ฉันตื่นแล้ว - บันทึกนักอยากเขียน

ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นจากการทำสมาธิ
"ท่านเป็นเทวดาหรือเปล่า" เสียงนักบวชศีรษะโล้นร้องถาม
"ท่านเป็นเทพสินะ ถึงได้มีตบะมากมายเพียงนี้ เราขอจุดธูปเทียนบูชาท่านได้หรือไม่"
นักบวชศีรษะโล้นพูดพลางยกมือขึ้นประนมไว้ที่อก
"อย่าเลย ตัวฉันไม่ใช่เทพ"
"เช่นนั้นแล้วท่านเป็นอะไร เทพก็มิใช่ ปิศาจก็คงมิใช่อีก"
"ฉันยังคงเป็นมนุษย์อยู่" ฉันตอบพลางจับเนื้อจับตัวของตน
"เป็นมนุษย์ ที่ไม่คิดจะผูกพันกับเครื่องบูชา ไม่มีสัญญาใดที่พันธนาการไว้ เป็นอิสระโดยแท้"
นักบวชศีรษะโล้นยิ้มแล้วพูดว่า"ยังหรอก กรรมของเธอยังไม่หมด ยังต้องชดใช้ส่วนที่เหลือให้สิ้น"
ฉันรู้สึกตื่นใจที่เขาพูดอย่างนั้น จึงถามกลับไปว่า
"อาจารย์นักบวช ท่านเป็นใคร"
นักบวชศีรษะโล้นยิ้มอีก แล้วตอบว่า
"เราคือ พุทธะของเธอ อนาคตของเธอ"
แสงสว่างวาบหนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของฉัน
"ตังแต่นี้ไป จงจาริก จงแสวงหาไปเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่ง เธอจะเป็นฉัน ฉันจะเป็นเธอ เราจะเป็นหนึ่งเดียวกัน"
นั่นเป็นถ้อยคำสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะตื่นขึ้นและรู้ตัวว่า ฉันเพิ่งฝันไป

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น