/

/

/

ร่างทั้งสองเเทรกตัวเข้าไปยังตัวลิฟท์ที่เปิดออกมือหนากดตัวเลขของชั้นเป้าหมายเเล้วหันมาสนใจกับริมฝีปากเล็กของคนที่โตกว่าอย่างคนที่ต้องการมันที่สุดจูบที่เร้าร้อนถูกเริ่มต้นขึ้นตั้งเเต่ร่างทั้งสองเข้ามานั่งยังรถคันหรู่ที่จอดสนิทอยู่บริเวรหน้าผับเเล้วมันก็ต้องขาดช่วงเพราะอีกคนขอร้องให้เค้าขับรถออกมาให้ถึงปลายทางเสียก่อน

จำนวนชั้นของคอนโดหรูสร้างความพึงพอใจให้เเก่เค้ามากทั้งสองไม่มีใครสนใจตัวเลขของลิฟท์ที่กำลังเคลื่อนที่ขึ้นไปเรื่อยๆเลยเเม้เเต่น้อย

ริมฝีปากหนายังคงง่วนอยู่กับการลิ้มชิมรสหวานภายในปากของวอร์อย่างคนหลงไหล ลิ้นร้อนสัมผัสกันหลายต่อหลายครั้งสร้างความร้อนรุ่มในกายให้พลุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่าง

ไม่เพียงการโหมจูบกันเพียงอย่างเดียวเเต่มือหนายังไล่ลูบคลึงไปทั้งร่างกายของอีกคนอย่างคลั่งไคล้เเผ่นหลังบางที่ถูกลูบไล้ไปมาไม่หยุดก้นมนที่ถูกมือหนาคลึงจนรู้สึกเสียวซ่าน

ติ๊ง!!

เสียงเตือนภายในลิฟท์เป็นการยุติความความวาบหวามเมื่อครู่ให้หยุดลงก่อนที่ทั้งสองจะพาตัวเองเข้ามายังห้องนอน

สิ้นเสียงปิดประตู ดวงตาทั้งคู่ที่จองมองกันอยากคนกระหายความต้องการก็โผลเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมใคร

มือหนาคลำหากระดุมเสื้อของอีกคนเพื่อปลดเปลื้องอาทรที่กำลังกีดขวางผิวหนังเนียนละเอียดที่น่าสัมผัสนี้อยู่ให้หลุดพ้นออกไปจากเรือนร่าง

ไม่นานความขาวที่ชวนให้อยากสัมผัสก็เผยชัดตรงหน้า ทั้งสองพาร่างที่เเทบจะไม่ได้ห่างกันเลยไปหยุดที่โตะอาหารกลางห้อง

"ที่เคยบอกว่าให้อยู่เเค่ในพื้นที่ส่วนตัวเนี่ย"

"ยกเว้นกับเจ้าของห้องได้มั้ยครับ"

"ถ้าตอบว่าไม่"

"เราจะเชื่อพี่มั้ยละ"

"เชื่อครับ"

"เเต่ผมไม่ฟัง"

ฮึ๊บ!

"ผิวขาวๆบนโต๊ะสีดำ"

"มันโครตดึงดูดสายตาผมเลย"

ร่างบางถูกยกขึ้นไปนอนอยู่บนโตะอาหารที่เย็นวาบตามอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศ

มือหนาที่ไล่สัมผัสความขาวเนียนตั้งเเต่กรอบหน้าเรื่อยลงมายังเเผ่นอกเเละหน้าท้องที่เเบนราบทำเอาคนตัวเล็กที่ถูกความอุ่นจากฝ่ามือสัมผัสเข้าที่หน้าท้องจนรู้สึกวูบวาบเเละเผลอเเขม่วท้องอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เเละยิ่งเพิ่มความร้อนรุ่มให้ใบหน้าเรียวเมื่อมือหนาค่อยๆปลดกระดุมกางเกงเเละค่อยๆรูดซิปลงมาช้าๆ

ความรู้สึกเย็บวาบไปทั่วร่างเมื่อไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นหลงเหลือที่ร่างกายคนอายุมากกว่างอขาเพื่อจะปกปิดส่วนน่าอายที่เผยเด่นชัดตรงหน้า

สองมือหนาจับขาของอีกคนให้อ่าออกเเล้วเเทรกตัวเข้าไประหว่างขาทั้งสองข้าง

หยิ่นโน้มหน้าลงไปหาริมฝีปากของคนที่เปลือยเปล่าเพื่อเล้าโลมอารมณ์ให้อีกคนรู้สึกผ่อนคาย

ริมฝีปากหนาไล่พรมจูบสูดดมความหอมของกลิ่นกายไล่ลงมาจนถึงยอดอกตุ่มไตสีสวยชูชันชวนให้ลิ้มลองลิ้นร้อนไล่ตวัดไปมาสลับกันไปไม่หยุดหย่อนเรียกเสียงครางจากคนใต้ร่างเป็นจังหวะเดียวกันกับการเเอ่นรับสัมผัสจากลิ้นร้อน

