**บทวิจารณ์นี้มีสปอยล์**

**บทวิจารณ์นี้เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของผมเท่านั้นซึ่งอาจเหมือนหรือไม่เหมือนกับของคุณก็ได้**

            เป็นหนังภาคต่อที่ไม่ควรพลาดจริงๆ สำหรับ Guardians of the Galaxy Vol.2 ถึงแม้แรกเริ่มเดิมทีหลายสำนักวิจารณ์ต่างพากันบอกเป็นเสียงเดียวว่าไม่รุ่งเหมือนหนังมาร์เวลเรื่องอื่นๆ แน่ๆ เพราะตัวละครล้วนใหม่หมด และเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักนัก แต่ใครจะไปรู้ว่ามันกลับดังเป็นพลุแตกและประสบความสำเร็จจนตอนนี้มีภาคต่อมาให้เราได้ชมกัน

            ฉากเปิดเรื่องสำหรับผมถือว่าทำออกมาได้น่าสนใจและสนุก มีลูกเล่นต่างๆ มากมาย ที่ตัดสลับจังหวะได้ดี มีมุมภาพที่สวยงาม มีลีลาในการเล่นกับบุคลิกของตัวละคร และสามารถกลับเข้ามาจริงจังได้โดยไม่ติดขัด และที่สำคัญมีความมุ้งมิ้งน่ารักของเจ้าเบบี้กรู้ทแบบเต็มๆ (ขอไม่บรรยายฉากเปิดละกัน มันดีมากจนอยากให้ไปดูกันเอาเอง)

เรียกว่าฉากนี้เป็นของเจ้าเบบี้กรู้ทก็ว่าได้

            เนื้อหาในภาคนี้ดำเนินต่อจากภาคแรก หลังจากพวกเขาทั้งสี่ได้สร้างชื่อเอาไว้ ต่อมาก็รับพิทักษ์ความสงบไปตามที่ต่างๆ ของจักรวาล แต่ดันติดตรงความซนของร็อกเก็ตที่ดันไปขโมยของจากผู้ว่าจ้างจนโดนตามล่าและเกือบพลาดท่าในที่สุด แต่พวกเขาก็ถูกช่วยไว้โดยชายปริศนาที่อ้างว่าเป็นพ่อของ     สตาร์ลอร์ดและพาพวกเขาไปรู้จักกับดาวของตัวเอง จนท้ายสุดเขากลับได้พบว่าพ่อของเขานั้นมีจุดประสงค์เร้นแฝงอยู่ พวกเขาจึงต้องร่วมมือกันเพื่อหยุดยั้งแผนการเลวร้ายนี้ให้ได้

     เนื้อหาในเรื่องดูไม่ค่อยมีอะไรแต่ก็ทำให้เรารู้ปูมหลังของสตาร์ลอร์ดเยอะขึ้น รวมถึงความสัมพันธ์ของสองพี่น้องอย่างกาโมร่า และ เนบิวล่า ซึ่งด้วยความที่เนื้อหาไม่ค่อยมีอะไรนี้เอง ทำให้ช่วงกลางเรื่องสำหรับผมค่อนข้างน่าเบื่อและไม่ค่อยดึงดูดให้อยู่กับหนังเท่าไรนัก เพราะเต็มไปด้วยฉากยืดยาวที่ก็ไม่ได้เเย่อะไร เเต่ก็ไม่ได้มีอะไรหวือหวา

ผู้ว่าจ้างสุดโหดที่ล่าพวกเขาทั้งสี่

            ถึงกระนั้น Guardian of the Galaxy Vol.2 ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น เพราะทั้งภาพที่สวย มุมกล้องดีการตัดต่อที่สนุก และสีสันในเรื่องที่ตระการตาผสมกับซีจีที่สมจริงทำให้หนังเรื่องนี้ทำออกมาได้ดีมากๆ และที่ผมชอบเป็นพิเศษคือการใช้เพลงในเรื่อง เพราะมันเป็นเพลงจากมิกซ์เทปของสตาร์ลอร์ด แทนที่จะเป็นซาวน์มันส์ๆ ในฉากต่อสู้เเต่หนังเรื่องนี้กลับเปิดเพลงชิวๆ ฟังเพลินๆ กันแทน ซึ่งเหมือนจะดูขัดกันสักหน่อย แต่มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ

 

            และยิ่งฉากจบที่ส่วนตัวผมมองว่าค่อนข้างหนักไปทางดราม่า เพราะพระเอกเพิ่งคิดได้ว่าคนที่จะเรียกได้ว่าพ่อจริงๆ นั้นน่าจะเป็น ยอนดู ที่คอยชุบเลี้ยงตัวเองมาตั้งแต่เด็กมากกว่า ซึ่งตรงนี้ก็มีฉากที่ทำเอาผมน้ำตาคลอขึ้นมา เมื่อ ยอนดู ได้ฝากเครื่องเล่นเพลงใหม่กับสตาร์ลอร์ด และเขาได้เปิดฟังเพลงแรกที่ชื่อว่า พ่อกับลูก คือเนื้อเพลงและอารมณ์ของหนังตอนนั้นมันช่วยกันดึงโทนของเรื่องมากๆ ทำให้กลายเป็นตอนจบที่ประทับใจมากสำหรับผม

ฉากนี้ยอนดูเอาความเท่ห์ไปเลยเต็มสิบ 

สองคู่ซี้ที่คอยเรียกเสียงฮาคนดู

หนึ่งฉากที่รับรองว่าได้ฮากันกระจาย

            และถ้าถามว่าผมให้กี่คะแนนล่ะก็ เรื่องนี้ผมให้ 9/10 ไปเลยครับ ชอบสีสัน เพลงประกอบ และมุขตลกที่มีมาตลอดทั้งเรื่อง เรียกว่าเป็นหนังฮีโร่ที่ไม่เครียด มีแต่ความสนุกสนานเเละเสียงหัวเราะ ปั้งยังปนน้ำตาบ้างนิดหน่อย เรียกว่าครบรสจริงๆ สำหรับใครที่ยังไม่ได้ไปดูไม่ควรพลาดจริงๆ ครับเรื่องนี้

            ก่อนจากผมอยากแปะเพลง "Father and Son" ไว้ให้เพื่อนๆ ที่ดูมาเเล้วเเล้วอยากฟังอีกรอบ หรือคนที่อยากลองฟังดูได้ฟังกันครับ เป็นเพลงเก่าที่ฟังเเล้วรับรู้ได้ถึงอารมณ์คนเป็นพ่อที่อยากฝากอะไรถึงลูกจริงๆ ครับ

ขอแปะตัวอย่างเพิ่มความอยากดูเข้าไปอีกสักหน่อย