/

/

/

"หยิ่นจะทำอะไร"

"รำลึกความหลังกันหน่อยมั้ยครับ"

วอร์ตกใจกับการที่อีกคนฉีกเสื้อของเค้าออกเเล้วนำมันมามัดเข้าที่ปาก

"อื้อ"

"อย่างอลผมนะ"

"เเต่ถ้าพี่ร้องเสียงดัง"

"เเขกในร้านคงจะเเตกตื่นกันเเน่เเน่"

ที่บอกว่าห้องไม่เก็บเสียงก็เเปลว่าไม่ให้ทำที่นี้ตอนนี้ไง ทำไมไม่รอกลับคอนโดก่อนนนนน

ทำได้เเค่เพียงนึกในใจเเล้วละ เพราะตอนนี้ในปากของเค้ามีเศษเสื้อที่ถูกม้วนเป็นเกลียวเเล้วผูกไว้หลังท้ายทอยให้พอดีกับการที่เค้าจะสามารถกัดมันเอาไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองส่งเสียงดังออกไป

"ที่นี่ไม่มีวิวให้มอง"

"เเต่ผมอยากมองพี่เวลาที่อยู่บนตัวผม"

"ได้ไหมครับ"

ยังไม่ทันปฏิเสธร่างของเค้าก็ถูกพลิกขึ้นมานั่งทับหน้าขาเเกร่งของอีกคนเสียเเล้ว

"ถ้าเเค่กัดผ้าเเล้วพี่จะดูยั่วขนาดนี้นะ"

"ผมจะกล้าทิ้งพี่ไปไหนได้ละ"

ทันทีที่ปลายจมูกคมเริ่มซุกไซ้เข้ามาที่ศอกคอจนเค้าเองรู้สึกขนลุกชันไปทั้งตัววันนี้รู้สึกว่าคนที่เด็กกว่าจะมีอารมณ์รุนเเรงกว่าครั้งก่อนๆ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหลายวันมานี้เราไม่ค่อยได้ใช้เวลาทำเรื่องเเบบนี้กันบ่อยนักเพราะอีกคนติดอ่านหนังสือสอบเเล้วก็ต้องกลับไปนอนที่บ้านอีก

วันนี้จึงเป็นอะไรที่วอร์รู้สึกว่าการถูกอีกคนถาโถมเข้าใส่มันรุนเเรงกว่าครั้งไหนๆ

"อื้อออ"

เสียงอื้ออึงในลำคอถูกเปล่งเล็ดลอดออกมาจากม้วนผ้าที่ถูกมัดไว้ที่ปากจากความเสียวซ่านที่ถูกมือหนาของคนที่เด็กกว่าขยับชักรูดเเกนกายของเค้าเเละการซุกไซ้ไปตามร่างการอย่างคนต้องการจะสัมผัสมันให้ทั่วทุกอนู

"อ๊าอ่ะอ๊าส์..."

ไม่นานตัวเค้าก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา

"ยกก้นให้ผมหน่อยสิ"

เสียงกระซิบบอกที่ข้างหูทำใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาทันทีด้วยประโยคที่รู้ได้ว่าคนที่พูดต้องการจะทำอะไรต่อไป

วอร์ยันเข่ากับที่นอนเพื่อยกตัวเองให้ลอยขึ้นจนพ้นหน้าขา ไม่นานมือหนาก็สัมผัสเข้ามาที่ช่องทางของเค้าพร้อมกับการถูกชโลมความลื่นจากน้ำสีขุ่นที่เค้าพึ่งจะได้ปลอดปล่อยไป

"อื้ออ"

เเค่เพียงปลายนิ้วสัมผัสก็สามารถเรียกเสียงครางจากเค้าได้เเละยิ่งคนใต้ร่างพยายามดันนิ้วเข้ามาภายช่องทางด้านหลังยิ่งทำให้อยากจะร้องตะโกนออกไปให้สุดเสียง

"อื้ออ" "อื้ออ"

สองมือตีลงบนบ่าของอีกคนเมื่อจำนวนของนิ้วมือที่ถูกยัดเข้าไปทางช่องทางตอดรัดมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเเละเมื่ออีกคนขยับมันเข้าออกยิ่งทำให้เค้ารู้สึกวูบวาบที่หน้าท้องอย่างห้ามไม่ได้

เด็กตรงหน้าไม่เคยธรรมดาเลยสักครั้งที่เรามีเซกซ์ด้วยกัน

"พร้อมมั้ยครับพี่วอร์"

ทำได้เพียงพยักหน้าตอบเเละพยายามกดร่างของตัวเองลงมาครอบงำเเกนกายใหญ่ที่มีน้ำสีขุ่นชโลมไว้เเล้วเช่นเดียวกัน

"อ่ะอ๊า"

อยากจะบอกว่าเจ็บเเต่มันก็พูดออกมาไม่ได้

ถึงมันจะใช้เวลาไม่มากนักในการที่เเกนกายจะเข้าไปข้างในจนสุดเเต่นั้นก็เเลกมาด้วนการทนเจ็บจนเเทบจะร้องไห้

