Fantasy Farm ฟาร์มมหัศจรรย์พรรค์นี้ก็มีด้วย? เล่ม 2

ผู้เขียน ซีจื่อซวี่

ผู้แปล ธันวาตุลาคม

ผู้วาด MOCON, Renmails

สำนักพิมพ์ EverY

เรื่องย่อ

---ขอยกไว้ในความเดิมค่ะ---

รีวิวFantasy Farm ฟาร์มมหัศจรรย์พรรค์นี้ก็มีด้วย? เล่ม1

ความเดิมใน Fantasy Farm เล่ม 1

ลู่ชิงจิ่ว ตัดสินใจลาออกจากงานกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิดในหมู่บ้าน สุ่ยฝู่ ซึ่งเวลายาวนานที่จากไปไม่ทำให้เข้าแปลกแยกจากที่นี่มากนัก ส่วนหนึ่งเพราะเพื่อนสนิทวัยเด็กอย่าง อิ่นสวิน ที่คอยให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง ทว่าด้วยความสามารถพิเศษในการสัมผัสสิ่งลึกลับได้ ทำให้เขาพบกับปีศาจและได้ ไป๋เยวี่ยหู ผู้กล่าวว่าเป็นจิ้งจอกเก้าหางช่วยเอาไว้ อาจจะเพื่อตอบแทนอีกฝ่าย ลู่ชิงจิ่วจึงกลายเป็นคนรับเลี้ยงชายหนุ่มรูปงามผู้มีกระเพาะเป็นหลุมดำคนนี้ที่บ้าน และใช้ชีวิตร่วมกันอย่างปกติสุข เช้าลู่ชิงจิ่วทำอาหาร ไป๋เยวี่ยหูทำฟาร์ม อิ่นสวินให้อาหารสัตว์ ชีวิตประจำวันสลับเรื่องราวประหลาดวนเวียนไปอย่างนี้ จนรู้ตัวอีกที ในฟาร์มของเขาก็มีแต่สิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นหมูสองตัวที่ไม่ใช่หมู นอกจากพูดได้ยังติวหนังสือเข้ามหาวิทยาลัยให้เด็กข้างบ้านได้ด้วย ลูกไก่ที่น่ารักกับเจ้าของ แต่รุมโจมตีขโมยได้ดียิ่งกว่าสุนัขเฝ้าฟาร์ม จิ้งจอกตัวน้อยขี้อาย ที่พี่น้องรังแกจนพ่อต้องฝากไว้ที่นี่ ยังมีจิ้งจอก (?) ตัวใหญ่เก้าหางที่กินเก่งจนไม่เคยเหลืออาหารไว้แม้แต่น้ำซุปหยดเดียว และ...อิ่นสวิน เพื่อนสนิทของเขาคนนี้ ตกลงแล้วอีกฝ่าย คืออะไรกัน !?

ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยล์ปานกลางถึงมาก มาก)

       นี่เป็นการเขียนเล่า Fantasy Farm ฟาร์มมหัศจรรย์พรรค์นี้ก็มีด้วย? เล่ม 2 ครั้งที่สองค่ะ เนื่องจากเมื่อวานเขียนจบและน้องคอมผู้ฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการกับเรามาเกือบห้าปี ได้ดับพรึ้บแล้วเปิดไม่ติดอีกเลยไปแล้วค่ะ T-T เล่ารอบนี้คงเมาท์ไม่เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ เราเห็นคนเริ่มได้เล่ม 3 กันแล้วค่ะ สายรอกดเพื่อโปรเริ่มหวั่นไหว อยากอ่านแล้ววว ฮืออออ อย่างไรก็ตาม เล่มสองสำหรับเรา เป็นเล่มที่สนุกมากเลยค่ะ มีทั้งเศร้า เหงา ลุ้น และเขินครบรสมากค่ะ โดยเฉพาะความสัมพันธ์ระหว่างพี่ไป๋กับลู่ชิงจิ่ว คือก้าวไปอีกขั้นมาก ๆ เลยค่ะ ก่อนจะไปเล่าแบบที่คงจะกระชับกว่ารอบแรก เราอยากบอกว่าระหว่างพิมพ์เล่านี้ เราสับสนสองฟาร์มอยู่ตลอดเลยค่ะ 5555555 มือจะพิมพ์ชีฉาว สมองก็ชะงักว่า ไม่ใช่ ๆ นั่นอีกฟาร์มมมม 555555 สับสนแล้วค่ะ และก่อนอื่นอีกครั้ง

คำเตือนก่อนอ่าน: ในเล่มนี้นะคะจะมีการกล่าวถึงความตายของเด็ก ความเจ็บปวดใจสลาย การบรรยายถึงสถานการณ์ที่น่าขยะแขยง เลือด เนื้อ และการโน้มน้าวให้ใครอีกคนยอมทำตาม โปรดหยิบอ่านด้วยความระมัดระวังนะคะ

