ผมอยู่ที่นี่

ทุกๆครั้งของการออกเดินทาง นอกจากความอิสระเสรีแล้ว การมองเห็น เรียนรู้และเข้าใจจากสิ่งรอบข้างที่ล้อมรอบเราอยู่นั้นเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ ข้างนอกดวงตาทั้งสองนั้นกว้างไกลเกินกว่าจะถูกจำกัดด้วยอะไรบางสิ่งบางอย่างของหนึ่งชีวิต ออกเดินทางแล้วปล่อยให้จักรวาลหมุนรอบตัวเรา เมื่ออิสระเรียกร้องเธอจงเชื่อตาม

ย้อนกลับไปเมื่อต้นเดือนหนาวของปี ค.ศ.2011 ผมได้รับโอกาสครั้งสำคัญจากโลกการทำงานซึ่งได้เปลี่ยนแปลงอะไรบางสิ่งบางอย่างในชีวิตนั่นคือ การเดินทางมาทำงานที่ประเทศอินเดีย ดินแดนที่ในสมัยวัยเยาว์ผมได้รู้จักจากการดูหนังยาวในวันหยุดสุดสัปดาห์ พระเอก นางเอกร้องรำทำเพลง เต้นยึกยัก ส่ายเอวสะโพกหน้าท้อง เข้าพระเข้านางวิ่งข้ามภูเขากันเป็นลูกๆ และรู้จักอินเดียผ่านการเล่าประสบการณ์ของพระอาจารย์ในโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์โดยเฉพาะเรื่องราวของดินแดนชมพูทวีปแหล่งกำเนิดพระพุทธศาสนา ในห้องเรียนด้านการเมืองระหว่างประเทศเมื่อชั้นปริญญาตรีนั้นได้อ่าน  ค้นคว้าจากหนังสือต่างๆทำให้ได้รู้จักอินเดียในมิติเศรษฐกิจ สังคม การเมือง วัฒนธรรม ตำแหน่งของประเทศอินเดียในระบบโลก และหนังสือเรื่อง Siddhartha ของ Hermann Hesse รวมทั้งสำนวนฮิต "เจองูกับเจอแขกให้ตีแขกก่อน" นี่คือภาพจำที่มีอยู่ของผมที่เกี่ยวข้องกับอินเดีย

ผมตั้งคำถามข้อใหญ่กับคนอินเดียซึ่งเป็นลูกทีมร่วมทำงานในวงสนทนาครั้งหนึ่งว่า "เมื่อพูดถึงอินเดียต้องนึกถึงอะไร ?" สำหรับคำตอบที่ได้รับกลับมานั้นยิ่งใหญ่เช่นกันคือ ต้องนึกถึงเรื่องของวัฒนธรรม ความหลากหลายของภาษาที่มากกว่า 200 ภาษาและศาสนา นั่นทำให้ผมยิ่งเชื่อต่อไปว่า อินเดียที่เป็นอินเดียตั้งแต่ครั้งดั้งเดิมนั้นจะยังคงดำรงอยู่ในปัจจุบันและอนาคตของอินเดียต่อไปและ "อินเดียนั้นได้ย่อโลกใบนี้ไว้ในแบบฉบับของอินเดีย"

บันทึกเล็กๆของ "อินเดียบางส่วน" (Some part of INDIA)นี้ ผมจะเล่าเรื่องราวต่างๆที่ในแบบฉบับเล่าเรื่องจากภาพที่ผมได้ประสบพบพานในช่วงหนึ่งของชีวิตจากที่นี่ของบางเรื่อง บางมุม บางเมือง บางคนและบางอื่นๆ ที่ผมได้เห็น สูดดม ดื่มกิน ยินเสียง รับรู้ด้วยดวงตาและดวงใจของตนเองทั้งในชีวิตประจำวันและการออกเดินทางในทุกๆภาพประทับเพื่อแบ่งปันส่งต่อและชวนมาร่วมวงความสุขเล็กๆ จากเรื่องราวหลากหลายสิ่งอย่างของอินเดีย

https://www.facebook.com/notes/klin-matahari/อินเดียบางส่วน-some-part-of-the-india-อารัมภบท/1113400128673888/