พูดถึง FILM NEVER DIE IRO 200 แล้วเป็นฟิล์มที่ราคาค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับคุณภาพและจำนวนภาพที่ได้  และ iso ก็ไม่ได้สูงเวอร์วัง  

บนกล่องของรุ่นเก่าจะเขียนเอาไว้ว่าถ่ายได้ 25 รูป  (ซึ่งม้วนนี้เราถ่ายได้ 26 รูป รวมหัว)

แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนเป็น 36 รูป และราคาก็ขึ้นตามระเบียบ

และเพราะมันได้แค่ 26 รูป ม้วนนี้เลยมีแต่ร้าน Chye Seng Huat Hardware

ก่อนจะมาสิงคโปร์  เราอ่านรีวิวแล้วเจอเขาแนะนำว่าร้านนี้เป็นร้านที่เขาชอบที่สุด  แนะนำมาก ๆ  พลาดไม่ได้ ฯลฯ  ขายกันซะขนาดนี้เลยคิดว่ายังไงก็ต้องมา  แถมยังอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมด้วย  

พอมาถึงก็เลือกโต๊ะก่อน  ครั้งนี้เราเลือกเอาท์ดอร์เพราะช่วงเช้าแดดยังไม่ส่อง  พูดให้ถูกคือเงาของอาคารมันพาดลงมาบริเวณด้านนอกของร้านเลยทำให้นั่งสบายและพอมีแสงให้ถ่ายรูป  เนื่องจากร้านในร้านค่อนข้างมืดเลยทีเดียว

ตอนที่เรามาถึงก็ไม่เช้าไม่สายมาก  แต่คนก็เกือบเต็มร้านแล้ว  สมเป็นร้านดัง

เราสั่งลาเต้ร้อน  และครัวซองต์  แม่สั่งคาปูชิโนร้อน (ถ้าจำไม่ผิด)  ส่วนพี่สาวไม่ดื่มกาแฟเลยสั่งช็อกโกแลต  ทาร์ตเลมอน

น่าจะเป็นเพราะเดินเข้าเดินออกร้าน  แล้วลืมปรับรูรับแสง รูปนี้เลยออกมาโอเวอร์มาก ๆ

ภายในร้านจะเป็นเคาน์เตอร์อยู่ตรงกลางร้าน  และรอบ ๆ จะเป็นที่นั่ง  

ด้านหลังร้านขายไอเทมเกี่ยวกับกาแฟ  แก้ว  อุปกรณ์  ของกระจุกกระจิกมากมาย  แน่นอนว่าต้องมีเมล็ดขายด้วยเพราะที่นี่มีโรงคั่วเป็นของตัวเอง

แอบไปส่องตู้เย็น  ใช้นมเมจิ

ด้านนอกร้าน

มองเข้าไปเห็นเครื่องคั่วเมล็ด 2 เครื่องใหญ่ ๆ  โรงคั่วที่นี่ดูเหมือนจะมีกิจกรรมให้เข้ามาทัวร์ด้วย  เป็นรอบ ๆ ไม่ได้เปิดตลอด  มีรายละเอียดเขียนเอาไว้เผื่อคนสนใจ  ตอนแรกคิดว่าถ่ายมาด้วย  แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ถ่ายมา  

ประทับใจที่เก็บร่มมาก  ไม่ได้ติดป้ายห้ามแต่สาปแช่งเอาไว้

แน่นอนว่าต้องถ่ายหน้าร้านด้วย  ดูไม่ออกเลยว่าข้างในจะเป็นร้านกาแฟและมีโรงคั่ว  ถ้าใครได้ไปสิงคโปร์แล้วชอบดื่มกาแฟ  หรือชอบเบเกอรี่ก็อยากให้ลอง  

เพราะดีงามทั้งกาแฟและครัวซองต์และทาร์ตเลย   

ส่วนบทสรุปของ IRO 200 ก็ชอบนะ  แต่ถือว่าแพง  ถ้าเลือกได้ก็คงซื้อ X-tra 400 ใช้เหมือนเดิม  ไม่ถึงกับขาดเจ้าตัวนี้ไม่ได้