คำนำสำนักพิมพ์
นับนิ้วดูแล้ว เรารู้จัก ‘จิรัฏฐ์ ประเสริฐทรัพย์’ มาราวๆ 6-7 ปี วันนั้น จำได้ว่าเราเห็นชื่อของเขาอยู่บนหน้าซองเอกสาร ภายในบรรจุเรื่องสั้นจำนวนหนึ่ง จั่วหัวเอาไว้ว่า
ฮาวายประเทศ เขาแนบหมายเหตุมาว่า มันเคยถูกตีพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ด้วยข้อจำกัดบางประการ เขาอยากพิมพ์มันซ้ำอีกหน
จะว่าบ้าก็บ้า แต่หลังจากนั้นเราตัดสินใจตีพิมพ์
เหตุผลน่ะหรือ จะมีอะไรมากไปกว่าอ่านแล้วสนุก
เราติดต่อสื่อสารกับชายหนุ่มคนนี้เป็นระยะ ได้โอกาสพิมพ์นวนิยาย ร่วมงานกันในโปรเจกต์พิเศษ จนวันหนึ่ง หลังจากเขาเขียนบันทึกการเดินทาง (ร่วมกับ ไข่มุก แสงมีอานุภาพ) เสร็จสิ้น เราก็เอ่ยปากถามว่า เมื่อไหร่จะเขียนวรรณกรรมอีก
จำไม่ได้ว่าวันนั้นเขาตอบอะไร หากจำได้ว่าอีกไม่นาน เขาต่อสายโทรศัพท์มาหา บอกว่าไม่รู้อะไรดลใจให้หยิบเรื่องสั้นเก่าๆ ของตัวเองมาเปิดอ่านใหม่ และไม่รู้ทำไม เขาอ่านมันไม่สนุกเลย
“เศร้าว่ะ” เสียงปลายสายดังขึ้น
ยังไม่ทันที่จะปลอบใจ เขาชิงพูดต่อ อธิบายว่าหลังจากไล่อ่านงานไปหนึ่งยก เขาพบมวลความเศร้าอีกหนึ่งหย่อม เป็นความเศร้าที่ไม่ได้เกิดเพราะเห็นว่าตัวอักษรมีบาดแผล หากเป็นความเศร้าที่เกิดจากการกลับไปอ่านชะตากรรมของบางตัวละคร
เขาอยากทำอะไรบางอย่างกับความเศร้าเหล่านี้
หากคุณสังเกต จะพบว่าหนังสือเล่มนี้เรียกแทนตัวเองว่า รวมเรื่องสั้นคัดสรร นั่นเป็นเพราะว่า 9 เรื่องสั้นในเล่มนี้เคยปรากฏโลดแล่นมาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าไม่ใช่ในรวมเรื่องสั้นเล่มก่อนหน้า ก็เป็นในผลงานที่เขาเคยไปร่วมเขียนกับผู้อื่น
ไม่ใช่เรื่องสั้นสดใหม่ที่เพิ่งถูกกลั่นกรองเสียทีเดียว
ความพิเศษของมันคืออะไรกัน?
เราถามประโยคนี้กับจิรัฏฐ์หลังได้รับต้นฉบับ ประวัติศาสตร์ที่เพิ่งเศร้า
ว่าไปแล้ว หนังสือเล่มนี้คงคล้ายอัลบั้มรวมฮิตของวงดนตรีสักวง มันอาจมีเรื่องสั้นที่คุณจำได้ขึ้นใจและชื่นชอบมากรวมอยู่ด้วย หรือมันอาจมีเรื่องสั้นที่ไม่อยู่ในใจคุณเท่าไหร่ แต่คุณก็พอจำได้ว่ามันมีเหตุการณ์ยังไง
และด้วยวันเวลาที่ผ่านไป ก็ทำให้หนังสือรวมฮิตเล่มนี้มีบางอย่างที่แตกต่างไปจากเดิม
จิรัฏฐ์อยู่ไม่สุข จับพวกมันมาขัดสีฉวีวรรณ แต่งเติมให้เข้าที่เข้าทาง เพิ่มเติมรายละเอียด แถมยังเล็งเห็นความเศร้าของตัวละครจนเมื่อเอามารวมกัน ก็ก่อให้เกิดความเศร้ามวลใหญ่ที่ส่งผลให้คนอ่านอย่างเรารู้สึกเศร้าไปโดยไม่รู้ตัว
จะว่าบ้าก็บ้า แต่หลังอ่านจบ เราตัดสินใจตีพิมพ์
แม้หลายต่อหลายเรื่องจะถูกเผยแพร่ไปตามวาระและโอกาสก่อนหน้า หากการอยู่รวมกันของทั้ง 9 เรื่องในครั้งนี้ก็ก่อให้เกิดความสนุก...ไม่สิ, ความเศร้า บางอย่าง
เป็นความเศร้าที่เราอยากแบ่งปันให้กับคุณ
สำนักพิมพ์แซลมอน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in