สวัสดี,

สำหรับปีนี้แม้จะค่อนข้างเหนื่อยกับโควิดแต่น่าแปลกตรงที่ได้ทำอะไรหลายอย่างกว่าปีที่ผ่านมาอีก เกิดสิ่งใหม่ๆขึ้นหลายอย่าง ได้รู้จักตัวเองในเวอชั่นปี 2020 ซึ่งน่าสนใจว่าในปีถัดมานี้ฉันจะรู้จักตัวเองในมุมไหนได้อีกบ้าง 

เริ่มต้นจากต้นปีที่ไปงานctc ชอบมาก เจอคนเยอะสุดๆไปแลกหนังสืออยู่อีเว้นนึงเอาหนังสือ economic ไปแลกได้หนังสือวิธีเริ่มต้นเป็นมุสลิม เออ มันท้าทายฉันจังวะ eventนั้นสนุกดี เจอเพื่อน ไปลองทำนั่นทำนี่ด้วยตัวเอง ถือว่าทำได้ค่อนข้างดี

ต่อมาคือเจออิน เลยได้เข้ามาทำ tedx แบบจริงจัง ขอบคุณที่ชวนมาตลอดแล้วก็มีเรื่องที่น่าแปลกใจอยู่อย่างนึง คือก่อนหน้านี้มักเจออินโดยบังเอิญอยู่หลายครั้ง เจอตามอีเว้นท์ ตามค่ายไม่เท่าไหร่ เจอที่โรงพยาบาลสัตว์ด้วยนี่แบบ555555555555555555 นี่มันอะไรกันเนี่ย จนนั่นแหละได้ไปทำงานกับอินก็เจอกันบ่อยมากกว่าเดิมอีก! ขอบคุณที่ทำงานหนักแล้วก็ส่งความสุขให้กันตลอดเลย ปีนี้เรามาทำงานหนักด้วยกันกว่าเดิมอีกนะ ลุย แล้วก็เพื่อนๆในทีมทุกคนด้วยนะ

ปีนี้เราอ่านหนังสือและดูหนังเยอะกว่าเดิมขึ้นมาก เขียนเป็นจริงเป็นจังเยอะกว่าเดิมด้วย มีเขียนถึงหนังเขียนถึงชีวิตประจำวันเขียนบทสัมภาษณ์ สารภาพว่าก่อนหน้านี้ค่อนข้างเขินมากที่จะให้คนใกล้ตัวได้อ่านงานที่ตัวเองเขียน แต่พอได้ไปค่ายทีเคปุ๊บเรารู้สึกว่าเราไม่ได้กลัวอีกต่อไปแล้ว เราเปิดใจ แล้วก็กล้ามากขึ้นที่จะให้คนอื่นได้ดื่มด่ำซึมซับกับความรู้สึกอันมากมายของเราผ่านตัวอักษร

สำหรับค่ายทีเคเราพูดไปเกือบจะหมดแล้วแหละ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน หวังว่าจะได้เจอกัน ติดตามดูชีวิตของทุกคนผ่านไอจีก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะ เอ้อ มีเรื่องนึงที่เราตกใจกับตัวเองเหมือนกัน ตัวฉันมักซับซ้อนกว่าที่คิดจริงๆ คือ น้ำทักมาถามเรื่อง โรงเรียนที่เงียบที่สุด หนังสือของคุณฟ้าน่ะ เรามีหนังสือ mini ของ aday ที่เป็นฉบับพิเศษของคุณฟ้าอยู่เล่มนึง ซึ่ง rare item มากผลิตในปี 2546 ห้ามจัดจำหน่าย (แต่ฉันซื้อมา55555555555555) นั่นแหละ เอาจริง ฉันควรจะหวงสิ่งๆนี้ แต่ความรู้สึกในตอนนั้น ไม่ใช่เช่นนั้นเลย ในใจของฉัน กลับดีใจมากที่งานของฟ้าจะได้ถูกอ่านผ่านคนที่อินกับมันจริงๆ งานของฟ้า เป็นงานที่ถ้าคนชอบก็จะชอบเลย แต่ถ้าเกล่ียดก็จะเกลียดมาก เกลียดชิบหายเพราะจะคิดว่าหนังสือควรจะอ่านรู้เรื่องสิ แต่งานของฟ้าไม่ใช่แบบนั้น งานของฟ้าไม่ใช่งานที่ต้องเข้าใจทุกตัวอักษร มันคืองานคอนเซปชวลที่ต้องใช้ระยะเวลาและพื้นที่มากพอที่จะทำให้งานนั้นทำงานได้ และฉันก็ชอบมาก  แต่ถ้าหนังสือเล่มไหนถ้าเข้าใจง่าย ฉันมักจะไม่ค่อยชอบอ่าน ฉันชอบหนังสือที่มีพื้นที่ให้ต้องใช้จินตนาการในการคิดเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย ดูซับซ้อน แต่มันทำงานกับฉันมากเหลือเกิน

