เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[BTS FANfic] +STORY PLANET+jigsawchim
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน Want You Baby : Chapter 06 [CUT]
    • Pairing : Jijin l ParkJimin x KimSeokjin l
    • Rate : nc-18



    “ไปนอนในห้องดีกว่านะ...แมวน้อย..”


    จีมินยกยิ้มพร้อมกับยกขึ้นลูบกลุ่มผมนิ่มเบาๆ ก่อนจะยืดตัวขึ้นพร้อมกับค่อยๆช้อนตัวร่างเพรียวบางขึ้นในอ้อมกอด ก่อนจะย่างเท้าเดินตรงไปยังห้องนอนอย่างใจเย็น


    ซอกจินไร้เรี่ยวแรงจนหัวพิงไปกับอกแกร่ง ดวงหน้าหวานร้อนผ่าวเหมือนคนเมา ตากลมดำเหลือบขึ้นมองใบหน้าคมคาย ดวงตากลมเหม่อลอย ภาพตรงหน้าเบลอจนซอกจินมองเห็นทุกอย่างพร่ามัวไปหมด


    จีมินดันเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนกว้างใหญ่ ภายในห้องถูกปิดทึบด้วยผ้าม่านสีแดงทึบหรูหรา เช่นเดียวกับเตียงนอนขนาดคิงไซส์สีแดงมีลวดลายประดับสีทองงดงาม มีกรีบดอกกุหลาบโรยอยู่บนเตียง หัวเตียงมีโคมไฟแสงสีส้มเปิดอยู่ให้ความสว่างแบบสลัวๆ มีเทียนหอมส่งกลิ่นหอมหวานลอยอยู่ทั่วห้องจางๆ


    ขาแกร่งก้าวพาคนในอ้อมกอดไปยังเตียงที่ตั้งอยู่กลางห้อง ค่อยๆวางจนแผ่นหลังบางสัมผัสได้ถึงความนุ่มที่ยุบยวบไปตามน้ำหนักที่ทิ้งลงที่นอน กลิ่นหอมที่มาจากหัวเตียงลอยเข้าจมูกทำให้รู้สึกผ่อนคลายเบาๆ


    “ไหน...ดูสิ... อาการดีขึ้นรึยังครับ?” จีมินเอ่ยถามขึ้นเสียงแผ่ว เขานั่งลงข้างซอกจิน ก่อนจะใช้มือจับไหล่บางให้พลิกนอนแผ่ไปกับเตียง สัมผัสสากจากฝ่ามือหนาไล้ไปตามโครงหน้า ซอกจินรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างจนมือบางต้องยกขึ้นกุมเสื้อตรงหน้าอกแน่น อกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เวลาที่มีคนสัมผัสตัวเขา ใจมันก็เต้นระส่ำไปทั่ว


    เหมือนต้องการให้คนมาสัมผัส...


    “หืม? ร้อนเหรอครับ?” จีมินค่อยๆเลื่อนมือไปจับมืออันสั่นเทาของซอกจินออก ก่อนจะค่อยๆแกะกระดุมเสื้อออกให้ทีละเม็ดอย่างอ้อยอิ่ง ให้นิ้วมือลากผ่านผิวขาวเนียนอย่างจงใจ


    “ย-อย่า....” เสียงหวานเอ่ยอย่างแหบแห้ง ต่อให้จะรู้สึกทรมานกับอาการตอนนี้มากแค่ไหนแต่ซอกจินก็ยังคงมีสติ รับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เขาจึงรวบรวมแรงทั้งหมดส่งเสียงห้าม แม้มันจะออกมาแผ่วเบาราวกับกระซิบก็ตาม ภาพหลอนในห้องน้ำยังคงฉายชัดอยู่ในหัว มันทำให้เขากลัวการสัมผัส ขัดกับจิตใต้สำนึกที่ดูจะเรียกร้องกับสัมผัสจากเจ้าพ่อมาเฟีย


    “แล้วจะทรมานอยู่แบบนี้รึไง?” จีมินยอมหยุดมืออยู่นิ่งๆแต่นิ้วก็เกลี่ยเล่นที่หน้าท้องนุ่ม


    “เมื่อกี้ มันสัมผัสเธอตรงไหนบ้างล่ะ...”


