จนอาจารย์ของทั้งสองระอาที่จะคอยตัดสินเต็มที

ผู้เป็นอาจารย์จึงสั่งให้ทั้งสองประดิษฐ์เครื่องมือที่ใช้ในการจับปลาในบ่อน้ำขึ้น

บัณฑิตคนแรกประดิษฐ์เครื่องมือที่สามารถจับปลาได้หมดทั้งบ่อในคราวเดียว

ส่วนบัณฑิตคนที่สอง ถักแหขึ้นเพื่อใช้จับปลาในบ่อเดียวกันนั่นเอง

เมื่อทั้งสองเอาสิ่งประดิษฐ์ไปเสนอให้อาจารย์ตัดสิน

อาจารย์กลับบอกว่า เขาไม่อาจตัดสินได้ เพราะเขาไม่ใช่ชาวประมงจึงไม่รู้คำตอบ

ดังนั้นจึงขอให้ทั้งสองไปหาผู้ตัดสินที่เหมาะสมเอาเอง

บัณฑิตทั้งสองจึงตัดสินใจไปถามชาวประมงที่เก่งที่สุดในเมือง

แล้วถามว่าเครื่องมือของใครจับปลาดีกว่ากัน

"เครื่องมือของข้าดีกว่าเพราะจับปลาได้มากกว่า แถมจับได้หมดในครั้งเดียวด้วย ไม่เหมือนแหหรอกเพราะยังไงก็จับปลาได้ไม่หมด แถมกว่าจะได้ปลาจำนวนที่ต้องการก็ต้องจับหลายครั้งอีกด้วย" บัณฑิตคนแรกกล่าว

ชาวประมงจึงถามบัณฑิตคนแรกว่า"เครื่องมือของท่านจับปลาเล็กปลาน้อยด้วยหรือ"

"ใช่ หมดทั้งบ่อในคราเดียว" บัณฑิตคนแรกตอบ

"ถ้าเช่นนั้น เครื่องมือของท่านก็ไม่เหมาะกับการทำประมง"

"เป็นไปได้อย่างไร เครื่องมือของข้ามีข้อเสียตรงไหน" บัณฑิตคนแรกถามกลับ

"ท่านนี้ โง่กว่าคนเลี้ยงหมูบางคนเสียอีก" ชาวประมงตอบ

"คนเลี้ยงหมูที่ฉลาด ย่อมเก็บลูกหมูไว้ทำพันธุ์และจะเชือดขายตอนที่มันโตและออกลูกแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปหาพ่อแม่พันธุ์ตัวใหม่ เครื่องมือของท่านแม้จับปลาได้มาก แต่มันก็หมดบ่อในครั้งเดียว ไหนเลยจะสู้แหของเพื่อนท่านได้ แม้จับได้คราวละน้อย แต่จับได้หลายครั้ง ตราบเท่าที่ยังเหลือลูกปลาไว้ทำพันธุ์"