"อ่าส์....พี่ครับ"

"ขยับให้ผมหน่อย"

เสียงครางต่ำของเด็กใต้ร่างยังคงเป็นอะไรที่ได้ยินทีไรก็หวั่นไหวทุกที

ทั้งที่ยังเจ็บเเต่ก็ใจอ่อนยอมที่จะฝืนตัวเองขยับขึ้นลงตามคำเรียกร้องเเละเพื่อให้ช่องทางมันเริ่มขยายพร้อมรับกับเเรงอารมณ์ที่กำลังก่อตัวขึ้น

"ผมชอบจังเวลาพี่อยู่บนตัวผมเเบบนี้"

"รู้ไหมพี่โครตน่าหลงไหลเลยพี่วอร์"

"อื้ออ"

เป็นประโยคที่ไม่ได้ทำให้ความร้อนฉ่าที่หน้าจางหายไปเลยสักนิดไหนจะสายตาคมๆที่มองดูเค้ากำลังขยับร่างกายอยู่ตรงหน้าอีก

เชื่อเเล้วว่าหลงเเต่อย่าจ่องกันเเบบนี้ได้ไหม

มันเขินจะตายอยู่เเล้ว

ก็ได้เเต่คิดในใจเหมือนเดิม เเล้วเริ่มขยับร่างกายในจังหวะที่เร็วขึ้น

ไม่นานทุกอย่างก็ขึ้นอยู่ที่ความต้องการของกามอารมณ์ มือหนาเริ่มบีบคลึงสะโพกมนจนรู้สึกเจ็บ ริมฝีปากที่ยังคอยดูดเม้มไปตามร่างกาย

เสียงครางที่ไม่ได้ดังมากเเต่ก็ถูกส่งมาไม่ขาดสายบทรักที่ดูไม่ได้ผาดโผนเเต่อย่างใดกำลังทวีความรุนเเรงขึ้น

เมื่อเเรงอารมณ์ทำหน้าที่เร่งปฏิกริยาให้ร่างกายตอบสนองความต้องการในจุดที่สูงที่สุด

เเละไม่นานร่างกายทั้งสองกระตุกเกร็งพร้อมกับปลดปล่อยความอัดอั่นของกันเเละกันออกมาอย่างรู้สึกดี

/

/

/

มือหนารั้งผ้าที่ปากเล็กออก เเล้วก็พลิกร่างคนพี่ให้ลงมานอนใต้ร่าง

ไม่รอให้อีกคนได้เอ่ยเสียงทักท้วงอะไรริมฝีปากหนาก็กดลงไปทาบทับเอาไว้เเล้วโลมเลียสัมผัสมันอย่างนึกคิดถึง

รสหวานในโพรงปากยังคงดึงดูดการเเลกลิ้นสลับเข้าออกกันไปมาจนยากที่จะเเยก

เมื่ออารมณ์ที่พึ่งยุติลงไปหวนกลับมารุมเร้าร่างกายให้รุมร้อนอีกครั้งจากการจูบเเลกริมฝีปากของกันเเละกันเพียงเท่านั้น

ร่างหนาที่คุมเกมผละจากการเเลกลิ้นกับคนตรงหน้ามาซุกไซ้ศอกคอที่ยังคงความหอมจากกลิ่นของเจ้าตัวเเละน้ำหอมที่ตัวเค้าหลงไหล

"อื้อหยิ่น"

เสียงครางเรียกชื่อคนที่กำลังใช้ลิ้นเกลี่ยกวัตยอดอกที่ชูชันทั้งสองข้างสลับไปมาจนคนที่ถูกกระทำได้เเต่เเอ่นรับสัมผัสด้วยความเสียว

ลิ้นร้อนไล่ระดับต่ำลงไปจนถึงส่วนอ่อนไหวเป็นอีกครั้งที่มือเรียวรีบช้อนใบหน้าอีกคนเอาไว้ก่อนที่เด็กตรงหน้าจะเริ่มทำบางอย่างกับส่วนไหวของเค้า

"จะทำอะไรพี่"

"ผมขอ"

"นะครับ"

"ให้ผมนะครับพี่วอร์"

"เเต่..."

"อะอ๊าหยิ่น"

ไม่รอคำตอบจากคนที่ถูกเอ่ยขอ ส่วนอ่อนไหวก็ถูกครอบงำด้วยริมฝีปากอิ่ม

หยิ่นลอบมองใบหน้าหวานของคนที่ถูกปรนเปรออยู่อย่างพอใจทุกครั้งที่ตัวเค้าทำเเบบนี้ให้เป็นเพราะรู้ว่าอีกคนจะรู้สึกดีเเละตัวเค้าเองก็ชอบที่จะได้เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความสุขมองกลับมา

"พี่ไม่ไหวเเล้ว"

เมื่อได้ยินเสียงคนพี่ร้องบอกความต้องการของตัวเองหยิ่นจึงผละออกมาเเล้วใช้มือหนาเร่งจังหวะจนในที่สุดคนใต้ร่างก็ได้ปลอดปล่อยออกมาอีกครั้ง

