"ออ คานัคอาภัพ หมกมุ่นเรื่องผู้หญิง "

ตอนนี้ดูเวลาที่มันบอก อืม14 นาฬิกา 21 นาที

จะเห็นข้อความแชตเรื่องแบบนี้ เพราะชายหนุ่มคานัคผู้ไร้เพื่อนและความรักของหญิงสาว เราไม่สามารถรู้ได้ว่าคานัคเคยมีประสบการณ์แบบนี้หรือไม่ เพราะภายนอกไม่ใช่สิ่งที่บอกได้ เอ เราต้องจับคานัคมาสอบปากคำ ตรวจสอบระบบร่างกายไปในตัว

แต่คานัค ถ้ามันไม่เคยมันตอบเขาไปอย่างไร

"สนใจเริ่มต้นกับใครที่พอจะทำให้เธอไหม"

เฮ้ย คานัคมันจะทำ

ฝ่ายสาวเอะใจตัวเองกับความรู้สึกตัวเองก่อน อยากจะสร้างความสัมพันธ์ที่มากขึ้น ถ้างั้นตกลงปลงใจไปกับเขาง่ายนี่คืออาชีพโสเภณี แต่คุณเธอมันก็ไม่เคยเริ่มต้นเสียด้วย

"นี่เรารู้จักกันในฐานะไม่ใช่คนรักนะ เราต่างเป็นคนแปลกหน้า"

ก็ถ้าคนแบบนี้ คานัคมันอยากมีนี่ล่ะ ต่างไร้เดียงสา เออ ความเป็นครั้งแรก คิดสิว่ามันไม่มีประสบการณ์เป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ คานัคจะได้ก็คราวนี้ ถ้าเขาไม่สนใจว่าจะทำให้สาวติดตัวเป็นบุคคลมีฐานะสูงขึ้นในชีวิตของตน

ไม่เคยเริ่มต้น นี่มันเรื่องสนุกเล็กๆ ที่เขากับหล่อนเปิดใจพร้อมกัน คานัคกำลังคิดว่า ตัวเองหื่นขนาดไหนที่จะมีคู่จนวันนี้

ลองมาเล่าถึงคานัคเวลาโดดเดี่ยว ชีวิตโสดและตัณหากามรมณ์ คนรับฟังเรื่องคานัคที่เป็นเพื่อนสาว มากล่าวให้พรรคพวกต่างๆ เป็นข่าวลือและสร้างความรังเกียจเดียดฉันของเพื่อนกลุ่มต่างๆว่าอย่าไปยุ่งกับชายอย่างมัน ทั้งหมดเป็นแค่ความต้องการของคานัคเพียงแค่จับสาวมากระทำเพื่อสนองกามให้สมกิจ

การจินตนาการของผู้ชายเก็บตัวในที่อาศัยไม่มีคนเข้าใกล้ ก็อาจจะมีมารดามาแอบดู แต่ไม่ทำให้มารดาเห็น ตอนจินตนาการไม่ว่าจะเป็นสาวที่สวยดารานักร่้อง บางทีผู้หญืงที่มันสนใจสักคนก็คิดแล้วล่ะ ส่วนมากมันเห็นหนังปลุกเสือป่าต่างๆ ตั้งแต่เล็กที่ได้เห็นหนังวีดีโอสักครั้งตอนนั้นสิบเอ็ดขวบ ตอนโตมีโซเชียล มีอินเตอร์เนท มันเป็นอินเตอร์เนชันแนลที่เสรีในการท่องเว็บเข้าค้นหาสื่อต่างๆ ตามใจชอบมามากมาย

โดยปกติอารมณ์สูงๆ เขาปฏิบัติรับการกะทำภารกิจของตนได้รวดเร็วอย่างมาก ถ้าประสบการณ์เขาไปพบของจริงล่ะ หัวใจมันเต้นมันสั่นคลอน ตัณหาเรียกหาประตู เขาเก็บกุญแจ(คงสื่อถึงสิ่งนั้น)ไว้ไปเปิดไปไขประตูสู่ความสำเร็จ ในตอนเด็กเคยจมอยู่กับทางวงกตของป่าดงดิบแห่งทุกข์ขัง สัตว์ร้ายเป็นเหมือนอุปสรรคในป่าช้า เขาหนีและแพ้ ถึงแม้จะมีประตูรอเขาไว้ มันรอมานานนัก ก็เพราะเขาไม่พบกุญแจ เขาก็ไม่สามารถบรรลุเป้าหมาย เดี๋ยวปัญหามันจะแก้ไปอย่างอื่น ประตูนั้นมันจะถูกคานัคกระโดดถีบ เอาเอ็มสิบหกยิง ฯลฯ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ประตูนั้นทำจากวัสดุที่ไม่ใช่วัตถุง่ายๆตามพื้นโลก มันเป็นประตูพิเศษยากที่จะไขเปิดได้

