ไซโจกำลังอาบน้ำอาบท่า ออกมาเช็ดตัว วันนี้วันเสาร์ เขาอาบน้ำไปถึงยี่สิบนาที สบายตัวไปหมด ส่องกระจกดูก็เห็นตัวเองร่างกายสะอาดสะอ้าน ยิ้มรับแสงแดดที่ลอดมาทางหน้าต่าง

จากการดูเป็นเพลย์บอยโดยธรรมชาติ ผู้หญิงทุกคนรู้จักเขา ทุกคนมีอะไรมาให้เขามากมาย แต่่เขายังโสดเพราะอะไรกัน ชีวิตไซโจเป็นแค่มอเตอร์ไซค์รับจ้าง เพลย์บอยอย่างเขาไม่ได้มีเงินมาก แต่เพราะคารมของเขาดีพอจะดึงมัดสาวไปนอนด้วย จริงๆคนแบบนี้แหละ ที่สมควรเหงาหงอย ความเหงาไม่ได้เป็นคุณสมบัติแท้ของคานัค คานัคมันใช้เงิน ไซโจใช้เสน่ห์ เขามีเวลาว่างที่จะดูรูปอดีตแฟนเขาที่ตั้งไว้บนหัวเตียง ที่เลิกรากันไปแล้วเพราะไซโจยากจน

ยุคนี้อาจจะเป็นยุควัตถุ เพราะมีเงินก็จะมีคนมาหา

เขากำลังคิดถึงปัญหาชีวิตที่เข้ามาเล็กน้อย ว่าเขาอยู่กับผู้หญิงได้ไม่กี่นาที ฝ่ายหญิงหงุดหงิดเขาทุกคน ไอ้ไซโจนี่อยากนาน ไอ้คานัคโน่นอยากเร็ว โวะ ไซโจไม่ได้รักษาความสัมพันธ์เรื่องผู้หญิงได้นานเหมือนอดีตแฟนที่เลิกราไป เป็นผู้หญิงที่อยู่กับเขานานที่สุด ไม่มีเงินหนิ จะต้องมีเพื่อสู่ขอเธอ

เขาสวมใส่เสื้อผ้า ผิวปากเป็นเพลง เดินไปยังประตูห้อง มันเปิดกระแทกเขาให้เขายืนแข็งรับแรงกระทำ

"ไซโจอยู่มั้ย ออ ..."

"ทำไมไม่เคาะประตู"

คานัคนั่นเองที่เข้ามาเยี่ยม มาพร้อมกับใบหน้าถมึงทึง เพื่อไม่ให้เสียเวลา เขาปริปากทันที

"อาภัพอีกแล้วว่ะ"

"เป็นอย่างไร"

"ตรูมีเพื่อนร่วมงาน เป็นเพื่อนของเพื่อนสาวของตรูเนี่ย แรกๆหล่อนมาทำให้ตรูตื่นเต้นในเรื่องหล่อนนะ บอกว่าแลกไปกับเงินเดือน"

"หล่อนอยากทำอะไร"

"หล่อนจะให้ตรูใช้อวัยวะสัมผัสกับบั้นท้ายแลกกับเงินเดือนหลายหมื่น แต่ต่อมาพอตรูคิดว่าการเสียเงินมากจึงอยากได้ขั้นสูงกว่า หล่อนก็เหมือนขออภัยว่าหล่อนล้อเล่นเท่านั้น เพราะชีวิตนี้อาภัพแบบนี้ เจออีกแล้วสิ"

ไซโจมีความคิด ปิ๊ง ออกมา

"ออ เข้าใจล่ะ สิ่งที่หล่อนขอไว้อย่างหนึ่งแลกกับเงินเดือนที่ได้ แกน่ะ ไปแสดงความต้องการเกินโควต้า"

"เกินโควต้า"

"ใช่ รวมถึงนิสัยความเป็นแกก็ไปขอเขาง่ายเกินไปที่จะทำได้ขนาดนั้น ใครจะยอมดื้อๆ ไม่ใช่ชั่นต่ำไง"

"อืม....มันก็นะ"

แล้วคานัคก็บึ้ง ไซโจก็อยากช่วย  ดูเหมือนสองคนมันไม่รู้ห่าอะไรเลยว่าโซเฟียเป็นกระเทย กระเทยมันจึงไม่ให้โดนเปิดเผยร่างกายให้เห็นความจริง มันก็จะไม่ได้เงินไปจากคานัคแน่ๆ  คานัคก็ยังรู้สึกว่า โซเฟียมันสวย สวยมากๆ