    “ให้ผมลบมันออกให้เอามั้ย?” กายหนาเปลี่ยนไปพลิกตัวขึ้นคร่อมทับซอกจิน ใบหน้าหล่อคมคายยื่นเข้ามากระซิบชิดใบหูนิ่ม ดวงตาคมดั่งงูพิษทำเพียงแค่สบมองก็คล้ายจะแผดเผาซอกจินไปทั่วทั้งร่างได้


    “ไม่ตอบจะถือว่าตกลงนะครับ”


    “อ-อื้อ...” ไม่ทันตั้งตัว หลังจากพูดจบจีมินก็ก้มลงประกบปากนุ่มอย่างไว ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดหยอกเย้ากับลิ้นเขา ส่งจูบที่เย้ายวนแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นดูดดื่มตามแรงอารมณ์ที่ค่อยๆสูงขึ้น มือข้างนึงของจีมินก็สอดเข้าไปใต้เสื้อที่แผ่นหลังบางพร้อมกับลูบไล้มันเบาๆ


    ร่างกายที่ตอนแรกก็ร้อนรุ่มอยู่แล้ว เมื่อเจอสัมผัสร้อนแรงของปาร์คจีมิน ร่างกายซอกจินก็ราวกับถูกไฟฟ้าช๊อต กระตุกแอ่นอกรับสัมผัสตามจิตใต้สำนึกส่วนลึก


    “เกะกะ” จีมินถอดจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะถกเสื้อซอกจินออกเผยให้เห็นผิวเนียนราวกับผิวเด็กที่ยังไม่มีรอยประทับ  ตาคมลอบสำรวจกายบางเงียบๆพร้อมกับแลบลิ้นเลียด้วยความกระหาย แม้ใจจะทนไม่ไหวแต่เขาก็ยังอดกลั้น ค่อยๆทำซอกจินทีละขั้นอย่างทะนุถนอม


    ร่างกายที่เริ่มร้อนตามแรงอารมณ์ทำให้จีมินต้องแกะกระดุมถอดเสื้อของตัวเองออกจนหมด เผยให้เห็นกล้ามแข็งแรงที่ซ่อนรูปอยู่ภายในเป็นลอนสวยงาม ซอกจินเผลอมองตามจนใบหน้าหวานเห่อร้อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด


    “ทีนี้...พร้อมสนุกไปกับผมรึยังครับที่รัก J”


    “จ-จีมิน...เดี๋ยว ม-ไม่เอา..อ่ะ!!!” ซอกจินส่ายหน้าเป็นพัลวัน แต่มีหรือที่ไฟเมื่อถูกจุดขึ้นมาแล้วจะดับลงง่ายๆ จีมินก้มลงไปซุกไซร้ที่ซอกคอขาว ใช้ลิ้นสากเลียเข้าตั้งแต่หลังใบหูนิ่มลากยาวมายังลาดไหล่กว้างพร้อมกับขบกัดเข้าไปด้วยความหมั่นเขี้ยว จนซอกจินสะดุ้งตัวสั่น แม้ภายในใจจะรู้สึกดีมากก็ตามเพราะฤทธิ์เหล้า แต่ความกลัวก็ยังมีมากกว่าอยู่ดี


    “จ-จีมิน ย-หยุดก่อน...” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเสียงสั่น มือบางยันเข้าที่หน้าอกพยายามดันใบหน้าอีกฝ่ายที่ยังคงซุกอยู่ที่คอให้ออกห่าง


    “น่ารำคาญ จะขัดขืนอะไรนักหนา”


    “ถ้าเมื่อกี้ผมไม่ไปช่วย เธอก็เสร็จมันไปแล้ว คิดซะว่าที่ทำอยู่ตอนนี้ตอบแทนผมดีมั้ย?” เพราะโดนขัดบ่อยเข้าทำให้อารมณ์ที่กำลังปะทุถูกขัดจังหวะจนอารมณ์เสีย จีมินเอ่ยด้วยน้ำเสียงโทนต่ำในลำคอคล้ายดุจนซอกจินสะดุ้งเฮือกอีกรอบ


    “ถ-ถ้างั้น...ปิดตาได้มั้ย?” ซอกจินเอ่ยขอเสียงสั่น แม้จะกลัวแต่พอฟังที่จีมินพูด ซอกจินก็พูดเถียงอะไรไม่ออก ได้แต่ต้องยอมรับเพราะตอนนั้นถ้าไม่ได้จีมินช่วยแล้วเขาโดนข่มขืนจริง เขาก็คงรับมันไม่ได้แน่ๆ


    แม้จะไม่มั่นใจเหมือนกันว่าตอนนี้มันดีกว่ารึเปล่าก็ตาม....


    “ปิดตา?” จีมินเลิกคิ้ว ทวนคำถามอีกครั้ง


    “อ-อืม จะเล่นกับผมยังไงก็เชิญ แค่ปิดตาผม....”


    “หืม...งั้นเหรอ....”