ที่ผ่านมาฉันมีความสุขดี นายอย่ากังวล

            ต่อจากเล่มที่แล้ว ลู่ชิงจิ่ว ได้รู้ว่าแท้จริงแล้ว อิ่นสวิน เองก็เป็นอมนุษย์ ...เขาตายไปแล้ว และตอนนี้เขากลัวลู่ชิงจิ่วรับไม่ได้จึงหนีไปซ่อนตัว ลู่ชิงจิ่วที่เห็นเรื่องลึกลับมาตลอด แถมอีกฝ่ายยังเป็นเพื่อนที่ดีกับตนมาก นอกจากไม่กลัวแล้ว เขายังอยากคุยกับอีกฝ่ายให้ชัดเจน และอยากให้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม เมื่อตามหาเพื่อนไม่พบลู่ชิงจิ่วก็เหม่อตอนทำอาหารจนตัวเองบาดเจ็บ ไป๋เยวี่ยหู เห็นแล้วทนไม่ได้ สุดท้ายเลยไปตามอิ่นสวินให้กลับมาคุยกับลู่ชิงจิ่วให้รู้เรื่อง สองเพื่อนซี้จึงได้มีโอกาสเปิดอกคุยกัน เรื่องราววัยเด็ก และช่วงชีวิตที่ผ่านมาของอิ่นสวินหลังลู่ชิงจิ่วจากไปจึงพรั่วพรูออกมาให้ลู่ชิงจิ่วและคนอ่านได้รู้ สุดท้ายแล้วลู่ชิงจิ่วยังคงให้อิ่นสวินมาใช้ชีวิตอยู่กับตัวเองเหมือนเดิม ชีวิตประจำวันที่อยู่ด้วยกันหนึ่งคน สองอมนุษย์ สองหมูปลอม หนึ่งจิ้งจอกน้อยและหนึ่งสนมสายฝน จึงดำเนินต่อไปป ที่เราขำมากก็คือ ความรู้สึกของความเป็นพ่อของลู่ชิงจิ่วได้ถูกปลุกขึ้นมาแล้วค่ะ เมื่อเขารู้ว่า ช่วงเวลาที่ผ่านมาไป๋เยวี่ยหูและอิ่นสวิน ไม่มีเงินในการกินของดี ๆ เลยแม้แต่อย่างเดียว ป่ะป๋าลู่ปวดใจมาก จนต้องหารายได้เสริมเพื่อเลี้ยงทั้งสองให้อุดมสมบูรณ์

ป่ะป๋าลู่: รายการของมีเท่านี้ ทั้งสองคนเดินทางดี ๆ รีบไปรีบกลับ

ลูกชายอิ่น: จิ่วเอ๋อร์ นายลืมให้เงิน

ป่ะป๋าลู่: //มองด้วยสายตาคุณพ่อมองลูกชายพร้อมยื่นบัตรให้

ลูกชายอิ่นที่ตื่นเต้นมาก: ฉันจะดูแลบัตรนายอย่างดี

พี่ไป๋ผู้มีใบขับขี่และบัตรประชาชนแต่ไม่มีเงิน: //พยักหน้าเงียบ ๆ ก่อนเดินขึ้นรถ

ป่ะป๋าลู่: //มองส่งทั้งสองด้วยสายตาของแม่ที่มองลูกไปเรียนวันแรก

คำเชิญจากหมู่บ้านสุ่ยฝู่

            ชีวิตประจำวันปกติสุขดำเนินไปสลับกับช่วงเวลาป่วน ๆ แทรกซ้อนมากมาย ทว่าเรื่องราวที่ชวนลุ้นระทึกกลับเกิดขึ้นในท้ายเล่ม เมื่อมีรายการวาไรตี้เข้ามายังหมู่บ้านสุ่ยฝู่ โดยไม่ได้รับเชิญ ซึ่งบ้านที่พวกเขากล่าวว่าเจ้าของบ้านอนุญาตให้มา อิ่นสวินกลับเล่าอย่างแปลกใจว่า แต่บ้านสกุลหลิวหลังนั้น เสียชีวิตอย่างน่าประหลาดกันเกือบหมดแล้ว คนที่รอดก็ย้ายไปเมืองอื่นและไม่เคยกลับมาอีก จะมีใครรู้จักบ้านหลังนี้ หรือหมู่บ้านไกลปืนเที่ยงแห่งนี้ได้อีก แต่ก่อนเหล่าคนแปลกหน้าจะพบเรื่องประหลาด พวกเขากลับลงมือทำเรื่องระทึกขวัญเสียก่อน... พวกเขาขโมยพืชผักของไป๋เยวี่ยหู ! นี่ไม่อยากมีชีวิตกันอยู่แล้วใช่ไหมมมม

อย่าหลับเด็ดขาด เขาชอบนายมากเกินไป!

