“เพราะชีวิตของทั้งสองที่กำลังจะจบลง

นำมาสู่ชีวิตใหม่ของทั้งสองที่กำลังเริ่มต้น”

     “ทินกรส่องสว่างหล้าปฐพี

เหนือชีวีเหนือทิวากรอันส่องแสง

เหนือสุริยาเหนือศศิธรอันลงแรง

เหนือแทรกแซงชลธีอันนิรันดร์

เหนือความจริงคือโลกอันสดใส

เหนือจิตใจคือโลกอันสดศรีนั้น

เหนือคงคาปฐพีส่องแสงบุหลัน

เหนือบุปผชาตินั้นคือเหนือสิ่งอื่นใด

เหนือกว่ารักคือความห่วงใย

เหนือกว่าให้คือการอภัยไว้

เหนือกว่ารับคือแสงแห่งไถง

เหนือกว่าได้คือเหนือตะวันลา

เหนือชลธีแลปฐพีคือเหนือหฤทัย

เหนือปราชญ์พูดไว้คือเหนือผกา

เหนือสกุณาบินร่อนอัมพรเหนือเวหา

เหนือนภาเหนือล่องท่องนที”เสียงของผู้หญิงร้องเพลงให้กับผู้ชายที่เป็นคนรักฟัง

“ผมดีใจนักที่ได้ลูกผู้ชาย”ผู้ชายพูดกับผู้หญิงคนนั้น

“ค่ะ ฉันดีใจ แล้วเราจะตั้งชื่อลูกชายว่า อะไรดีค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นถาม

“ศศิพิฬาร”เขาตอบ

“ทำไมถึงชื่อนี้ค่ะ”ผู้หญิงคนนั้นถาม

“เพราะว่า ศศิแปลว่า “ดวงจันทร์” เหมือนกับผมที่ชื่อ “นิศากร” และ “พิฬาร” แปลว่า “เเมว” เหมือนกับชื่อของคุณที่ชื่อ “วิฬาร์””

“เพราะจังค่ะ”วิฬาร์บอก และเธอพูดต่อว่า

“ฉันหวังว่า ลูกจะสุขภาพแข็งแรง ไม่เหมือนกับฉัน แล้วฉันอยากให้ลูกเจอคู่รักที่ดี เหมือนกับที่ฉันเจอคุณค่ะ”วิฬาร์พูด

“อย่าพูดแบบนั้นเลย คุณยังดูแข็งแรงอยู่นะ”นิศากรพูดด้วยคำปลอบใจ ก่อนที่จะพูดต่อว่า 

“แต่คุณไม่ต้องห่วงนะ ผมจะดูแลลูกของเราอย่างดีเลย”

“ถ้าคุณได้ยินเสียงเพลงนี้ ขอให้ระลึกถึงฉันกับลูกเสมอค่ะ ฉันกับลูกจะอยู่ข้างคุณตลอดไปค่ะ เพราะเพลงนี้เป็นเพลงที่คุณแต่งด้วยความรักให้กับฉัน”วิฬาร์พูด

“อืม ผมจำได้ ผมรักคุณมากนะ วิฬาร์”นิศากรบอก

“ฉันรักคุณเช่นกันค่ะ”วิฬาร์บอก

“ศศิ ลูกแม่”วิฬาร์ร้องเสียงหลง

“ลูกจะต้องตื่นขึ้นมาอย่างแน่นอน”นิศากรพูดปลอบ และบอกต่อไปว่า

“คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะรอจนกว่า ผมเห็นลูกฟื้นขึ้นมาอย่างมีความสุข”