มนุษย์ถึงคราวต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาหลายปี จากเหตุการณ์ปรสิตเข้าควบคุมร่างสิ่งมีชีวิตแล้วอารวาทฆ่ากันเองโดยไม่แบ่งแยกมิตรหรือศัตรู เซียร์ หนุ่มร่างเล็กเชื้อสายยุโรปที่มาประจำการอยู่ฐานเอเชีย เป็นทหารฝ่ายสนับสนุนขั้น 3 ที่ไม่ได้เลื่อนขั้นมานาน เพราะคู่หูคนชอบก่อเรื่องนอกเหนือภารกิจ ในคืนวันสิ้นปีซึ่งปกติเขามักโดดหนีงานเลี้ยง ครั้งนี้ไม่รู้อะไรดลใจให้เขามานั่งจิบเบียร์ร่วมงาน โดยมีเพื่อนร่วมรุ่นคนดังระดับตำนานอย่าง หานเฟย เทพเจ้าหมื่นศพ ที่ใคร ๆ เกรงกลัว นั่งปลีกวิเวกอยู่ไม่ไกล และใครจะรู้ว่าค่ำคืนส่งท้ายปีธรรมดา ๆ คืนนี้จะทำให้เขาเลื่อนขั้นจากฝ่ายสนับสนุนไปเป็นภรรยาเทพเจ้าหมื่นศพเสียได้ !

        จู่ ๆ ผมก็ได้แต่งงานกับชายที่ได้ฉายาว่าเทพเจ้าหมื่นศพซะงั้น ? ชื่อเรื่องยาวได้ใจมากค่ะ นิยายเล่มเดียวจบ แนวใกล้เคียงกับวันสิ้นโลกซอมบี้บุก แต่ไม่ได้รบระทึก ออกจะเน้นความสัมพันธ์ของพระเอกนายเอกและเบื้องหลังการแต่งงานของทั้งคู่ค่ะ มาค่ะในส่วนของเนื้อเรื่อง

    เซียร์ เป็นนายทหารฝ่ายสนับสนุนระดับสามที่เก่งเกี่ยวกับการหาข้อมูลและวิเคราะห์หาทางออกที่ดีที่สุดให้กับนายทหารฝ่ายปฏิบัติการ แต่คู่หูของเขาเป็นพวกซนสุด ๆ หลังทำภารกิจชอบสงสัยโน่นนี่ออกนอกเส้นทางจนได้รับบาดเจ็บกลับมาทุกรอบ ทำให้ทั้งสองติดอยู่ระดับสามทั้ง ๆ ที่ความสามารถเซียร์ถึงระดับสองหรือหนึ่งมานานแล้ว นายเอกของพวกเราที่บังเอิญเดินเจอ หานเฟย นายทหารอันดับหนึ่งผู้มีฉายา เทพเจ้าหมื่นศพ จึงอดคิดด้วยความระอาคู่หูไม่ได้ ว่าถ้าได้ทำงานร่วมกับหานเฟยคงจะราบรื่นกว่านี้ ในงานเลี้ยงส่งท้ายปีตอนเพื่อนท้าทรูออร์แดร์แล้วถามว่า ถ้านายแต่งงาน นายจะเลือกใคร นายเอกเลยตอบขำ ๆ ไปว่า “หานเฟย” และใช่ค่ะ คืนนั้นหานเฟยแบกนายเอกกลับห้องแต่ไม่รู้ห้องอยู่ไหน เลยแบกกลับห้องตัวเองด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ข่าวลือเช้าวันต่อมา ทั้งคู่ดันกลายเป็นคนคบกันไปซะแล้ว 5555