    “ได้อยู่แล้วที่รัก” จีมินยกยิ้มมุมปาก รู้สึกถูกใจข้อเสนอที่ได้ยิน มือหนาเลยเอื้อมไปที่ลิ้นชักข้างเตียงก่อนจะเปิดออกแล้วควานหยิบผ้าปิดตามาอันนึง แล้วลงมือจัดการทาบปิดตาให้ซอกจินทันที


    ระหว่างที่จีมินกำลังผูกมัดผ้าปิดตาให้ซอกจิน จนความมืดเริ่มมาแทนที่จนมองอะไรไม่เห็น ใจเขาก็เต้นระรัวแรงขึ้นด้วยความกังวล หายใจหนักหน่วงจนอกกระเพื่อม แต่ก็ยอมอยู่นิ่งๆตามที่ตนเองได้พูดเอาไว้


    “ทีนี้ก็ได้เริ่มจริงๆสักทีนะ”


    “อ้ะ!!” ซอกจินสะดุ้งเฮือกเมื่อมือหนาถอดเข็มขัดเขาออกพร้อมกับถกกางเกงเขาลง จนเหลือเพียงกางเกงในบางและขาอ่อนเรียวขาวที่เริ่มรู้สึกเย็นเพราะสัมผัสกับแอร์ภายในห้อง  


    สัญชาติญาณสั่งให้ขาเขาชิดเข้าหากัน แต่ก็ถูกจีมินจับให้ถ่างออกแล้วเจ้าตัวก็แทรกเข้ามาระหว่างกลาง ใบหน้าหล่อยกยิ้มกว้างอย่างรู้สึกสนุก ลิ้นเลียรอบปาก ใจเต้นรัวด้วยความกระหายอยากและต้องการประทับรอยความเป็นเจ้าของไปทั่วกายบาง


    มือหนาเริ่มไล้ไปทั่วเรือนร่างกระตุ้นอารมณ์ร่างบาง ปากก้มลงขบกัดที่ยอดอกทั้งสองข้าง ไล่ตีตราประทับไปทั่วตัวยันต้นขาขาว สร้างเสียงหอบหายใจดังปนกับเสียงครางหวานที่ทนความเสียวซ่านเอาไว้ไม่ไหวให้ดังระงมทั่วห้อง


    “ดีครับ ร้องออกมาดังๆ” จีมินแวะเวียนขึ้นไปกระซิบชิดใบหูเสียงกระเส่า พร้อมกับมอบจูบดูดดื่มให้ซอกจินเป็นระยะจนไม่ได้พักหายใจ แขนเรียวถูกจับขึ้นพาดรอบคอจีมิน เมื่อได้ที่ยึดซอกจินก็เผลอจิกลงบนแผ่นหลังหนาเพื่อปลดความเสียวซ่าน มือหนาเริ่มล้วงลงไปใต้กางเกงในแล้วค่อยๆดึงมันลงผ่านขาอ่อนช้าๆจนหลุดออกเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหว


    “ฮึก! อ้ะ!! จ-จีมิน!!” ซอกจินสะดุ้งโหยงจนใบหน้าหวานเชิดขึ้นด้านบน เพราะมือของจีมินกอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาไว้เต็มมือ แล้วรูดขึ้นลงอย่างมันส์มืออย่างชำนาญ จนซอกจินถึงขีดสุดแล้วปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มฝ่ามืออีกคน


    “แฮ่ก แฮ่ก...” ซอกจินหายใจหอบอย่างหนักหน่วงราวกับคนผ่านศึกหนักมา ตอนนี้จิตใจเขารู้สึกร่องลอยไม่อยู่กับตัวไร้เรี่ยวแรง แต่ก็รู้สึกดีจนไม่อาจปฏิเสธ


    “เหนื่อยแล้วเหรอครับ...ยังไม่ได้เอาจริงเลยนะ?” จีมินยกยิ้ม ก่อนจะจัดท่าทางซอกจินให้ดี มือหนาจับสองขาให้ถ่างออก แล้วให้มือไปวนเล่นอยู่ที่ช่องทางหลังให้ซอกจินสะดุ้งเฮือกขึ้นมาอีกรอบ


    “เจ็บหน่อยนะคะที่รัก”


    “ห้ะ! อ๊ะ!! อึ้ก!” ยังพักหายใจไม่ทันไร ซอกจินก็ต้องสะดุ้งเฮือกเผลอเกร็งจนหายใจติดขัด เมื่อมีนิ้วแทรกสอดเข้ามาที่ช่องทางหลังไม่บอกกล่าวแถมยังไม่มีตัวช่วย มีเพียงแค่น้ำคร่ำช่วยหล่อลื่นให้เท่านั้น น้ำตาใสเริ่มรื้นขึ้นที่ขอบตาซึมไปกับผ้าที่ปิดตาอยู่


    “อย่าเกร็ง”