ณ ตอนนี้กุญแจสักดอกต้องเช็ดสนิม เขาจะลองนึกถึงประตูสักบานที่ไขเข้าไปหาทางออกใหม่ นี่เป็นการเริ่มต้นที่สุดแสนจะรีบร้อน

"มีค่าบริการสักเท่าไหร่"

เขาถามเรื่องนี้ว่าเขาต้องมีสิ่งให้การตอบแทน ค่าของมันขัดเกลากุญแจของเขาที่พกติดตัว เหมือนพบเจอไฟบรรลัยกันต์สักหมื่นฟาเรนไฮต์หลอมเหลวมาลงมหาสมุทรแอตแลนติก เลอะเทอะเข้าไปและ เปรียบเปรยได้อย่างสวยงามแต่ผลลัพธ์ไม่ใช่กุญแจจะคงสภาพสวย ลองขัดเกลาใหม่ เอากุญแจของตนออกตู้เซฟชั้นดี แต่ลืมรหัสผ่าน เออ ไอ้บ้า ปัญหามันจะเยอะขนาดนี้ เออ เอาออกมาเตรียมทำความสะอาด สวยๆ รูปร่างน่ามอง รูปนี้ได้รับการวิจารณ์จากนิทรรศการศิลปะแห่งปารีส ตอนนี้ซี้สสส มันเหมาะสมกับเวลาอันเหมาะเจาะนี้

"ไม่เป็นไร คานัคอยากให้ตัวเองไม่ลำบาก เราไม่คิดรับอะไร เราจะนัดไปยังห้องเช่า แต่คานัคจ่ายค่าห้องสิ"

ยังไงถ้าทรัพย์สินไม่มีพอ เรื่องนี้ต้องอดนะเนี่ย

15 นาฬิกาตรง

"คานัค"

เสียงเรียกของสาวปริศนาในแชต คานัคเหลียวไปมอง ตัวจริงเหมือนรูป ไม่ได้เป็นนางแบบ แค่คนทั่วๆไปแต่คานัคมันก็คิดแล้วมันถึงมาตามนัดได้จริง คานัคและหล่อนพบเจอมองตา หล่อนก้มหน้าจะกล่าวอะไรสักอย่างเป็นคำทักทาย พร้อมหอบหายใจเหนื่อยนิดๆจากการเดินทาง คานัคยิ้มละมัย สิ่งที่เขาคิดตอนนี้คือกุญแจไขประตูอย่างไรให้ไปสู่หนทางออกนั้น

"ขอบคุณ"

คานัคกล่าวออกมา พร้อมกับหล่อนที่ยกกระเป๋าหนังจระเข้ล้วงเพื่อเอากระจกกับลิปสติกแต่งเติมความงามให้ใบหน้า

"เอาเถอะ เราอยากรู้จักเรื่องนี้กันสองคน เดินตามมาสิคะ"

"ออ ครับๆ"

รู้ถึงนิสัยสันดานของไอ้คานัคมันสิ มันเดินตามหลังไม่เพียงพอ มันต้องสอดสายตาลงต่ำมายังประตูหลัง ศัพท์นี้วงการประชากรชาวฝรั่งก็รู้กัน คานัคมันชอบของมันล่ะ ที่ก้อนนั้นมันจินตนาการไว้แล้วตอนนี้ว่าส่วนนี้จะถูกมันทำอย่างไร

สาวปริศนาไม่บอกสัญญาณ เดินเลี่ยงหลบก่อน คานัคมันก็มัวแต่มองตูดในกระโปรงสวยๆอยู่นั่น ทำเอามันโขกศีรษะเข้ากับบานประตูห้องเช่า

