คุณ ถ้าคุณคือเธอที่กำลังหมดแรง ฉันอยากบอกคุณว่าคืนนั้นฉันได้ยินเสียงคุณ
ตอนนั้นคุณกำลังคิดอะไรอยู่หรือ
ส่วนฉัน ตอนนั้นฉันอยากจะเดินเข้าไปหาและถามคุณว่าคุณมาทำอะไรที่นี่ มานั่งร้องเพลงแบบนั้น ในที่แบบนี้ เสียงจากกีตาร์ตัวนั้นและกล่องเสียงของคุณไพเราะเหลือเกินและสมควรมีผู้คนหันมาสนใจฟัง เสียงดนตรีกับหยาดอารมณ์ล้นทะลัก กลิ่นเบียร์คลุ้งอยู่ในอากาศ โน้ตดนตรีของคุณเริงระบำ ร่อนลงบนหัวไหล่ของคนฟัง หัวเราะให้กับวัยเยาว์ที่กำลังจะหมดลง คุณไม่รู้หรอกว่าฉันนั่งกลั้นน้ำตา
และเมื่อใครสักคนลุกขึ้นปรบมือ ฉันจึงปรบมือบ้าง
ใช่ คุณควรจะได้ยินเสียงปรบมือ
ฉันที่ก่นด่าตัวเองและสาปส่งโชคชะตาที่นำพาฉันมาถึงจุดนี้ ฉันบอกกับตัวเองทุกคืนว่าไม่เคยอยากให้มีใครมาเข้าใจ แต่เพลงของคุณก็ - ฉันจะเลิกแล้วล่ะ ไม่มีก็อยู่ได้ แต่มีคนเข้าใจก็ไม่เลว อย่างน้อยเพลงของคุณก็ทำได้
ในกระเป๋ากีตาร์ของคุณมีขวดน้ำกับธนบัตรหนึ่งใบ คุณรู้ไหม ฉันเคยได้ยินว่าในโหลแก้วของนักดนตรีไส้แห้งบางคืนจะมีขนมปังอยู่แทนเหรียญ ฉันไม่รู้ว่าคุณอยากได้ขนมปังหรือเปล่า ฉันก็เลยยิ้มให้คุณและวางขวดน้ำลงไปอีกขวด
คุณจะอยากได้ขนมปังมากกว่าหรือเปล่านะ
คุณจำคืนนั้นได้ไหม คืนนั้นที่คุณออกจากห้องพักเพื่อมายืนร้องเพลง คุณรู้ว่าคุณจะกลับห้องด้วยเนื้อตัวมอมแมม รองเท้าเปื้อนคราบสกปรกและความเมื่อยล้าบนแขนขาจะอยู่เป็นเพื่อนคุณจนหมดคืน ทั้งหมดนั้นยังคุ้มค่าอยู่หรือเปล่า เมื่อคุณหลับตาลง คุณยังมองเห็นดวงดาวเริงระบำเหมือนคืนนั้นอยู่ไหม
คืนนั้นที่คุณเหงาและคุณยอมรับว่าคุณไม่อยากอยู่คนเดียว ความมืดเป็นข้ออ้างที่แสนจะสะดวกสบายในการเลี้ยวออกจากเส้นทางกลับบ้าน แต่บ่ายวันนี้ ใต้แสงอาทิตย์สว่างจ้าและท้องฟ้าสดใส เสียงดนตรีไม่สามารถทำให้คุณรู้สึกอะไรได้อีกแล้ว
คุณรู้อะไรไหม คืนนั้นฉันได้ยินเสียงคุณ และจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังกลับไปฟังเพลงของคุณ ในความฝัน ความคำนึง หรืออะไรเทือกนั้น ฉันจำได้ว่าคุณยิ้ม ข้าง ๆ ฉันมีหลายคนที่กำลังนั่งฟังเพลงของคุณ ดวงตาหลายคู่นั้นสะท้อนแสงไฟจนน่าสงสัยเชียว น้ำตาของคนเราทำอะไรได้หลายอย่างเหลือเกิน อืม ถ้าคุณร้องเพลงนั้นตอนบ่ายสองของเดือนธันวาคม คุณว่าพวกเขาจะยอมร้องไห้ให้คุณไหม
ใครจะไปรู้ คุณอาจจะยังทำได้อยู่ก็ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in