เดาว่าหลายคนที่ดูเรื่องนี้เพราะสะดุดตากับโปสเตอร์ จะต้องโดนตุ๋นเปื่อยแน่เลย เพราะเห็นปกสดใสๆแบบนี้ เส้นเรื่องก็ไม่ได้เกี่ยวกับโรแมนติก ดราม่าซะทีเดียว แต่ยังมีลึกลับด้วย ตอนแรกแอบงงเพราะกลัวจะเกลี่ยพาร์ทไม่ดี แต่เค้าดำเนินเส้นเรื่องหลักเด่นอยู่แล้ว เราว่ามันฟีลกู้ดมากๆเลย ส่วนเส้นเรื่องอื่นๆ ก็ลึกลับน่าสนใจมากไม่แพ้กัน การดูเรื่องนี้สำหรับเราคือเหมือนเรามีคนมาคอยตบบ่าบอกว่าไม่เป็นไรอยู่ตลอด ที่คุณทำมันดีแล้ว คุณไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ว่าเราผ่านอะไรห่าเหวมากแค่ไหนก็ตาม เชื่อเถอะ ซีรีส์เรื่องนี้เหมือนแสงแดดยามเช้าที่สดใสอย่างที่ชื่อเรื่องบอกนั่นแหละ ความสัมพันธ์พระเอกนางเอกคือไม่ได้มีแค่ความสัมพันธ์แบบคนรัก มันถ่ายทอดออกมาหลายแง่เลย ด้วยความที่จูยองโด (คิมดงอุค) เป็นจิตแพทย์ การคุยกันในแง่ของการเล่าเรื่องไม่สบายใจต่างๆ มันเหมือนเพื่อนคุยกัน เหมือนเป็น safe zone ของกันและกัน ก็ตามนั้นแหละ ที่อยากเน้นคือเรื่องนี้ทำให้เราหัวเราะน้ำตาไหลไปกับบทได้ มันอิ่มเอม บทมันทำให้เรายิ้มได้ และอาจจะเป็นยิ้มแรกของวันสำหรับบางคนก็ได้ อีกอย่างที่อยากพูดมากคือ เราชอบตรงดาดฟ้าของบ้านดาจอง (ซอฮยอนจิน) มากกกกกก มันเหมือนที่ที่เราสามารถหนีวันห่าเหวมาเพื่อมาพักใจอ่ะ แค่ยืนดูวิว สายลมเย็นที่กระทบต้นแขน ก็เยียวยาวันห่วยๆได้ละ พูดละชอบสถานที่ที่เรียกว่าบ้านนางเอก รู้สึกอยากมีดาดฟ้ากว้างๆแบบนั้นบ้างจัง~~

             ดาดฟ้าบ้านนางเอกเป็นสถานที่ที่โคตรฮีลลิ่ง เป็นที่พบปะของเพื่อนๆ เป็นที่ที่จูบกับพระเอกครั้งแรกในวันแสงแดดอุ่น เป็นที่แรกที่ทั้งสองคุยกัน ต้องมีสักครั้งในชีวิตแล้ว ดาดฟ้าแบบนี้น่ะ~