สติมันก็กลับเข้าที่เมื่อเจ้าของเป็นชายวัยสี่สิบร่างอ้วนท้วมเดินมาบริการอย่างสุภาพต่อทั้งสอง คานัคก็หยิบแบงค์ร้อยสามใบสู่มืออวบหนาของชายอ้วนให้เขาขอบคุณ และชายอ้วนก็เตรียมกุญแจมาไขห้องสวรรค์ของทั้งสองหน่อนิสัยร่านชิบหาย

หล่อนและคานัคเห็นพื้นที่สักประมาณหนึ่ง เตียงเตรียมไว้อย่างดี ที่โต๊ะไม้มะฮอคกานีก็มีกระถางต้นไม้พลาสติกแถมเป็นพลาสติกไม่พอ มันยังเป็นพลาสติกปลอมราคาถูกๆยิ่งกว่าพลาสติกชั้นดี เฮ้ย ยิ่งบรรยายพลาสติกก็ยิ่งโคตรบรมห่วย

หล่อนขอไปเข้าห้องอาบน้ำ ผ้าขืนหนูนุ่มนิ่มสีขาวสะอาดหล่อนคว้าไป คานัคนั่งลงสูบบุหรี่ที่เตียง

มันมีบางอย่างแปลกไปว่า ทำไมความรู้สึกมันถึงต่างกับความเป็นไอ้หื่นกามไปได้ ถ้าคนอย่างมันต้องหัวใจสั่นเต้น ดีไม่ดีวอดวายคาอกสาว แต่นี่ประตูก็มีอยู่ใกล้ กุญแจไม่งามพอหรอ  กุญแจดอกนี้ไม่พิเศษเท่าที่ตั้งใจเปิดใช้ เดี๋ยวถึงเวลามองดูกุญแจ สนิมหรือ? หรือแค่ไม่เคยใช้งาน ?

ทำไมนะ? ปกติที่นี่กำลังเป็นสวรรค์ มันกลับจืดชืด ภวังค์ความคิดตอนนี้ก็ตกอยู่ในความแปลกใจตัวเองมาก

สมรรถภาพทางเพศเปลี่ยนไป ร่างกายที่เคยเป็นมันควรตอบสนองที่จะปลดปล่อย โล่งปรอดโปร่ง ขีนเป็นแบบนี้แล้วไม่ใช่การเปิดประตูไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทำไมตอนนี้ไม่ตื่นเต้นวะ

แปลกใจ ไม่ใช่แบบนี้หนิ

"คานัค"

หล่อนเรียก อยู่ข้างหน้าห้องน้ำพร้อมกับผ้าขีนหนูที่ห่อหุ่มร่าง กลิ่นสบู่ดอกวาเลนเดอร์เปร่งออร่าไปในห้องเช่าที่ดูท่าทางจะไม่เป็นสวรรค์ในจินตนาการ

"เรารู้สึกตื่นเต้น คานัคไม่คิดเหมือนเราหรอ"

"อา เรื่องนี้เราชอบอยู่แล้ว ต้องการตื่นเต้นสื ต้องการมันมากๆ"

หันไปซ้ายที ขวาที จิตใจคานัคสับสน เพราะอะไรนกเขาไม่มีเสียงร้องออกมาให้ได้ยิน ได้ยินแต่่ความเงียบขรึม แล้วผลลัพธ์มันจะไม่เป็นอย่างที่หวังไว้มานานแล้วเหรอ

ข้อมูลในครั้งนั้น คือ ครั้งแรก ผู้หญิงก็บอกครั้งแรก แต่ความกลัวของหล่อน ขอไม่ใช้ริมฝีปาก? คานัคก็เหมือนตัวเองไม่สมอารมณ์ เขารู้จักริมฝีปากครั้งแรกกับญาติพี่น้อง ตอนนั้นเขาอายุเก้าขวบได้รับแรงกระตุ้นทางความต้องการ แต่เนื่องจากความเป็นเด็กของเขาและญาติพี่น้องผู้หญิงคนนั้น ยังไม่เคยเข้าประตู ในตอนนั้นคานัคก็ดูจะคิดว่าบั้นท้ายคือประตูอยู่ เด็กเล็กยังไม่เคยรู้คำตอบที่ถูก

"ไม่จูบจะมีความต้องการได้เหรอ"

"ทำได้เลย"

"หืม งั้นเหรอ ลองดูนะ โอเค"

