เขามีชื่อเสียงในทางที่ไม่ค่อยดีนัก ชื่อของเขาปรากฎในบทสนทนาระหว่างผมกับเพื่อนๆ อยู่บ่อยครั้ง ข่าวลือทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ผมมั่นใจ แต่ผมก็เลือกตอบรับข้อเสนอนี้อยู่ดี

ด้านในห้องพักค่อนข้างโล่ง ไร้ซึ่งของตกแต่ง มีเพียงของจำเป็นอย่างเตียง ตู้เสื้อผ้าเล็กๆ พัดลมตั้งพื้น และโต๊ะสำหรับอ่านหนังสือ ตามสไตล์ชายโสด

มันกำลังจะเกิดขึ้น บรรยากาศอึดอัดที่กำลังก่อตัวกระซิบบอกผม เป็นไปตามคาด เขาเริ่มสัมผัสร่างกายผม ผมปัดมือเขาทิ้งเพื่อหยุดการสัมผัสที่ไม่จำเป็น เขาบอกให้ผมไปที่เตียง ผมทำตาม เขายื่นโทรศัพท์มือถือให้ผม ผมรู้ว่าต้องทำยังไง หลังจากจดจ่ออยู่กับหน้าจอสักพัก ได้ผล เพียงแค่สาวฝรั่งผมสีอ่อนในจอส่งสายตายั่วยวน ลูบคลำร่างเปลือยเปล่าของเธอ...มันก็แข็งตัว

เราต่างปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง ผมพร้อมแล้ว เขาก็พร้อมแล้ว 'รีบทำให้มันจบๆ ไป' เขาคุกเข่าลงบนเตียง โน้มตัวไปด้านหน้าในท่าโก้งโค้ง ผมเป็นฝ่ายกระทำตามที่ตกลงกันไว้ ผมสอดใส่มันเข้าไป ขยับเข้าออก พลางนึกหน้าสาวฝรั่งคนนั้นไปด้วย เขาส่งเสียงคราง ผมขยับเข้าออกเร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น...
ของเหลวสีขาวข้นถูกปลดปล่อยออกมา
'เสร็จสิ้น' ผมรีบคว้าเสื้อผ้า แต่งตัว และออกจากห้องนั้นทันที

ผมใช้ชีวิตแต่ละวันไปกับการนอน และนอน ฟุบหน้าลงกับโต๊ะในห้องทำงาน น่าเบื่อเป็นบ้า แต่เป็นความเบื่อที่น่าพอใจ นี่คือหนึ่งในสิทธิพิเศษที่ผมได้จากการตอบรับข้อเสนอของเขา ชีวิตผมดำเนินอยู่แบบนี้จนครบหนึ่งปี ผมได้กลับบ้านเสียที

ผมกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง อ่านหนังสือเตรียมสอบ ฝึกฝนร่างกายอย่างหนัก ผมกับพ่อไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เราคุยกันแต่เรื่องเดิมๆ เรื่องเงินก้อนนั้นที่พ่อหามาได้แล้ว และเรื่องอนาคตที่มั่นคงของผม

จนวันนี้มาถึง วันที่ผมทำสำเร็จ ผมพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้าทำงานที่นี่ ที่เดียวกับพ่อ อาชีพของเราคืออาชีพที่มีเกียรติที่สุดในเมืองนี้การได้เข้ามาทำงาน เกิดจากอีกหนึ่งสิทธิพิเศษที่ผมได้จากเขา จากความพยายามของผม และจากเงินก้อนนั้นของพ่อ

'เจอกันอีกจนได้'... เขาผู้ยื่นข้อเสนอ เขาผู้คุกเข่าบนเตียงในท่าโก้งโค้ง กำลังยืนอยู่ตรงหน้าของผมและพ่อ พ่อยืนตรงในท่าสง่าผ่าเผย พูดกับเขาด้วยเสียงดังฟังชัดแบบชายชาติทหาร

"สวัสดีครับนาย!"