"หยิ่นจะทำอะไร"

มือเล็กรีบหยุดการเคลื่อนที่ของริมฝีปากเมื่อหยิ่นไล่กดจูบลงมาเรื่อยๆจากหน้าอกถึงหน้าท้องเเละใต้สะดื่อไปจนถึงส่วนอ่อนไหวที่ตอนนี้เต่งตึงเพราะการปลุกเร้าอารมณ์

"ทำไมครับ"

"ไม่ต้องก็ได้"

"พี่ไม่ได้โดนยาสักหน่อย"

"ผมทำเพราะผมต้องการต่างหาก"

"ขอผมนะ"

เป็นประโยคขอร้องที่ทำให้ใบหน้าคนที่โตกว่าขึ้นสีเเดงอย่างเด่นชัด

"อะอื้อ"

มือหนากอบกุมส่วนอ่อนไหวขึ้นมาเข้าจังหวะสักพักจึงโน้มหน้าลงไปครอบงำด้วยริมฝีปากเเล้วละเมียดโลมเลียด้วยความเสน่หา

เสียงครางกระเส่าส่งมาไม่ขาดเเละไม่นานคนตัวเล็กก็กระตุกเกร็งหยิ่นจึงผละออกมาใช้มือช่วยเร่งจังหวะให้คนพี่จนปลดปล่อยความอัดอั่นออกมา

ริมฝีปากเข้าประกบกันอีกครั้งมือหนาชะโลมน้ำสีขุ่นบริเวรช่องทางสีสวยของคนพี่ก่อนจะเปลื่องเสื้อผ้าตัวเองออกเเล้วดึงร่างบนโต๊ะอาหารลงมายืน

สะโพกมนถูกยกให้เชิดขึ้นเพื่อสอดใส่ส่วนที่เเข็งขืนจนเเทบจะระเบิดเข้าไปยังช่องทางตอดรัด

"อ่าส์หยิ่น"

"ทนนิดนึงนะครับ"

"ผมจะไม่ไหวอยู่เเล้ว"

คนโตกว่าส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บเป็นระยะตลอดการออกเเรงดันเเก่นกายใหญ่เข้าไปยังชองทางของตนจนสุด

"ดีขึ้นมั้ยครับ"

"อื้อ"

"ขยับให้หน่อยสิ"

"มันอึดอัดเเล้ว"

"รู้มั้ยพี่กำลังทำให้ผมคลั่ง"

"เราก็กำลังจะทำให้พี่หลงเหมือนกัน"

ดวงหน้าหวานของคนพี่ยังเป็นอะไรที่ชวนให้มีอารมณ์อยู่ตลอดเวลาดวงตาฉ่ำปรือฉายเเววยั่วยวนถูกส่งมาเรียกความวาบหวามให้อารมณ์ร้อนในกายอยากที่จะระเบิดออกมาครั้งเเล้วครั้งเล่าไม่จบสิ้นเรือนร่างที่ซุกไซ้เท่าไหร่ก็ไม่เคยพอความหอมหวานที่ได้จากการจูบชวนให้ลุ่มหลงเสียงเรียกที่ยิ่งฟังยิ่งน่ารังเเกทำให้หยิ่นหยุดที่จะสานต่อความสัมพันธ์ของเราในค่ำคืนนี้ไม่ได้จิงๆ

จังหวะที่เร่าร้อนเริ่มต้นขึ้นหลายต่อหลายครั้งร่างทั้งสองสอดใส่กันไม่ยอมห่างเสียงเนื้อกระทบกันไปมาจนดังไปทั่วบริเวณห้องทั้งสองต่างฝ่ายต่างพึงพอใจในสัมผัสเเละเซ็กซ์ที่มอบให้เเก่กัน

-

-

-

"ยังไหวอยู่มั้ยครับ"

"ยังไม่ทั่วห้องอีกหรอ"

"ห้องพี่วิวสวยมั้ยครับ"

"ผมอยากไปดูวิวที่ห้องพี่จัง"

นอนพักร่างบนโซฟาได้ไม่นาน เสียงอ้อนของคนอายุน้อยกว่าก็เรียกให้เลือดลมพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างอีกครั้ง

นานเท่าไหร่เเล้วนะที่ตัวเค้าเองไม่เคยยอมให้ใครมาออดอ่อนหรือเรียกร้องความต้องการจากเค้าเเบบนี้

เเละนี่ก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ทำให้เค้ารู้สึกเเพ้เจ้าเด็กขี้หื่นนี่ทุกทีไป

ไม่นานร่างของเราทั้งสองก็มาอยู่ภายในห้องนอนของเค้าที่น้อยคนนักจะได้เข้ามาเเละยิ่งเป็นกิจกรรมอย่างว่ายิ่งไม่เคยมีทางได้เกิดขึ้น

เเรงกระเเทกจากคนด้านหลังยังเรียกเสียงครางกระเส่าจากเค้าได้ดีถึงเเม้มันจะผ่านมาหลายต่อหลายรอบเเล้วก็ตาม

"ไม่เห็นจะสนใจวิวเลย"

อ่ะอะอาส์...