สำหรับปีนี้มีกิจกรรมนึงที่เราทำกับตัวเอง คือการจดบันทึกหนังทุกเรื่องซีรี่ส์ทุกเรื่องที่ดู จดระบุวันที่ด้วย จริงๆไม่รู้ว่าทำไปทำไม แต่ตอนที่เริ่มทำค่อนข้างสนใจเรื่องการเก็บข้อมูลของตัวเองมาก ไปอ่านเจอเว็บนึงที่เขาบอกว่าให้ลองเก็บข้อมูลตัวเองดูเล่นๆ สักหนึ่งอาทิตย์ เช่นการกินข้าว การนอน บลาๆๆ เออชอบมาก แล้วไปเจออีกเพจนึงเขาทำเกี่ยวกับข้อมูลคุณภาพชีวิตแมวในตลาดน้อย แล้วทำออกมาน่ารักมากจนแบบอ้ากกกกกกกกกก ปวดท้อง ความน่ารักนี่มันอะไรกัน! 

ส่วนซีรี่ส์ ได้ 24 เรื่อง 

เรื่องที่เข้าชิงรางวัลในใจเราปีนี้ ได้แก่ ท่าด้าาาาา  xx (the box) the dreamer the reader gerald's game 500 days of summer the lobster lady bird the wolf of wallstreet la la land the king maker

ส่วนซีรี่ส์ที่ชอบ คือ hill house จริงๆเคยดูไปแล้วในปี 2018 แต่ว่ากลับมาดูอีกทีในปีนี้ก็รู้สึกว่ามันยังสนุกมากอยู่ ยังอบอุ่นห้ัวใจเหมือนเดิม ใครที่กำลังมองหาซีรี่ส์ผี เนื้อเรื่องดี มีคุณภาพ ต้องลองชมเรื่องนี้เลย อีกอย่างตอนนี้หนังสือมีแปลไทยออกมาแล้ว หน้าปกสวยมาก ไปตำด้วยค่ะ 

พอได้ข้อมูลมาแบบนี้เราก็ดีใจมากเลย มันแบบในที่สุดเราก็สามารถเก็บข้อมูลเกี่ยวกับตัวเองอะไรสักอย่างได้ คิดว่าได้มาแทบจะครบแบบไม่มีผิดพลาดเลยนะเนี่ย เก่งมาก แต่ยังคิดไม่ค่อยออกว่าจะเอาข้อมูลนี้ไปใช้ทำอะไรดี หนังบางเรื่องเราชอบมาก แต่เขียนรีวิวไม่ออกเลย หนังบางเรื่องก็ดันเขียนออก ปีนี้เราทำเพจในบล็อกดิด เกี่ยวกับข้อมูลหนัง เราค้นพบว่าการทำเพจมันยากมากเลย เพราะเราไม่มีวินัยและความตั้งใจมากพอ มันก็เลยเฟลอยู่อย่างนี้ด้วยแหละ พอได้มาทำก็สนุกดี กดไปก๊องๆแก๊ง ถือซะว่าเป็นการฝึกฝีมือก็แล้วกัน ใครสนใจก็กดฟอลไปได้นะคะ click!

