โอลิเวีย เดอ ฮาวิลแลนด์ สาวสวยแห่งยุคทองคำ เป็นที่รู้จักในฐานะเมลานี เฮลมิงตัน แม่พระแห่งวิมานลอย (Gone With The Wind) แต่ในชีวิตจริงกลับเป็นตัวร้ายซะนี่(?) อีก 1 ผู้หญิงเก่งและมีประสิทธิภาพแห่งคลาสสิคฮอลลีวู้ด

เนื่องจากปีนี้ครบรอบ 100 ปี ของ โอลิเวีย เดอ ฮาวิลแลนด์ นักแสดงผู้มีความสามารถ วันนี้เลยจะมาย้อนประวัติเล่าเรื่องของเธอกันซักหน่อย เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้อยากมีชีวิตกันถึง 100 ปี
 แบบนี้บ้าง...

โอลิเวีย เดอ ฮาวิลแลนด์ เกิดวันที่ 1 กรกฎาคม 1916 เป็นนักแสดงชาวอเมริกัน (เชื้อสายอังกฤษ) นอกจากจะมีหน้าตาที่สะสวยแล้ว ยังเป็นนักแสดงทีมีพรสวรรค์และความสามารถหลากหลาย

ซึ่งในยุค Golden Age ของคลาสสิคฮอลลีวู้ดเธอก็ได้ชื่อว่า เป็นนางเอกที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่ง เธอโลดเล่นอยู่ในวงการบันเทิงตั้งแต่ 1935–1989 โดยตลอดระยะเวลา 50กว่าปีในวงการบันเทิงในฐานะนักแสดง โอลิเวียได้ฝากผลงานไว้มากมาย ทั้งภาพยนตร์กว่า 50 เรื่อง ภาพยนตร์และละครทางโทรทัศน์ ละครวิทยุ ละครเวที และเป็นนักเขียนอีกด้วย

โอลิเวียเข้าวงการตั้งแต่อายุ 19 ปีโดยแมวมองถูกใจเธอจากหนังเรื่อง AMidsummer Night's Dream ในปี 1935 และได้เซ็นสัญญากับ WarnerBros. ในปีเดียวกันนั้นเอง โอลิเวียเป็นที่รู้จักในภาพยนตร์เรื่อง The Adventures of Robin Hood (1938) และ Gone with the Wind (1939)

เป็นเจ้าของรางวัล Oscar ถึง 2 รางวัล จากการเข้าชิงรางวัล  5 ครั้ง ในสาขานักแสดงสมทบ 1ครั้ง และนักแสดงนำอีก 4 ครั้ง และชนะในสาขานักแสดงนำหญิงนั้นเองทั้ง 2 ครั้ง สงสัยยังดูเก่งไม่พอเพราะนอกจากรางวัล Oscar และยังได้ Golden Globe อีก 2 รางวัลด้วย

ถึงมีหน้าตาการันตีความสวยและมีรางวัลการันตีความเก่งแบบนี้ แต่ชีวิตก็ไม่ง่ายนะคะ

เพราะในปี 1943 โอลิเวียได้ฟ้องร้องทาง Warner Brothers เรื่องการใช้แรงงานที่ไม่เป็นธรรมประมาณว่านักแสดงที่มีสังกัด (ไม่ใช่แค่ Warner Bros.) หลายๆคนจะต้องอยู่ในระบบที่ไม่ต่างจากสัญญาทาสไม่มีชีวิตส่วนตัว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับค่ายทั้งหมด นักแสดงไม่สามารถตัดสินใจอะไรเองได้โดยมีคำกล่าวเด็ดๆ จากทาง Warner Bros. คือ “...เมื่อลงชื่อในสัญญานั่นเท่ากับคุณเป็นหนี้เราแล้ว”...“และการที่คุณมาฟ้องร้องเราทำให้เสียเวลานั่นเท่ากับคุณก็เป็นหนี้เราเพิ่ม”