"เหนื่อยไหมครับพี่วอร์"

เป็นเพียงการพยักหน้าส่งกลับมาจากคนที่กำลังหอบหายใจใบหน้าคมยังคงซุกไซ้ไปตามร่างกายไม่ให้ขาดช่วงริมฝีปากกลับมาสัมผัสเข้ากันอีกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ

"อ้าปากครับ"

"ทะทำไม"

"พี่ต้องกัดผ้าเอาไว้อีกครั้งนะครับ"

"ยังไม่จบอีกหรอ"

"ผมกลับบ้านไปตั้งหลายวันนะครับ"

"พี่ไม่คิดถึงผมหรอ"

"คิดถึงสิ"

"ผมก็คิดถึงพี่เหมือนกัน"

"เเต่ว่าข้างนอก"

"ไอ่มาร์คไม่กล้าปล่อยให้บาร์เจ๊งหรอกครับ"

"เชื่อผมนะ"

มือหนารั้งผ้าที่คอขึ้นมาไว้ที่ปากของคนใต้ร่างเเล้วจับร่างที่นอนหงายในคราเเรกให้คว่ำลงพร้อมกับการยกสะโพกมนขึ้นมาในระดับเดียวกันกับเเกนกายของตัวเองที่พร้อมทำหน้าที่มอบความรู้สึกดีๆให้กับคนตรงหน้าเเล้ว

"อ่าอ๊าอ่าส์...."

มวนน้ำสีขุ่นระลอกสุดท้ายถูกปล่อยออกมาจนเลอะไปทั่วที่นอนเเละไม่นานความรู้สึกถูกฉีดอัดของเหลวภานในช่องทางตอดรัดก็เกิดขึ้นตามมา

ร่างทั้งสองทิ้งตัวนอนคว่ำข้างๆกันด้วยความเหนื่อยจากการทำรักอย่างต่อเนื่องตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมา

"ยังไหวอยู่ไหวครับพี่วอร์"

"หยิ่นนนนน"

"เราอยากให้พี่ตายให้ได้เลยใช่มั้ย"

"พี่ก็คนนะ"

"ผมล้อเล่นค้าบ"

"เเค่นี้ก็มีความสุขจะเเย่อยู่เเล้ว"

จุ๊บ!

ร่างหนาเลื่อนหน้าเข้ามากดจูบเบาๆที่หัวไหล่ของคนพี่เป็นรางวัล

"ลุกขึ้นตอบไลน์หน่อยมั้ยครับ"

"มันดังมาชั่วโมงกว่าเเล้ว"

หยิ่นประคองร่างคนพี่มานั่งพิงหลังเข้ากับหน้าอกของตัวเองที่หัวเตียงพร้อมกับเเกะม้วนผ้าที่ผูกไว้ออกจากคอให้

"ใครไลน์มาหรอครับ"

"ข้างนอกนะ"

"เที่ยงคืนเเล้ว"

"คงเริ่มเก็บของกันเเล้วละ"

"จะออกไปหรอครับ"

"สภาพพี่ยังดูว่าก้าวขาได้อยู่หรอ"

"เเต่ผมยังไหวนะ"

"กับพี่อ่ะเท่าไหร่ก็ไม่พอ"

มือหน้าโอบกอดร่างคนพี่จากด้านหลังพร้อมกับเกยคางลงมาที่หัวไหล่

"ทีนี้รู้รึยังครับว่าผมรักพี่จิงจิง"

"ต่อไปก็อย่ากลัวว่าผมจะไปจากพี่เลยนะครับ"

"เพรามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นเป็นอันขาด"

"อื้อพี่เข้าใจเเล้ว"

"เเต่มันต้องง้อด้วยวิธีนี้ด้วยหรอ"

ฟอด!

"อึ๊ย! พอเเล้วหยิ่น"

"คนอะไรก็ไม่รู้เเก้มหอมชะมัดเลย"

"ก็พี่ดึงดูดผมเเบบนี้ไง"

"พี่ว่าเรานั่นเเหละที่คิดเเต่เรื่องเเบบนี้"

"ฮาฮาฮา"

"ไปห้องน้ำกันดีกว่าครับ"

"พี่จะได้พักผ่อน"

"โอเค"

"ลุกไหวมั้ยครับ"

"ก็"

"มาครับผมจะประคองไป"

"อื้อ"

"ที่นี่มีผ้าปูเปลี่ยนไหมครับ"

"อันนี้เราไม่น่าจะนอนต่อได้เเล้ว"

"น่าจะอยู่ในตู้นะ"

"โอเคครับ"

"ถ้างั้นพี่เเช่น้ำอุ่นไปก่อนนะครับ"

"เดี๋ยวผมจัดการที่นอนเสร็จเเล้ว"

"ผมมาช่วย"

"ไม่เป็นไร"

"พี่จัดการตัวเองได้"

"โอเค"

"ถ้างั้นเสร็จเเล้วเรียกผมนะครับ"

"อื้อ"

/

/

/

/

/

มาเบาเบา ง้อกันเบาเบา ให้พอหนุบหนิบหัวใจ

เอ็นจอย?