เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
The Diary | ถึงฉัน...ตอนอายุ 60 ปีSushi Girl
สวัสดีวันจันทร์ :)
  • ...เคยได้ประโยคที่ว่า 'ไม่ได้เกลียดวันจันทร์ แต่เกลียดทุกวันที่ต้องทำงาน' ไหม ?                                        
    สำหรับฉันคงไม่มีประโยคไหนตรงกับชีวิตไปมากกว่านี้แล้ว ทั้งที่อายุได้ 25 ปีไม่กี่วัน แต่สมองและหัวใจเหมือนย้อนไปในวัยอนุบาลที่งอแงไม่อยากไปโรงเรียน

    ตอนนี้ก็เช่นกัน

    แค่เปลี่ยนสถานที่นิดหน่อย จากโรงเรียนเป็นที่ทำงาน หรือที่ไหนก็แล้วแต่ ที่สามารถทำงานได้ หรือที่เรียกว่า Work From Home/ Work From Anywhere นั้นแหละ (กับดักตัวร้ายเลยขอบอก)

    แล้ววันจันทร์มันพิเศษกว่าวันอื่นยังไงน่ะหรอ ?

    สำหรับน้อง ๆ หนู ๆ ที่อยู่วัยกำลังเรียนอาจจะไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ แต่สำหรับวัยทำงานแล้ว มันเหมือนฝันร้ายเลยล่ะ

    ทุกออฟฟิศ วันจันทร์เหมือนวันโลกแตก ทั้งการนัดลูกค้า และประชุมต่าง ๆ จะถ่าโถมมาในวันนี้ เพราะวันเสาร์ - อาทิตย์ เป็นวันที่ทุกคนต่างหลบหนีชีวิตไปในที่ที่ตัวเองต้องการโดยไม่ได้ติดต่อสื่อสารกัน (ส่วนมากน่ะนะ)

    อะไรต่าง ๆ นาๆ จึงประดังประเดมาในวันจันทร์อย่างกับมรสุม

    ฉันคิดกับตัวเองประจำว่านาฬิกาโลกมันลำเอียงให้วันเสาร์-อาทิตย์เวลาเดินไวกว่าปกติหรือเปล่า แค่คุณตื่นขึ้นมาทำธุระส่วนตัว กวาดบ้าน ซักผ้า นิดหน่อย เผลอแว็บเดียว เข็มนาฬิกาก็ชี้ไปเวลาเย็นเสียแล้ว แต่มันก็แค่ข้ออ้างสำหรับคนอ้อยอิ่งอย่างฉันเท่านั้น

    วันนี้ก็เป็นวันจันทร์ที่เท่าไหร่แล้วไม่ทราบได้ ที่ฉันนั่งประจำที่อยู่หน้าโน้ตบุ้กตามเคย พร้อมเขียนรายงาน คุยกับลูกค้า และแก้รายงานตามข้อเสนอแนะจากหัวหน้า จนมือเป็นระวิง
                                        
    ไม่ใช่ชีวิตวัยผู้ใหญ่ที่ใฝ่ฝันเลยแฮะ

    แค่คิดว่าต้องใช้ชีวิตแบบเกลียดวันจันทร์ไปอีก 40 ปี สมองมันก็โล่งจนคิดอะไรไม่ออกไปหมด
  • ขณะนี้เวลา 12:12 น.

    ถ้าเป็นที่โรงเรียน ป่านนี้คงมีเด็ก ๆ ออกมาซื้อขนม เล่นโดดยาง ซ่อนแอบ ยั้วเยี้ยตามประสา

    แต่ชีวิตวัยทำงาน นี่แหละคือนาทีทอง!

    เป็นเวลาทานข้าวน่ะรู้อยู่แล้ว แต่อย่างน้อยก็เป็น 1 ชั่วโมงที่จะไม่มีใครมาวุ่นวายกับคุณ และเป็นโอกาสให้คุณใช้เวลานี้ในการตกตะกอนอะไรบางอย่างให้คุ้มค่า เช่น

    ...ลาออก...
                                                                                                                                                           
    ล้อเล่นน่ะ แต่เห็นคำนี้ทีไรแล้วขนลุกซู่ ถึงฉันจะผ่านการลาออกมาแล้ว 1 ครั้งก็ตาม คิดแล้วก็สงสัยเหมือนกันว่ามีใครเคยลาออกเพราะเหตุผล 'เกลียดวันจันทร์' บางไหมนะ แต่ถึงอย่างนั้น วงจรชีวิตของมนุษย์ทำงานก็คงจะเป็น

    เกลียดวันจันทร์ -> หางานใหม่ -> ไปเกลียดวันจันทร์ ที่อื่นแบบไม่รู้จบรู้สิ้นน่ะสิ
                                             
    แต่ถึงจะเกลียดวันจันทร์ยังไง อดทนหน่อยนะ พรุ่งนี้ก็วันอังคาร (ที่เกลียดเหมือนกัน) แล้ว

    เอ๊ะ เวลา 12:27 น. แล้วหรอนี่
                                                                                                                            
    ขอตัวไปใช้เวลาพักที่เหลือให้มีความสุขก่อนนะ สวัสดีวันจันทร์

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in