ทำไมความรวดเร็วในความเป็นตัวเองกลับเกิดใช้เวลาเติมเข้าไป แล้ววันที่ได้ทำไม่สมใจ เขาเห็นผู้หญฺิงไม่มีเลือด คานัคนึกกับตัวเองว่าหล่อนจะหลอกเขาหรือเปล่า

ปัจจัยในความเป็นไปได้

1.เธอไม่บริสุทธิ์จริง

2.กุญแจคานัคใหญ่ ไม่สามารถใช้กุญแจของคานัคไขได้จริง

3.พระเจ้าไม่มีวันให้ค่าคนอย่างคานัคพบเจอความสุขในชีวิต

"คานัค ฉันบรรลุแล้ว"

"หา เธอไปถึงแล้วเหรอ ทำไมเวลามันสั้นพอๆกับคนอย่างฉัน"

คุณเธอนอนพักเอาแรง อยากมีเวลาคุยส่วนตัว คานัคก็ยิ่งบอกเรื่องปัญหาที่เกิดตอนเวลาอย่างนี้

"ฉันไม่พบเลือดเธอ"

"เราไม่เคยจริงๆนะ แต่เพราะเธอไม่เข้าลึก"

"แปลก แปลกมากๆ ไม่สมดังใจ เธอไม่มีความลื่นไหลแต่เธอบรรลุไปก่อนแล้ว"

นิยามของการบรรลุ ฝ่ายหญิงถึงแล้วเหมือนทำให้ฝ่ายชายไม่สามารถเห็นสื่งที่สังเกตในอาการ

คานัคในวันนั้นทำเวลาเกินสิบนาทีแล้ว เขาก็ไม่พบเจอความสุข

"ไหนๆ มือฉันท่าจะควบคุมได้"

ชวบๆ นาน อะไร นาน ทำไมมันถึงนานขนาดนี้

ไม่รู้สิ่งใดจะทำให้ความคิดนั้นไม่เป็นดังใจ วันนั้นเขาบรรลุไปอย่างไม่ปรอดโปร่ง

คุณเธอได้ร่วมรักคานัคแล้วหายไปจากแชตในมือถือแล้ว คานัคไม่สามารถติดต่อมาถามไถ่เรื่องราวสงสัยคาใจกับเรื่องแบบนี้

การที่กุญแจไขไม่เข้า เขาไม่คิดว่ากุญแจนำไปใช้ ประตูมีการสร้างมาอย่างพิเศษ หรือกุญแจคานัคกันล่ะมันไม่ดีมันไขไม่ออกเอง

วันถัดมาเวลาบ่ายโมงกว่าๆ เขาไปหาคลินิก เพราะเขาต้องการไขเรื่องความสงสัยตัวเขาว่า การที่อวัยวะมีกลิ่นโดยไม่เคยมีประสบการณ์นั้น ต้องทำความสะอาดเฉยๆหรือเขาเป็นโรคทางนี้ไม่มีเหตุผลใด เขาไม่นับสาวแขตเป็นประสบการณ์เพราะเขาก็เหม็นอยู่ก่ินสาวคนนั้นแล้ว หมอก็รับเคสนี้ไปคิดและบอกอะไรให้ง่ายๆ ว่าฮอร์โมนผู้ชายทำให้เป็นแบบนี้ ที่เหลือทำความสะอาดจึงจะไม่มีปัญหา

แต่มันมีกลิ่นเหมือนสำส่อนเลยนะ ก็ไม่เข้าใจชีวิตว่าตัวเองไปทำอะไรกับตัวเอง ดีจังหมอไม่รับค่าปรึกษาก็เก็บเงินที่พกเป็นสองสามพันเข้าที่เดิม

ที่หน้าโรงพยาบาลในซอย มีผู้คนเข้าๆออกๆ เขาก็นึกถึงเรื่องเขาเข้าๆออกๆ แต่มันไม่สมใจเขาก็ได้สลัดความคิดทิ้งลงแม่น้ำ

อะไรเอ่ย  คาราโอเกะ ว่างก็แวะ ร้องเพลงสักสองชั่วโมง ประตูมันก็เขียนป้ายให้เห็นหนิว่าเปิดทำการแล้ว ก้าวขาตัวเองไปสิ

เออ ก็ก้าวเข้ามาถึงแล้วนี่สิ โต๊ะอาหาร แคชเชียร์เป็นผู้หญิงคนนึง ตรงนั้นโต๊ะก็มีใบเมนูเคลือบพลาสติก

"สวัสดีครับ"