      พระเอกนายเอกเรื่องนี้เป็นประเภทหาแคร์ไม่กับคนนอก ใครจะลือ ๆ ไป พวกเราเป็นยังไงรู้แก่ใจตัวเองพอ แต่... นายเอกนอกจากไม่แคร์ยังไปตามหยอดตามเล่นกับพระเอกอีกด้วยซ้ำ เดินผ่านไปผ่านมาจากไม่เคยคุยเคยทัก ก็เรียกพระเอกว่าสามี เวลากินข้าวหาที่เงียบ ๆ กินไม่ได้ก็มานั่งกับพระเอก (คนกลัวพระเอกเลยมีที่นั่งว่าง มุมสงบ) ไม่เท่านั้น ขนาดห้องนอนพระเอกก็กลายเป็นหลุมหลบภัยของนายเอกไปแล้ว และแบบนี้จะไม่ยิ่งตอกย้ำข่าวลือได้ยังไงงง 

    จุดพีคสุดที่เราชอบคือตอนนายเอกแฮคระบบคู่หูเพื่อช่วยพระเอกแล้วต้องพูดรหัสผ่านพร้อมกัน คนในฐานคือลุ้นมากว่าสองคนนี้จะทำสำเร็จได้ไงในเมื่อไม่ได้นัดรหัสกันมา แต่ไม่เลยจ้า นายเอกพระเอกพูดพร้อมกันแบบไม่ลังเลเลยว่ารหัสคือ “สามี” โอ้ววว เรานี่ยิ้มแก้มปริเลย 555555 ความรู้ใจนี้ ทางพระเอกที่ดูนิ่ง ๆ ไม่สนใจนายเอกมาตลอดจุดนี้แสดงชัดมากกก ว่าแท้จริงในใจคำว่า “สามี” ที่นายเอกกรอกหูทุกวันฝังใจไปแล้ว

     ความสัมพันธ์คู่นี้เป็นแบบอยู่ ๆ ก็ชินที่จะมีอีกคนแบบนี้ พระเอกเป็นคนนิ่งมาก ไม่ใช่เย็นชา แต่เขาแสดงออกเป็นเก่ง ส่วนนายเอกเป็นคนตรง ๆ ฉลาด ทันคนแต่ไม่คิดมากเรื่องที่คนอื่นไม่พูดออกมา สองคนนี้เลยมีความเข้ากันอยู่หลายเรื่อง และในหลาย ๆ เรื่องนั้นดันทำให้ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นจนแทบจะกลายเป็นชีวิตประจำวัน ความรักคู่นี้เราชอบเวลาบรรยายความเปลี่ยนแปลงของพระเอกผ่านแววตา หรือการตอบโต้นายเอกที่เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เขาไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมกลายเป็นคนยิ้มเก่งอะไรแบบนั้น หานเฟยยังเป็นคนเดิม แต่เมื่อเริ่มรักใครดวงตาเขาจะเป็นประกาย และกระตือรือร้นวางแผนดักคนให้อยู่กับตัวเองขึ้นมา ส่วนเซียร์เราชอบความรู้สึกช้าของเขามาก มารู้ตัวทีหลังว่าจริง ๆ ตัวเองแอบชอบพระเอกมานานแล้ว 5555

      ช่วยไม่ได้อ่ะเนอะ การชอบใครสักคนเวลาจะรู้สึกตัวบางทีก็ปุบปับ มันอาจจะเป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่งที่จู่ ๆ คนคนนั้นเดินเข้ามาหา เรียกไปกินข้าวเหมือนทุกวัน แต่นาทีนั้น...ตัวเราอาจจะสะดุ้งขึ้นมาว่า...เฮ้ย เราชอบเขา...แบบไม่ทันตั้งตัว / / ตบบ่าเซียร์ 55555

    เป็นนิยายที่อ่านไปยิ้มไปขำไป ไม่ได้ดราม่าเลยสำหรับเรา เนื้อเรื่องค่อนข้างเน้นไปที่ความสัมพันธ์ของพระนาย ผ่านการใช้ชีวิตในค่ายและการปฏิบัติภารกิจมากกว่า ไม่ได้มีจุดพีคของเรื่องเด่นชัด แต่มีปริศนาบนตัวพระเอกให้ติดตามอยู่ตลอด แนวใครทางใครหาจับจองได้อยู่นะคะ

ภาพจาก Inktreebook

By Chadang