ความแรงของการฟ้องร้องครั้งนี้ยืดเยื้อเป็นปีๆทางโอลิเวียท้อแล้วท้ออีก และต่อมาในปี 1945 วันสิ้นสุดการว่าความ ผลการตัดสินคือโอลิเวียเป็นฝ่ายชนะ ซึ่งนั่นก็เป็นจุดสิ้นสุดสัญญากับทางค่าย และการฟ้องร้องครั้งนี้ทำให้ค่ายหนังหลายๆที่ต้องรื้อระบบสัญญานักแสดงใหม่กันเลยทีเดียว (ไม่อยากโดนฟ้องนี่ครัช) โดยช่วงที่มีการฟ้องร้องกัน โอลิเวียก็ได้พักงานแสดงไป ต้องทิ้งห่างจอเงินไปหลายปีโดยระหว่างนั้น เธอก็ไปทำละครวิทยุแทนและเมื่อมีเวลาว่างก็จะออกไปเยี่ยมทหารจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ตามโรงพยาบาลต่างๆเพื่อให้กำลังใจ เห็นมั้ย สวยเก่งอีกแล้ว

และแม้จะห่างหายจากวงการไปหลายปีแต่ในปี 1946 นั้นเธอได้กลับมาเล่นภาพยนตร์เรื่อง To Each His Own ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ทำให้เธอได้รางวัล Oscar ตัวแรก นี่สินะฟ้าหลังฝน...

เล่ามาตั้งเยอะแหม มีแต่เรื่องดีๆ ไม่เห็นจะร้ายตรงไหนเลยแหม ถ้าจะสวย เก่ง และดีพร้อม ก็คงไม่ใช่คนแล้วเพราะโอลิเวียก็ขึ้นชื่อเรื่องความร้ายจริงๆโดยศัตรูตัวท๊อปเลยก็คือ นักแสดงสาว Joan Fontaine นั่นเอง คิดว่าความร้ายแบบ Joan Crawford กับ Batty Davis หรือ Elizabeth  Taylor กับ Debbie Reynolds ก็คงเทียบไม่ได้ เพราะ

ศัตรูคู่นี้เธอเป็นพี่น้องกันใช่เลยแน่นอน พี่น้องกันแท้ๆ แต่ทั้ง โอลิเวีย เดอ ฮาวิลแลนด์ และ โจน ฟอนเทนต่างก็เกลียดกันซะเหลือเกิน

บ้านนี้โชคดีจังทำไมได้ลูกสาวสวยตั้ง 2 คน ♥

แล้วทำไมเป็นพี่น้องกันแล้วนามสกุลไม่เหมือนกันล่ะ? ก็นี่ไงเป็นเรื่องหนึ่งที่ทำให้พี่น้องเขาเกลียดกัน เพราะก็เม้าท์กันมาว่าโอลิเวียน่ะเป็นลูกรักของแม่ ยิ่งโอลิเวียได้เข้าวงการก่อนก็ยิ่งเป็นหัวแก้วหัวแหวนไปกันใหญ่ พอถึงคราว โจน ได้เข้าวงการบ้าง แม่ก็สั่งเปลี่ยนชื่อเลยห้ามมาใช้นามสกุลเดียวกับพี่หล่อนเชียวนะ คุณ โจน ที่น่าสงสารเลยต้องใช้ชื่อ โจน ฟอนเทน ซึ่งเป็นนามสกุลของพ่อเลี้ยงเธอนั่นเอง

และนอกจากนั้นความบาดหมางของพี่น้องที่ไม่แคร์สื่อเขาก็รู้กันไปทั้งวงการ ในช่วงที่มีการออดิชั่นบท เมลานี เฮลมิงตัน (Gone With The Wind) พี่น้องทั้งสองก็ต่างไปเข้าคัดตัวกันในวันที่ โจน คัดตัวคงเป็นเพราะความอยากเอาชนะพี่สาว โจน เลยจัดเต็มมาเลย GeorgeCukor หนึ่งในผู้กำกับก็บอกกับโจนว่า “...เสื้อผ้าที่คุณเลือกมามันดูหรูหราเกินไป...”ด้วยความที่น้อยใจก็ตอบกลับอย่างเย็นชาว่า “...แล้วพี่สาวฉันทำได้ดีมั้ยล่ะคะ?...” (แหม่ พาซึมทั้งกอง) แล้วสงสัยพี่สาวอย่างโอลิเวียคงทำได้ดีกว่าจริงๆจึงได้บทนี้ไป

