟิลลิ่งครอบครัวเกิดขึ้น ความอบอุ่นเลยตามมาติด ๆ แค่บรรยากาศเงียบสงบที่พวกเขานั่งเขียนงาน หรือการนั่งสางผม มัดผมให้กันก็คือ...ดี ค่ะ //ซับน้ำตา แล้วลูกแต่ละคนนิสัยติดแม่มากกกกก เหวินชูเห็นซึนอย่างนี้ แทบจะปกป้องนายเอกทุกอย่าง ตอนหลังเสียงในใจน้องทำเราร้องไห้น้ำตานองที่สุด เจ้าตัวคนเล็กยิ่งแล้วใหญ่ หัวไว สัญชาตญาณดี ตอนเกิดก็ว่าหนักหน่วงแล้วนะ (T-T) น้องเป็นเด็กดีมากกก น่ารักมาก ตอนหลังที่ดูแลท่านลุงคือเอ็นดู เดี๋ยวจะกลายเป็นเมาท์แต่เด็ก ๆ พ่อพระเอกสุดล่ำก็ดูแลเก่งเป็นที่สุดดด พอรู้ว่าชอบเขานี่ มือพี่ท่านไม่เคยว่างเลยค่า โอบคนเก่งงงง พาดไหล่เก่งง อุ้มคนเก่งงง โอ้ยย ชอบ เป็นคนชอบการสกินชิป ยิ่งที่อุ้มไปอุ้มมาไม่ให้ลงพื้นเจออันตรายนี่ //ทรุดลงตรงนั้นด้วยความแพ้ทาง