"จริงๆ แกจะมีโอกาสจะหยุดเที่ยวแล้วหาแฟนจริงจังบ้างหรือเปล่า"

"ตอนนี้เราคงยังไม่หา แต่ที่รูัๆว่าพอมีวีโอลาเป็นเพื่อนสาว อย่างลึกๆหล่อนก็คอยคิดห่วงใยแต่หล่อนก็มีแฟนของหล่อนนะ "

"แล้วนอกจากแฟนของหล่อน ตอนใช้เวลาอยู่กับนาย นายได้นอนกับหล่อนในยามที่หล่อนโดดเดี่ยวไหม"

"เอ๋ ทำไมมีเวลาแบบนั้น ไม่เคยน่ะ" 

"ตรูว่า วัโอลาน่ะ อนาคตของเอ็งล่ะ"

"เหอ เอ็งน่าจะรู้ของความเป็นคู่กัดระหว่างข้ากับหล่อนนะ"

"ไม่นานก็ Happy Ending เออ เอ็งชอบตูดผู้หญิงใช่มั้ย วีโอลามีลักษณะตูดธรรมดาเองนะ เอ็งต้องคำนึงมั้ยวะ"

ทำไมคานัคนิ่งไปดื้อๆ ไซโจเห็นทีท่าว่าคานัคกับวีโอลามีเรื่องราวที่สัมพันธ์กันทางใดทางหนึ่ง แต่จะเก็บข้อสงสัยไว้ในใจดีกว่า

"เอ็งคิดถึงแฟนเก่าเอ็งมั้ยวะ"

"นี่เอ็งตอกตำจิตใจอั๊วะหรอ"

"เปล่า ก็เห็นเอ็งเป็นเพื่อนคนหนึ่งอยู่แล้ว มันต้องมีถามบ้าง เรื่องเก่าถ้านายลืมได้แล้วมันจะดีนะ"

"ทำยังไงได้ล่ะ"

"เออ เรื่องมันผ่านไปแล้ว นายเป็นเพลย์บอยนายใช้คารมให้เป็นสิ"

"ออ เออข้าเป็นเพลย์บอย"

ไซโจหัวเราะ แต่ใจนึงมีภาพแฟนเก่าของตัวเอง เขาก็หยุดหัวเราะ เพื่อไม่ให้คานัคมามอง ไซโจก็ลุกขึ้นสวมแว่นกันแดด แล้วบอกว่าไปข้างนอกกัน

"ข้างนอกนี่มีอะไรอีกมากนะ ไซโจก็เหงาอยู่ มันต้องมีวันใดที่เอ็งจะเจอเรื่องดีดีบ้างล่ะ อย่างเช่น นั่นไง ไม่ได้ให้ฉุดสาวที่เดินมานะ ลองไปจีบหล่อนดู เรื่องเก่านั้นมันคงทำให้ไม่มีจิตใจกับใครแต่ถ้าไม่มีใคร เอ็งก็ไม่น่าจะมาเลือกทนเหงาเป็นซึมเศร้าแบบนี้ "

ไซโจที่ยืนข้างๆคานัค ปล่อยให้สาวเดินผ่านไป คานัคก็ถามอีก

"ปล่อยทำไมอะ"

"ดูนั่น"

มีบางอย่างที่ไซโจต้องบอกว่า ดูนั่น

แฟนเก่าไซโจกับนักกล้ามผู้เป็นมหาเศษฐี หล่อนสังเกตมาทางพวกเขาแล้วเหมือนสะกิตนักกล้าม

คานัคกล่าวเตือนสิ่งที่เจอ

"เอ็งพบเจอกับ...."

นักกล้ามเขาเดินมาทางนี้แน่ะ ไซโจก็แข็งเป็นก้อนหิน รู้ทั้งรู้ว่าเขาจะทำอะไรแต่มันก็แข็งไปหมด

นักกล้ามหยุดอยู่ระหว่างไซโจ

"เป็นยังไงบ้าง"

"ถามฉันหรอ"

"อือ ก็ถามแก แฟนแกบอกว่าแกยากจน แฟนแกเจอกับฉันซึ่งเป็นผู้ให้ แกรับเงินรับทรัพย์สินและแฟนแกไปสิ"

คานัคอ้าปากจะร้องเฮ ไซโจไ่ม่ได้เสียแฟนจนหงอยเหงาไปตลอด

ไซโจล่ะ ไซโจจะเป็นยังไง  น้ำตาไหลรินด้วยความตื้นตัน เขาตื้นตันด้วยความดีใจ