น้อยนักที่ญาติพี่น้องที่มีเพศชายด้วยกันจะกอดอีกฝ่ายเพื่อแสดงความรัก และน้อยยิ่งกว่าที่มิตรสหายหรือคนรู้จักที่เป็นชายเหมือนกันจะแสดงความรักหรือความรู้สึกผูกพันด้วยการกอด เว้นเสียแต่ความรู้สึกนั้นจะเต็มล้นเสียจนการบอกกล่าวด้วยวาจาหรือการแสดงออกอย่างอื่นไม่สามารถใช้สื่อความหมายได้
เมฆกอดเดือน กอดด้วยความรู้สึกเต็มตื้นเกินคำบรรยาย
ในขณะที่เดือนได้แต่ยืนนิ่งอยู่ในอ้อมกอดของคนที่มีความหมายสำหรับตนเองเป็นพิเศษ
เขาควรดีใจ แต่ในความดีใจนั้นกลับมีความสับสน หวั่นไหว และหลากหลายอารมณ์ปะปนกันจนปั่นป่วนไปหมด
เมฆอาจลืมไปว่า เขาไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไปแล้ว
เดือนเป็นเด็กหนุ่มในวัยที่หลับ ฝัน และตื่นขึ้นมาพบกับร่องรอยที่บ่งบอกถึงการเริ่มต้นความเป็นผู้ใหญ่ ทั้งทางร่างกายและจิตใจ
ถึงจะไม่ใช่ผู้ใหญ่เต็มตัวพร้อมรับราชการหรือออกเรือน แต่ก็ไม่ใช่เด็กเล็กที่จะไม่รู้สึกอะไร นอกจากความอบอุ่นสบายใจที่ได้อยู่ในอ้อมแขนของพี่ชายคนโปรดอย่างที่เคยเป็นมา
เดือนโตพอที่จะรู้แล้วว่า ความรู้สึกที่เขามีต่อเมฆมากกว่าแค่พี่น้อง มิตรสหายต่างรุ่น หรือผู้อ่อนอาวุโสที่มาขอเรียนรู้การทำราชการจากผู้อาวุโสกว่า
ผิวเนื้อต่อผิวเนื้อที่แนบชิด
เสียงลมหายใจที่รินรดอยู่ริมหู
จังหวะการเต้นของหัวใจที่สะท้อนอยู่ในอก
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเวลานี้ทำให้เวลานาทีทั้งหลายที่ไหลผ่านหยุดลงชั่วขณะ
ในอ้อมกอดของเมฆ เดือนได้แต่ยืนนิ่ง สองมือหยุดค้างอยู่ข้างตัวด้วยความรู้สึกที่ต่อสู้กันอยู่ภายในใจ
ใจหนึ่งอยากกอดอีกฝ่ายหนึ่งตอบให้แนบแน่นและเนิ่นนานเท่าที่ใจปรารถนา แต่อีกใจหนึ่งบอกว่า สิ่งที่เขากำลังคิดอยู่นั้นไม่สมควรกระทำและพึงหยุดอยู่แค่เพียงที่ความคิด
เดือนเอ่ยเสียงแผ่ว แต่เสียงนั้นก็ดังมากพอที่เมฆจะได้ยินและค่อยคลายแขนออกจากร่างเล็กกว่าที่อีกไม่ช้าคงจะสูงเท่าและเติบโตได้ทันกัน
สีหน้าของเมฆที่เดือนมองเห็นในยามนั้นมีร่องรอยของความกระดากใจและรู้สึกผิดเจือปนอยู่
สีหน้านั้นของเมฆทำให้เดือนอยากใช้สองมือประคองใบหน้าของชายหนุ่มไว้ แล้วจูบทั้งที่ข้างแก้มและมุมของริมฝีปาก จูบเพื่อแทนทุกอารมณ์ความรู้สึกที่มีอยู่ในเวลานั้นให้อีกฝ่ายได้รับรู้และรับเอาคำปลอบใจที่ไร้เสียงนั้นจากเขา
แต่ทว่าความจริงที่เขารู้อยู่เต็มอก คือ เมฆมีคู่ครองที่สมกันและมีบุตรสาวที่น่ารักน่าชังด้วยกัน
เขาไม่ควรทำสิ่งใดให้อีกฝ่ายต้องได้รับความเสื่อมเสียหรือข้อครหานินทา
แม่ผิวกับแม่เหมือนไม่ควรต้องเจ็บช้ำกล้ำกลืนในฐานะผู้บริสุทธิ์
สิ่งเดียวที่เดือนทำได้และได้ทำลงไปมีเพียงประการเดียวเท่านั้น
เขาบอกเมฆว่าไม่เป็นไร แต่ในส่วนลึกของจิตใจ เขากลับรู้สึกว่า เขากำลังกล่าวถ้อยคำเหล่านั้นเพื่อ
ปลอบใจตัวเองเสียมากกว่าว่า... ไม่เป็นไร
สิ่งที่ตัดสินใจทำลงไปถูกต้องและเหมาะสมกับสถานะของเขาและเมฆในเวลานี้ที่สุดแล้ว
เรื่องเช่นนี้ไม่ควรเกิดขึ้นอีก ตราบเท่าที่พวกเขายังอยู่ใต้หลังคาเรือนเดียวกัน
To be continued...
อยากกอดปลอบน้องเดือนและคุณพี่