               อ่าาาา เล่มนี้จะลืมอะไรก็ได้ แต่ลืมพัฒนาความสัมพันธ์ของสองคนนี้ไปไม่ได้เลยค่าา บอกเลยว่าถ้าความรู้สึกเป็นพ่อของลู่ชิงจิ่วถูกปลุก ความรู้สึกของพี่ไป๋ที่ข้ามผ่านความชอบอาหารที่ยังไม่อยากกินเพราะเสียดายต่อน้องลู่ ตอนนี้ก็กลายเป็นคนที่เขาชอบมาก ๆ แต่ไม่ใช่แค่เพราะน่าอร่อยแล้วค่ะ ! เราชอบฉากในฤดูหนาวที่พี่ไป๋พยายามยั้บยั้งตัวเองไม่ให้กิน (แบบที่กินลู่ชิงจิ่วจริง ๆ ไม่ใช่เปรียบเปรยค่ะ 555) ชิงจิ่วมาก ๆ แบบเขารู้สึกไม่โอเค ถ้ากินน้องเข้าไปก็จะไม่มีลู่ชิงจิ่วอีก ส่วนเหตุผลทำไมชอบมากพี่เขาต้องกินน้อง ในเรื่องอธิบายไว้ว่า เผ่าพันธุ์พี่เขาชอบที่จะกินของที่ชอบมาก ๆ ค่ะ แต่ทางพี่ไป๋ที่จะกินน้องในหน้าหนาว เพราะน้องดันป่วย และเขารับไม่ได้ถ้าลู่ชิงจิ่วจะเป็นอะไรไปเลยจะกินน้องให้จบ ๆ ค่ะ (โธ่! พี่ชายยย) แต่หลังจากปล่อยน้องไปพี่ไป๋ดูแลลู่ชิงจิ่วดีมากกกกก สยายหางทั้งเก้าให้ลู่ชิงจิ่วซุกอุ่น ๆ ทุกวัน น้ำเย็น ๆ ก็ไม่ให้แตะ อะไรอร่อยก็ไปล่ากลับมา แม้แต่อาหารก็แบ่งน้องกิน (เน้นข้อความ) คนอย่างไป๋เยวี่ยหูแบ่งอาหารให้ลู่ชิงจิ่วค่ะ ! ป้อนเองไม่พอ ต่อให้น้องกัดไปแล้วก็กินต่อได้อย่างเป็นธรรมชาติ แบบนี้ไม่เรียกว่าแค่ชอบมากเกินไปแล้วมั่งคะ เข้าวงคนรักแล้วรึเปล่าาาาาา ><

         Fantasy Farm เล่มสองน่าติดตามตลอดเล่มเลยค่ะ อะไรที่เดาไว้อย่างเรื่องของอิ่นสวินก็ดันเป็นจริงขึ้นมา เรื่องของหมู่บ้านสุ่ยฝู่ที่เดาลอย ๆ ไม่รู้จะพลอยเป็นจริงด้วยรึเปล่า (สภาพที่ดาราคนนั้นเล่าท้ายเล่มชักจะกลัวว่าเป็นจริงแล้วค่ะ แต่...น้องข้างบ้านก็ยังไปโรงเรียนปกติ??) อีกเรื่องคือที่แซวขำ ๆ ที่ทำไมพี่ไป๋ย้ำว่าตัวเองเป็นจิ้งจอกจังเลยย จริง ๆ พี่เป็นจิ้งจอกปลอมรึเปล่าก็มีเค้าลางมากับเขาด้วยค่ะ อะไรกันเรื่องนี้ หยอดเรื่องจริงเรื่องหลอกไว้ให้ตามกี่อย่างกันเนี่ยยย 

         คงไม่ได้มีพาร์ท Talk ตอนรอบแรกเขียนไปเหมือนเรียงความหนึ่งหน้ากระดาษเลยค่ะ 555555 ตอนนี้เล่มสามมาแล้ว เรามาลุ้นกันในเล่มเลยดีกว่า แต่มีข้อสงสัยหนึ่งถ้าใครเข้าใจมาให้ความกระจ่างกะเราได้นะคะ ฉากอีการ้องตอนต้นเล่มน่ะค่ะ ที่ลู่ชิงจิ่วพูดกับพี่ไป๋ว่า ตอนแรกเขาคิดว่าอีการ้องเรียกชื่อเขา แต่ถ้าเขาไม่อยู่ที่นี่อีกายังร้องเรียกชื่อเขาอยู่ไหม หมายความว่ายังไงเหรอคะ อ่านสองรอบก็ยังงง ๆ เข้าใจอย่างเดียวว่าพี่ไป๋ชอบน้องมากขึ้นไปอีกเพราะเรื่องนี้ 555555555

ใครอ่านเล่มนี้แล้วค้างมาเมาท์กันได้นะคะ ปลายเดือนมาเจอกันเล่มสามค่ะ 

By Chadang