มาที่หนังสือกันบ้าง เราดีใจมากปีนี้อ่านเยอะกว่าปีที่แล้วอีก ดองเยอะกว่าเดิมด้วย! คือจำไม่ค่อยได้ว่าอ่านอะไรไปบ้าง แต่คิดว่าเกิน 20 เล่มแน่นอน ถ้าสามารถจำได้จะนำมาเขียนไว้นะ แต่ปีนี้หนังสือส่งท้ายปีของเราคือ black cherry ของพี่ลูกแก้ว โอ้ย ดีมากเลย เปิดโลกเรามากด้วย เราชอบการเป็นตัวเองของพี่ลูกแก้ว แล้วพี่นักเขียนคนนี้เขาก็บอกว่า เออ การเป็นตัวเขาเองอะ กว่าจะมาเป็นได้แม่งต้องเจ็บปวดมากเลยนะ เราปาทับจัยมาก ผู้หญิงคนนี้ ฮือ เขาฉลาดนะสำหรับเรา รอติดตามงานเขียนชิ้นต่อไปเลย เริ่มสนใจหนังสือของสำนักพิมพ์ ps ขึ้นมาบ้างแล้วสิ ต่อไปอยากลองอ่าน fragile บ้าง น่าสนใจดีเดี๋ยวจะสั่งๆๆๆๆๆ ต้องมาแร้วๆๆ out of stock มานาน ปกใหม่จ๊าบกว่าเดิม แล้วมีอีกเล่มคือ เธอคือดวงจันทร์ ต้องโดนสักหน่อยแล้วไหมคะ

ในหนังสือ black cherry ได้พูดถึงว่าเซนส์การขำก็มีผลต่อการคบคนเหมือนกันนะ เขายกตัวอย่างที่ชัดเจนและง่ายมากๆในเฟสบุ้ค เช่นการที่เราจะ tag อะไรตลกๆไปให้เพื่อนสักคน เรายังต้องเลือกtagเป็นบางคนเลย เพราะเราขำไม่เหมือนกัน เพื่อนคนนี้มันขำมุกแบบนี้ เพื่อนคนนี้มันขำอะไรแบบนี้ นึกออกป่ะ ว่าคนที่มันจะขำอะไรเหมือนกันได้ มันจะต้องผ่าน การใช้ชีวิตหรือประสบการณ์อะไรบางอย่างที่ใกล้เคียงกันมาก่อน เคยดูคลิปนี้มาก่อน เคยเจอเวลาแบบนี้มาก่อน ฉันก็เลยคิดว่าคนที่จะมาเป็นแฟนกันได้ ก็ควรที่จะตลกในเรื่องเดียวกันบ้าง จริงๆควรจะหลายๆเรื่องเลยแหละ ไม่งั้นในระยะยาวไม่น่าจะรอด 

ฉันน่ะ ไม่อยากเอาสิ่งที่ควรจะเป็น common sense มาเป็นสเปคเลยนะ รู้สึกว่าแม่งเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนควรจะมี แต่ว่ามันถูกเอามาเป็นสเปคแล้วมันดูเหมือนแบบโลกนี้ดูหดหู่จัง ไม่มีเลยหรอคนแบบนี้ที่จะเป็นปกตินอม๊อลล ยกตัวอย่างเช่น เรื่องสิทธิ การมองคนเป็นคนเหมือนกัน เท่ากัน การให้เกียรติคนอื่น การรู้จักวิธีการเข้าหาคนอื่น บลาๆ คือมันยิบย่อยมากเยอะจริง พอละกันคิดซะว่า ทุกคนเหมาะสมที่จะมีความรัก และถ้าคนมันใช่มันก็คงใช่เองแหละ

เขียนไปเยอะมากจิง สำหรับปีนี้ก็ขอบคุณตัวเอง ขอบคุณคนรอบตัวที่ใจดีและก็เป็นอะไรๆหลายอย่างๆให้ตัวเราเอง ได้หลายบทเรียนมาสอนเราอยู่เสมอ ขอให้ตัวฉันเอง มีกำลังใจและเข้มแข็งมากกว่าเดิม อ่อนแอด้วยก็ได้ ชีวิตก็ชีวิตแหละนะ แกคงจะผ่านอะไรที่มาเป็นความชิบหายและแสนดีอยู่เสมอนั่นแหละ เติบโตไปพร้อมกันมัน พูดตอนนี้ก็อาจจะดูเหมือนง่ายแหละ ซึ่งมันก็ง่ายจริง แต่แกก็รู้อยู่แล้วนิว่ามันจะผ่านไปและแกก็จะเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่แกอยากเป็น ทำตามใจตัวเองแต่ก็รู้จักพื้นที่ของตัวเองด้วยนะ แกเก่งมากเลยนะ ฉันกลับไปอ่านงานเขียนของแกแล้วมันสุดยอดมากเลยนะ แกเขียนได้ดีและดีขึ้นเยอะมาก ปีนี้แกก็จะเขียนได้ดีกว่าเดิมอีก พัฒนาตัวเองไว้นะ เราก็จะเก่งขึ้่นแน่นอนใช้เวลาหน่อย อดทนเข้าไว้นะ 

บาย