    “ฮรึก..จ-เจ็บ อ๊ะ! ฮึก... อ๊า!!” เสียงหวานร้องดังระงมอีกครั้ง เมื่อจีมินสอดเข้าไปหนึ่งนิ้ว ไม่ทันรอให้พักหายใจ เจ้าตัวก็สอดนิ้วที่สองกับสามตามเข้าไปอีก แรงตอดรัดที่แน่นจนรู้สึกดีทำเอาปาร์คจีมินขบกรามแน่น ต้องใช้ความอดทนถึงขีดสุดที่จะไม่เผลอทำรุนแรงกับคนใต้ร่าง


    “พ-พอแล้ว ไม่เอาแล้ว...” เสียงหวานเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับส่ายหน้ารัวอย่างน่ารักในสายตาเจ้าพ่อมาเฟีย


    “ของจริงมันหลังจากนี้นะครับที่รัก” จีมินเอ่ยกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูพร้อมกับลมหายใจกระเส่า มือข้างที่ว่างถอดกางเกงตัวเองออกแล้วจัดท่าทุกอย่างให้พร้อม ของสำคัญเริ่มดุนดันที่ช่องทางหลังจนรู้สึกคับแน่น


    “อย่าเกร็งล่ะ ไปพร้อมผมนะครับ”


    สวบ!


    “อ๊า!!!” ซอกจินหวีดเสียงดัง เมื่อมีสิ่งแปลกปลอมสอดเข้าที่ช่องทางหลังแบบไม่มีตัวช่วย นิ้วเรียวของซอกจินจิกลงบนบ่าจีมินอย่างแรงตามความเสียวกระสัน ฝ่ายจีมินเองก็กัดฟันแน่นเพราะแรงตอดรัดที่ยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งสูงขึ้น จนความอดทนเริ่มสิ้นสุด


    “พ-พอก่อ---”


    “ฮะ...อ๊ะ....อึก!” ไม่รอให้ซอกจินได้เอ่ยค้าน จีมินก็เริ่มส่งแรงกระแทกจากตอนแรกที่ช้าก็เริ่มหนักขึ้นจนกายบางขยับขึ้นลงเกิดเสียงกระแทกดังทั่วห้อง เสียงหวานร้องครางอย่างขาดหายเพราะแรงกระแทกร้อนแรงจนทั่วทั้งร่างคล้ายจะแหลกสลายเพราะทนความกระสันไม่ไหว จนเมื่อถึงจุด ทั้งคู่ก็ปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกัน


    ผ้าปิดตาเริ่มค่อยๆเคลื่อนจนหลุดออก เผยให้เห็นดวงหน้าหวานที่ขอบตาแดงก่ำ หน้าขึ้นสีแดงเรื่อ เหงื่อไหลไปทั่วใบหน้า ปากชมพูนิ่มที่บวมเจ่อน้อยๆ กับสายตายั่วยวนที่ไม่รู้ว่าตั้งใจรึเปล่า ทั้งหมดนั่นให้ความรู้สึกเซ็กซี่ ดูดีมากๆจนทำให้จีมินชะงักไปชั่วขณะ


    ใจเขาเต้นระรัวขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นในทันที



    “ฮะ...อึก!” ซอกจินที่รู้สึกได้ว่าผ้าปิดตาหลุดออกไปแล้ว มือบางก็เปลี่ยนไปยกขึ้นปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย แต่จีมินก็รวบข้อมือบางทั้งสองข้างออกแล้วจับมัดด้วยผ้าปิดตาที่พึ่งหลุดไป ซอกจินมีสีหน้าเหลอหลาเลิกลั่กในทันที


    “ม-ไม่นะ...ผ-ผ้า...ฮึก”


    “จะอายอะไร? แต่เธอ..น่ารักกว่าที่ผมคิดอีกนะ”


    “รู้ตัวมั้ยว่ากำลังทำหน้ายั่วใส่ผมขนาดไหนอยู่?”


    “ผ-ผม..ป-เปล่า...อ๊ะ!” จีมินทนความเซ็กซี่ของซอกจินไม่ไหว ทำให้อารมณ์ที่พึ่งดับไปไม่นานถูกจุดกลับขึ้นมาอีกครั้งจนคราวนี้เขาต้องยกขาเรียวขึ้นพาดบ่า ทำให้ของที่สอดอยู่สอดลึกเข้าไปมากกว่าเดิมจนซอกจินรู้สึกจุก


    “อีกรอบแล้วกันนะ โทษฐานที่เธอทำของผมตื่น”


    เสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบชิดใบหูนิ่มอีกครั้ง เพียงแต่คราวนี้สายตาคมก็จดจ้องดวงหน้าหวานปนเซ็กซี่ไปพร้อมๆกันด้วย ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นอีกครั้ง ก่อให้เกิดเสียงครางหวานพร้อมกับเสียงหอบหายใจดังระงมไปทั่วห้อง สร้างความสุขสมให้แก่กันและกันไปจนกระทั่งข้ามคืน



    END


    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    Thanks For Reading :)


    Hope you enjoy.


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in