มีชายคนหนึ่งน่าจะเป็นบริกร แต่พอคานัคหันไปทางหนึ่ง ก็พบอะไรและเสียงคุยว่า

"สาวๆที่นั่งในตู้เลือกได้คนละพันห้าพันหกตามใจท่านนะขอรับ"

คานัคคิดแบบว่าสาวๆเป็นเพื่อนร้องเพลงล่ะมั้ง เขาก็ถูกบริกรชายคุยว่าคนนั้ดีทีคนนี้ดีที คานัคมันเลือกตามใจตนไม่เหมือนที่บริกรคุย จ่ายเงินให้ ผู้หญิงแต่ละคนแต่งตัวซะวับๆแวมๆ คานัคก็ไม่ได้รู้สึกอยากมองให้มันเป็นตัวกระตุ้น

ในห้องร้องเพลง คานัคดื่มเบียร์ มีใจจะแบ่งให้ แต่หล่อนไม่เอา หล่อนดื่มไม่เป็น

"จริงๆ ก็สงสัยนะ เอิ่ม ผมได้นั่งใกล้ ผมก็ยังสงสัย ถ้าน้องมาจากการใช้บริการด้วยเงิน ก็พาไปไหนได้หรือว่า...."

"ออค่ะๆ พี่คานัคยังไม่รู้ คาราโอเกะมีผู้หญิงมีจ่ายเงิน เขาเรียกว่า บริการในรูปแบบเพศสัมพันธ์ อาบ อบ นวด ค่ะ"

อ่าว ไอ้คานัคไม่รู้

"เฮ้ย น้อง อะไรนะ เดี่ยวๆ เป็นอีกครั้ง เดี๋ยวๆ ทำได้หรอ"

คานัคได้รู้สึกว่า ถ้าสาวที่แชตเป็นธรรมดา สาวบริการนั้นก็คัดเลือกให้สวยๆงามๆ

"ตามขึ้นมาที่ห้องสิคะ"

บางที คานัคสงสัยว่า กุญแจได้ใช้ไขให้ประตูมันง่ายถ้าหาประตูที่เหมาะ

ชั้นบนเป็นทางเดิน แบ่งเป็นห้องหลายห้อง แต่ละห้องมีเตียง มีเครื่องปรับอากาศเย็นๆ ทีวีที่ยังไม่ได้เปิดแต่คานัคไม่คิดจะดูมัน เพราะไม่ขอให้มีเสียงรบกวน

หล่อนเป็นอะไรที่สวยๆแล้ว คานัคเห็นภายในของความสวยแล้ว

"ป้องกันค่่ะ"

ที่นี่อาบ อบ นวดที่คานัคเพิ่งเคยสัมผัส

แต่ เจออีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่ไอ้หื่นอย่างคานัคจะสูญเสียอารมณ์ที่จะใช้เวลาให้เร็ว

ครั้งนั้นฝ่ายหญิงก็ยังไม่ได้เล้าโลมก็สามารถให้ความพร้อม ครั้งนั้นเขาได้ใช้กุญแจเปิดประตูที่เคยมีคนปลดล็อคไปแล้ว เขาก็ไขประตูปลดล็อคไปจริงๆ

ทำไมจึงมีเหตุการณ์ที่เกิดแบบนี้

1.ผู้หญิงไม่มีอะไรให้บรรลุ นอกจากมือที่พ่อแม่ให้มาจะควบคุมได้

2.ถ้าไม่ป้องกันมันเป็นยังไง

3.อยู่คนเดียวไม่เหมือนอยู่ร่วมกัน

4.เมื่อใดที่จะไม่ใช้ทรัพย์สิน ขอให้มีบ้างสิ

และวันนั้นก็สำเร็จลุล่วงไปกับมายไรท์แฮนด์ ใช้เวลานานกว่าที่เคยอยู่กับจินตนาการ วะ น่าเบื่ออะไรเยี่ยงนี้วะเนี่ย

ตอนที่เดินมาหน้าร้าน เด็กอาบ อบ นวดกล่าวขอบคุณค่ะ คานัคออกมาสูบบุหรี่ ถ้านี่คือการถูกกลั่นแกล้ง เราต้องการอีก ต้องหาเวลาทำแบบนี้ ต้องมีเงินไว้

ลองคิดไปคิดมาดู เราเจอแบบนี้เพราะอะไร?