หลังจากปีใหม่ก็ไม่ได้เข้ามาเขียนเลยค่ะ จนถึงวันนี้ ก็คิดอยู่ว่าจะมีเรื่องราวอะไรที่จะมีแรงผลักพอที่จะทำให้อยากกลับมาเขียนอีก ซึ่งก็เป็นงานนี้ค่ะ เต้ย Freshtival ครั้งที่ 2
เพิ่งเล่นจบไปเมื่อวันเสาร์ ที่ 24 มีนาคม 2561 ที่ผ่านมา เลยได้มีเรื่องมาเขียนเชียร์อัพให้นิดหนึ่งค่ะ

เกริ่นให้ เต้ย Freshtival พอสังเขปเนาะ

เต้ย Freshtival ชื่องานน่าเซิ้ง หมอลำ หมอแคน แบบนี้ ไม่ใช่งานดนตรีรวมคณะหมอลำในภาคอีสานนะคะ หากแต่เป็นงานเทศการดนตรีทั่วไปนี่หล่ะค่ะ เป็นงานดนตรีที่มีวงดนตรีคุณภาพจากไทยมาเล่นที่ขอนแก่น โดยผู้จัดจากคนในพื้นที่เองค่ะ ที่เข้าใจว่า เขาคงมีใจหลงใหลให้ดนตรีอย่างมากมาย หลายๆ วงดนตรีค่ายเล็ก ใหญ่ ในและนอกกระแสวัยรุ่น จึงได้มาเยือนถิ่นอีสานกันเป็นว่าเล่น คนฟัง แฟนเพลงก็พลอยได้เสพสมไปด้วย ก็มีค่าบัตรหล่ะค๊าา ตามปกติ คือได้ดูบ่อยและเข้าถึงศิลปินได้มากขึ้น

เต้ย Freshtival ปีนี้จัดขึ้นเป็นครั้งที่ 2 ซึ่งเป็นปีแรกที่อิฉันได้ไปดูค่ะ และหวังให้มีครั้งต่อไปด้วย และไลน์อัพศิลปินที่มาปีนี้ก็ไม่ธรรมดาเสียด้วย ตามโปสเตอร์เลยค่ะ พิเศษคือเอาวงนอกมาลงด้วย ด้วยราคาบัตร 500 บาท อิฉันเข้าใจว่าทางผู้จัดได้คิด คำนวณ ประมาณการต่างๆ ของงานนี้ กับการจัดขึ้นที่ขอนแก่น ไว้อย่างดีแล้ว โดยสถานที่จัดอยู่ที่ตลาดอู้ฟู้ ในเมืองขอนแก่น

ภาพจากเพจ เต้ย Freshtival

งานจัดแบบ Outdoor โปรดักส์ชั่น ทั้ง STAGE , LIGHTING จากทีม AUTOSAVE และ SOUND SYSTEM ที่ดีกว่าครั้งแรกมากนักแบบเกินเท่าตัว จากภาพค่ะ


ภาพจากเพจ เต้ย Freshtival

มาที่ความรู้สึกหลังจากได้ดูค่ะ อาจมีวิจารณ์นิดหน่อย :)

1. ภาพรวมของงานในฐานะคนดู คนที่เคยตระเวนดูคอนเสิร์ตในไทยจากหลายๆ งาน ถือว่าดีมาก (Very Good) มีมาตรฐาน มีบรรยากาศของการเป็นเทศกาลอยู่

2. ไลน์อัพ/ลำดับการขึ้นเล่นของศิลปินแต่ละวงถือว่าดีมาก (Very Good)  ลงตัว และเอาคนอยู่ คาดว่าผู้จัดเล็งไว้แล้วว่าวันรุ่นคนดูละแวกนี้ชอบแบบไหน และอาจด้วยเวลาของศิลปินด้วย ไลน์อัพจึงมาตามลำดับ (ถ้าจำไม่ผิด)    Moving & Cut > Gym & Swim > Poomjit > Inspirative > Safeplanet > The Fin. > The Yers

3. ส่วนเรื่องเวลา ตรงนี้ทางผู้จัดได้ขอโทษไปแล้วในเพจ เพราะล่วงเลยเวลาไปมากโข เราจะไม่เอ่ยค่ะ แต่ที่จะเอ่ยคือ ตัวเราเองที่ไปดูก็ไปสายเหมือนกัน เพราะไปทันวงแรกก็เพลงสุดท้ายแล้ว ฮ่า! ก็ได้ตบไม้ตบมือให้กำลังใจอยู่นะคะ คือ ก็อยากดูวงแรกกันแต่เดินทางไปก็แวะนั่นนี่ ไม่ได้รีบเร่งอะไรกันค่ะ อย่าว่าเด้! :)