"ก็พี่วอร์ของผมน่าสนใจกว่านิ"

"เเผ่นหลังของพี่น่ามองกว่าวิวที่กระจกนั่นเป็นไหนๆ"

คำตอบที่เป็นใครก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ ทำไมกันนะ

ทำไมชอบทำให้เค้ารู้สึกไม่เป็นตัวเองได้ตลอดเวลาเเบบนี้นะ

"อะอ่าส์หยิ่น"

"พี่จะไม่ไหวเเล้ว"

เเรงกระตุกความถี่ของหัวใจเลือดร้อนที่กำลังสูบฉีดมาพร้อมกับเเรงอัดเเก่นกายเข้าออกในจังหวะสุดท้ายก่อนที่ทุกอย่างจะขาวโพลนเเละร่างกายของเค้าที่ไร้เรี่ยวเเรงจนเเทบจะทรุดลงไปกองกับพื้น

"หยิ่น"

"ครับพี่วอร์"

"พอเเล้วนะ"

"โอเคค้าบโอเค"

ร่างหนายังคงกดจมูกสูดดมลาดไหล่ของวอร์ไม่ยอมห่าง

"ผมชอบกลิ่นพี่จัง"

"น้ำหอมของพี่ด้วย"

"กลิ่นในห้องของพี่อีก"

"มันน่าหลงไหลมากเลยรู้มั้ยครับ"

"ปากหวานเเบบนี้นี่เอง"

"สาวๆถึงได้พากันหลง"

"ไม่มีเเล้วค้าบ"

"นั่นมันก่อนที่ผมจะได้พี่นี่นา"

"เเน่ใจนะว่าเราไม่ได้รังเกลียดเกย์เเล้ว"

"อันนั้นไม่เเน่ใจครับ"

"ผมอาจจะยกเว้นไว้เเค่พี่คนเดียวก็ได้"

'เเล้วมาร์คกับพร้อมละ"

"ถ้ามันเเบ่งหุ้นที่บาร์มาให้ผมถือเล่นผมก็อาจจะลองใจอ่อนดู"

"ร้ายนะเราอ่ะ"

"รู้สึกดีจังที่ครั้งนี้พี่เรียกเเต่ชื่อผม"

"ครั้งที่เเล้วผมนอยน้า"

"ที่พี่เรียกหาคนอื่นทั้งที่อยู่กับผม"

"หึงหรอ"

"ก็ด้วย"

"ก็พี่กอดเค้าต่อหน้าผม"

"มันจบไปเเล้วละ"

"เฮียจะเป็นคนที่อยู่ในความทรงจำของพี่ตลอดไป"

"เเล้วผมละ"

"เราอยากอยู่เเค่ในความทรงจำของพี่หรอ"

"ไม่อ่ะ"

"อยู่เเค่ในนั้นจะได้กอดได้หอมได้......"

"ทะลึ่ง"

"หึหึ"

"เเต่วิวที่ห้องพี่สวยกว่าห้องผมจิงนะครับ"

"ผมชักจะชอบห้องนี้ซะเเล้วสิ"

"ไม่ให้อยู่หรอก"

"พี่ใจเเข็งสู้ลูกอ้อนผมไม่ได้หรอก"

"ไปห้องน้ำไหวมั้ยครับ"

"อื้อไหว"

"งั้นไปครับผมช่วย"

"เเต่หยิ่น"

"ครับ"

"พอเเล้วนะ"

"ฮาฮาฮา"

"ผมรู้เเล้วค้าบบ"

"ช่วยอาบน้ำไง"

"จะได้มานอน"

"ผมอยากนอนกอดพี่จะเเย่เเล้ว"

หลงกว่านี้คือหาทางออกไม่ได้เเล้วจิงๆในบางเวลาอีกคนจะดูโตกว่าจนเเทบจะเป็นผู้นำเเต่ในบางครั้งก็ดูเด็กจนน่าหลงไหล

ความสัมพันธ์นี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไรกันนะอีกคนในตอนนี้จะรู้สึกเเบบเดียวกับเค้ามั้ยความคิดเริ่มตีรวนอยู่ในหัวใจจะเร็วไปมั้ยถ้าเราจะบอกความรู้สึกจิงๆออกไป จะดีพอที่คนคนนี้ไหม จะเป็นเค้าคนนี้ไหมนะที่จะไม่ทิ้งเราไปอีก

/

/

/

/

/

ฝากเป็นกลจให้ไรท์ด้วยนะฮับ เอ็นจอย?