แถมเรื่องการชิงดีชิงเด่นที่เป็นตำนานอีกเรื่องคือศึกชิงรางวัลในปี 1941 พี่น้องทั้งสองได้เข้าชิง Oscar ในสาขานักแสดงนำเหมือนกัน แต่ปีนั้น โจนฟอนเทนได้รางวัลไป โอลิเวีย นี่ถึงกับแค้น แค้นแรงจน 1946 ปีที่เธอได้รางวัลก็มีความเม้าท์ว่า โจน ฟอนเทน ที่ตั้งใจจะไปยินดีกับพี่สาวตัวเองหลังเวทีกลับกลายเป็นได้ไปวางมวยกันแทน (เขาว่ามีนักข่าวเก็บภาพได้จนเป็นข่าวดังกว่างาน Oscar) และยิ่งไปกว่านั้นในปี 1948 การได้ Oscar ครั้งที่ 2ยิ่งทำให้โอลิเวียมีความสุขมากที่ชนะน้องสาวตัวเองได้ แต่คราวนี้ออกตัวแรงเลยว่า “ฉันไม่ต้องการถ่ายภาพคู่กับเธอ (โจน ฟอนเทน)” เมื่อตอนที่นักข่าวขอเก็บภาพ 2 พี่น้อง

โดยโอลิเวียเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า “น้องสาวฉันเปรียบเหมือสิงโตและฉันเองก็เปรียบเหมือนเสือ ในกฎแห่งธรรมชาติ เราจึงเป็นไม่มีทางเป็นเพื่อนกันได้” (เหมือนเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้สินะ?)

และในปี 1978 โจน ฟอนเทน ก็ได้ให้สัมภาษณ์ลง People magazine ว่า “โอลิเวียมักจะพูดอยู่เสมอว่าเธอคือที่1 ของทุกอย่าง” ... “แต่ใครจะสนล่ะ เมื่อฉันเองได้แต่งงานก่อน ฉันได้รางวัลOscar ก่อน ฉันมีลูกก่อน แล้วถ้าฉันจะตาย ฉันก็ต้องตายก่อนนั่นต้องทำให้โอลิเวียโกรธมากแน่” และก็เป็นอย่างใจหวัง โจน ฟอนเทน จากไปในปี 2013ในวัย 96 ปี และปัจจุบัน โอลิเวีย เดอ ฮาวิลแลนด์ ก็ยังอยู่

“สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด โอลิเวีย เดอฮาวิลแลนด์ ครบรอบ 100ปี”

ที่เล่าเรื่องมาทั้งหมดจะเข้าเรื่องแค่นี้ล่ะถึงจะมีเรื่องราวต่างๆมากมายแต่เราก็ยังชื่นชมเธอตลอด เราว่าคนที่อยู่มาได้ 100 ปีคือมันต้องมี attitude ที่ดีมีความสุขไรแบบนี้อ่ะ ซึ่งแน่นอนมันบ่งบอกได้ทางกายภาพแน่นอนดูสิเผลอๆดูดีกว่าคนอายุ 60 บางคนอีก จากนี้ก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงมีความสุขต่อไปเป็นตำนานที่ยังหายใจ เป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นต่อไปอีกเรื่อยๆ

“...การเล่นบทสาวแสนดีในยุค 30’s น่ะเป็นอะไรที่หินสุดๆ เพราะยุคนั้นเขานิยมสาวแก่นกันมากกว่า แต่สำหรับฉันบทสาวแก่นน่ะน่าเบื่อจะตาย ฉันน่ะได้รับแต่บทสาวแสนดีเพราะมันต้องดึงความสามารถของนักแสดงมาใช้จริงๆไงล่ะ...”

หนึ่งในโควตที่เราชอบมากอันหนึ่งอาจจะดู เย่อหยิ่งนะ แต่เราว่ามันก็เป็นความคิดด้านบวกที่ให้กำลังใจตัวเองได้ดีอ่ะอิอิ

ปล. อันที่จริงเรื่องการฟ้องร้องต้นสังกัดนี่เขาก็นับกันเป็นความร้ายอย่างหนึ่งของนางนะเพราะยุคนั้นก็ไม่มีใครเขากล้าทำกันอ่ะ

ปล2. เราชอบอ่านเรื่องบาดหมางของ 2 พี่น้องนี้นะแต่ใจลึกๆก็ไม่เชื่อว่าจริงเพราะพวกรูปถ่ายหรือบทสัมภาษณ์บางอย่างมันมองไม่เห็นอ่ะแต่คือในความเม้าท์มอยเราว่าอ่านไปก็เพลินๆดี