4. สถานที่จัด ตรงอู้ฟู้ถือว่าดีมาก (Very Good) เพราะติดถนนหลัก มองเห็นได้ง่าย เข้าถึงง่าย และที่สำคัญ มีที่จอดรถ(น่าจะเพียงพอ) เพราะเราไปถึงก็เกือบทุ่มหนึ่ง หาที่จอดรถได้ง่ายและเร็วดี ไม่ต้องเดินไกล แต่ถ้าทางผู้จัดจะเพิ่มแผ่นที่ไว้ให้ก็ดีค่ะ ทั้งแผนที่ตั้งและผังภายในงานตั้งแต่แลกบัตรเลยค่ะ เผื่อคนที่มาครั้งแรกอย่างอิฉัน ทำอัพลงเพจไว้ก็น่าจะเป็นประโยชน์อยู่นะคะ และอีกส่วนคือที่ว่างหรือพื้นที่ให้คนดูก็กำลังดี จุคนได้ราวๆ 1,500-2,500 คน ซึ่งในงานคนก็ไม่แน่นมาก ย้ายที่ได้สะดวก ยืนโยกและกระโดดได้ไม่ทำร้ายใคร

5. การจัดการภายในงาน ถือว่าดี (Good) รปภ. เยอะดี รู้สึกปลอดภัย ตำแหน่งพื้นที่ต่างๆ ที่จัดไว้บริการ ก็ถือว่าโอเค แต่มีจุดหนึ่งที่ไม่ชัด หรือเพราะพากันด๋อยเองก็เป็นได้ นั่นคือโต๊ะแลกบัตรรับสายข้อมือ ตำแหน่งก็เห็นชัดดีค่ะ แต่ป้ายที่เขียนติดไว้ว่าให้ทำอะไรนี่มองไม่เห็นจริงๆ เพราะติดไว้หน้าโต๊ะ แล้วคนที่ไปแลกบัตรก็ยืนบัง พวกเราสายด๋อยก็เดินดุ่มๆ จะไปเข้างาน รปภ.เลยไล่กลับให้มาแลกสายข้อมือก่อน ตำแหน่งได้แต่ป้ายมันเล็กมั้งนะ ถือว่าวิจารณ์ในฐานะผู้ชมแล้วกันค่ะ

The Fin. กับเพลง Pale blue แสงสีก็เลยมาแบบ Blue ทั้งเพลง 

6. เรื่องเวที ส่วนตัวให้ยอดเยี่ยม (Excellent) เลยค่ะ สมกับคอนเซ็ป โปรดัักชั่นที่เขาเตรียมมาและอยากให้เป็น แสงสวย สีสวย ไม่เล่นเยอะเกินไป ในที่นี้คือ บางคอนเสิร์ตที่ไปดูก็เล่นจังหวะไฟกับดนตรีเยอะจนแสบตา พริบพรับๆๆๆ รัวๆๆๆใส่เวทีและศิลปินที่กำลังเล่น เข้าใจว่าจะได้มู้ดเต็มที่ในการแสดง แต่บางทีเราก็อยากดูศิลปินลีดกีต้าร์รัวๆๆๆๆ ตีกลองอย่างเมามันส์ อะไรแบบนี้ แต่พอแหงนไปบนเวที เจอแต่แสงจ้าาา รัวใส่เจ้าค่ะ (อันนี้ก็ส่วนตัวนะคะ) กลับมาที่งานเวที งานไฟอีกครั้งค่ะ คือเล่นพอดีพองามมาก ตามมู้ดของแต่ละเพลง ช้า เร็ว หนัก เบา ดูมีไดนามิกที่ดึงดูดได้ดี และที่โดดเด่นอีกอย่างคือ ต้นไม้หลังเวทีค่ะ คือเล่นกับบริบทได้ดีมาก กลายเป็นฉากหลังประกอบเวทีให้ดีขึ้นไปอีก นอกจากแสงสีที่สวยอยู่แล้ว ตรงนี้ก็ประทับใจค่ะ ชอบ ขอชื่นชมในสิ่งที่ทำให้เกิดขึ้นมาในงานค่ะ

แสงและสี โชว์จากวง The fin.

