หากพูดถึงชื่อของพระยาภักดีนรเศรษฐ คงไม่ค่อยมีใครรู้จักนัก แล้วถ้าลองเป็นอีกชื่อหนึ่งอย่าง เลิศ เศรษฐบุตร ละ ก็ยังคงไม่รู้จักอยู่ดีสินะ เอาเป็นว่าวันนี้จะพาทุกคนมาทำความรู้จักกับ นายเลิศ เศรษฐบุตร ก็ละกัน

          แล้วถ้าลองเปลี่ยนจากชื่อของนายเลิศ เป็นชื่อของสิ่งที่นายเลิศสร้าง หรือทำไว้อย่าง โรงเรียนเศรษฐบุตรบำเพ็ญและโรงเรียนสตรีเศรษฐบุตรบำเพ็ญ ละคราวนี้หลายคนน่าจะเคยได้ยินชื่อขึ้นมาบ้าง

แต่ถ้ายังไม่รู้จัก ลองนึกถึงชื่อของโรงแรมนายเลิศปาร์ค หรือโรงแรมสวิสโซเทล ปาร์คนายเลิศ ก็ยังไม่รู้จักอีกหรอ

          ถ้างั้นลองนึกถึงบริการรถเมล์สายแรกของไทย อย่างบริการรถเมล์นายเลิศ หรือรถเมล์ขาวนายเลิศดูสิ ถ้ายังไม่รู้จักอีกก็คงจะไม่พยายามขอให้รู้จักแล้วนะ

           เอาเป็นว่า นายเลิศ เศรษฐบุตร หรือ พระยาภักดีนรเศรษฐ เป็นหนึ่งบุคคลที่มีความสำคัญต่อวงการคมนาคมขนส่งของประเทศไทย เรียกได้ว่านายเลิศเป็นผู้ให้กำเนิดบริการขนส่งมวลชนในกรุงเทพฯ เป็นรายแรกก็ว่าได้

           โดยรถเมล์สายแรกของนายเลิศ วิ่งจากประตูน้ำไปสี่พระยา เมื่อกิจการเจริญก้าวหน้ามีฐานลูกค้าเพิ่มมากขึ้น จึงได้ขยายเส้นทางเดินรถ ออกไปจนเกือบทั่วกรุงเทพมหานคร คนทั่วไปเรียกรถของนายเลิศว่า "รถเมล์ขาว" ตามสีของรถ 

           ต่อมานายเลิศได้ริเริ่มบริการเรือเมล์หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "เรือขาว" ที่ทำการรับส่งผู้โดยสารตามคลองแสนแสบ ผ่านหนองจอก มีนบุรี แล้วมาสุดทางที่ประตูน้ำ เชื่อมโยงกับเส้นทางของรถเมล์ขาว กิจการนี้เป็นที่ประทับใจของคนทั่วไป และสร้างชื่อเสียงให้นายเลิศอย่างมาก (คลองแสนแสบเป็นคลองขุด ที่เริ่มต้นที่ประตูน้ำ และสิ้นสุดเส้นทางที่จังหวัดฉะเชิงเทรา)

           นายเลิศ เป็นที่มาของคำแสลงในสมัยก่อนที่ว่า "เลิดสะมันเตา" ที่แปลว่า วิเศษสุด นายเลิศเคยติดบุหรี่อย่างหนักแต่ต่อมาเลิกได้และเอาเงินที่ประหยัดไปช่วยเหลือนักเขียน นักเขียนเลยช่วยคิดคำแสลงของนายเลิศขึ้นมาและนำมาใช้จนกลายเป็นคำฮิตในสมัยนั้น และคำแสลงนี้ก็ยังใช้มาจนปัจจุบัน แต่ได้ถูกเปลี่ยนแปลงจาก "เลิดสะมันเตา" เป็น "เลิดสะแมนแตน" หรือทำให้หดสั้นลงเป็น "เลิศอะ" "มันเลิศมาก" คำเหล่านี้ล้วนแต่มาจากชื่อของ นายเลิศ ทั้งนั้น

      (โรงแรมสวิสโซเทล นายเลิศ ปาร์ค Swissotel Nai Lert Park Hotel)