7. ศิลปินและการเล่นสดของพวกเขา ตรงนี้ก็ให้ ยอดเยี่ยม (Excellent) ค่ะ ด้วยคุณภาพที่เต็มเปี่ยมของแต่ละวง บางวงเราไม่ได้เป็นติ่ง พอดูสดก็ชอบเลย เพราะการเล่นสด มัน สด ค่ะ ด้วยท่าทาง การโชว์ เดินเหินบนเวที การเล่น ทรงนักดนตรีต่างๆ ประกอบเข้ากับเสียงเพลงแต่ละเพลง มันจะทำใจเราอ่อนไหวโดยง่าย แต่มีสิ่งที่เห็นจากการโชว์ที่ไม่ชอบเป็นการส่วนตัวคือ ศิลปินไทยบางวง ชอบพูด สาธยาย พล่ามบนเวทีกันเนาะ คือจะปลุกเร้าให้หึกเหิมอะไรกัน ก็มาดูมาชมดนตรีของพวกคุณ มาดูพวกคุณเล่นสด เล่นจบหนึ่งเพลง พูดอีก 2 นาที จบหนึ่งเพลง พูดอีก 1 นาที "ทุกคนครับ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา" บิ้วค์จัง! เป็นแพทเทิร์นกันไปหมด เราเข้าใจมุมศิลปินนะว่าอยากให้มีส่วนร่วมในคอนเสิร์ตด้วยกัน แต่การที่เราเป็นคนดู เราอยากฟัง อยากดูพวกคุณเล่นสดหลายๆเพลงมากกว่า การพูดแต่พอดีมันสร้างความประทับใจได้ดีกว่าบิ้วค์กุจัง! บิ้วค์ด้วยดนตรีของพวกคุณเถอะค่ะ การพูดแต่พอดีมันก็จะงามเหมือนแสงสีที่ให้บนเวที คุณจะให้คนดูประทับใจหรือลำไย การพูดมาก/น้อยก็มีส่วน คือบางคนก็อาจจะชอบที่ศิลปินพูดด้วยนะคะ อันนี้ก็ ลางเนื้อชอบลางยา เราไม่ว่ากัน เวลาดูวงนอกมาเล่นนี่ โหหห เล่นกันจัง 3-4 เพลงรวด รัวๆๆ แล้วพูดมแค่ แต๊งกิ้ว ทักทายนิดหน่อย แล้วรัวต่อ 2-3 เพลง (เขาพูดไทยไม่ได้ไงเลยพูดน้อยๆ) เออ แบบนี้ประทับใจ เพลงคุณประทับใจเรา พวกคุณก็ประทับใจเรา สิ่งสำคัญมันคือหลังดูจบ เราอยากดูเขาอีกรอบไหม หรือ พอแล้ว วงนี้พูดมาก ดูทีไรก็พล่ามอยู่นั่น นี่แหละค่ะ เจอมากับศิลปินไทยบางวง อาจลามไปหลายวง (นี่อิฉันก็พล่ามค่ะ :) )

8. สุดท้ายแล้วค่ะ เราก็หวังว่างานเทศกาลดนตรีเต้ยนี้ จะมีครั้งที่ 3 แต่อีกต่อไป ขอบคุณผู้จัดที่สร้างสรรค์งานดีดีแบบนี้ให้กับคนสายบันเทิงอย่างอิฉันได้ดูแบบไม่ต้องเดินทางไกล ขอบคุณศิลปินที่มีคุณภาพทุกวงค่ะ ขอบคุณโอกาสดีดีและแก๊งที่ไปดูด้วยกันครั้งนี้ แต๊งกิ้วเวรี่มัช (ขอบคุณอะไรใหญ่โตอย่างกับเป็นผู้จัด!)

ปล. ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงความเห็นคนคนเดียวที่ได้พบจากประสบการณ์จริง หวังว่าจะไม่ทำร้ายใครนะคะ

จริงๆ ก็มีความประทับใจอยู่มากในหลายโมเม้นต์  แต่เกรงจะเป็นความประทับใจส่วนตัวจนเกินไปค่ะ      ขอจบด้วยบรรยากาศ แสงสีบนเวทีดีกว่าค่ะ

Inspirative

And in the end
เหล่าคนคูลที่แท้จริง