Day 8

วันนี้ตื่นมาด้วยอะไรก็ไม่รู้เพราะจำไม่ได้ เอาจริงๆ คือจะสารภาพว่าลืมเขียนบันทึกของเมื่อวานอะ ที่พิมพ์อยู่ตอนนี้เลยเป็นวันที่ 9 แล้วแหะๆ แต่เอาเป็นว่าจะพยายามเขียนโดนดึงเอาความทรงจำจากเมื่อวานออกมาให้ได้มากที่สุดแล้วกันนะ

วันนี้เป็นวัน 8.8 สิ่งแรกที่ฉันทำคือสั่งหนังสือ ก่อนอื่นเลยก็ต้องซื้อให้พี่ลี่ (ในที่สุดฉันก็ได้ที่อยู่พี่ลี่มาแล้วหลังจากทำข้อตกลงไว้ว่าพี่ลี่จะให้ที่อยู่ฉันแลกกับการที่ฉันต้องยอมให้พี่ลี่ซื้ออาหารมาให้ตลอดเวลาที่อยู่ที่ hopital /ให้ตายซิ แบบนี้มัน fair ไหมเนี่ย ฉันไม่ได้อยากให้พี่ลี่ซื้อของมาให้อีกสักหน่อย/) สุดท้ายก็ตัดสินในซื้อเล่ม ‘ปีแสง’ กับ ‘Makoto marketing’ ให้พี่ลี่ เอาจริงๆ ก็อยากจะเขียนโน้ตอะไรสักอย่างให้พี่ลี่ด้วยนะ แต่ฉันไม่อยากสัมผัสหรือมีส่วนร่วมในการส่งโน้ตหรือส่งหนังสือให้พี่ลี่เท่าไร เพราะกลัวพี่ลี่จะติดเชื้อจากฉัน สุดท้ายก็เลยคิดไว้ว่าฉันจะเขียนโน้ตเอาไว้ใน iPad แล้วถ้าหนังสือถึงมือพี่ลี่เมื่อไรค่อยส่งโน้ตไปให้ (อยากให้หนังสือไปถึงพี่ลี่ไวๆ จังเลยนะ แล้วก็หวังว่าพี่ลี่จะชอบหนังสือที่ส่งไปให้ด้วย)

หลังซื้อหนังสือให้พี่ลี่เสร็จ ก็ถึงเวลาซื้อหนังสือให้ตัวเอง เอาจริงๆ ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีหนังสือที่อยากได้เยอะมากเลยนะ แต่พอจะซื้อจริงๆ กลับมีไม่กี่เล่มที่จะซื้อ เพราะเล่มอื่นงี้ก็ไม่กล้าซื้อเพราะกลัวหนังสือจะไม่สนุก ไม่ก็ไม่มีเวลาอ่าน (เอาจริงๆ คือฉันไม่แน่ใจว่าที่ช่วงนี้ฉันไม่ enjoy อ่านหนังสือเป็นเพราะฉันถึงจุดอิ่มตัว หรือเป็นเพราะฉันเบื่อการอ่านหนังสือที่ hospital กันแน่นอน - ซึ่งก็เป็นผลมาจากการที่พี่น้อยเปิด TV แทบจะ 24/7 เนี่ยแหละ เลยทำให้โฟกัสที่การอ่านหนังสือไม่ได้เลย) ซึ่งหนังสือที่ฉันตัดสินใจซื้อก็คือเล่ม ‘ฆาตกรรมล้างตระกูล’ กับ ‘กุหลาบเลือด’ ที่เห็นคนรีวิวว่าดีมาก (แต่ฉันซื้อเป็นแบบมือสองนะ เพราะราคาถูกดี ตกเล่มละแค่ 120 บ. เอง) เอาจริงๆ ตอนแรกก็จะซื้อเล่ม ‘Kokoro’ ด้วยแแหละ แต่ว่ารู้สึกว่าวันนี้จะใช้เงินเยอะไปแล้ว + รู้สึกผิดกับหนังสือที่ยังดองอยู่ ก็เลยยังไม่ซื้อดีกว่า 

หลังจากซื้อหนังสือเสร็จ ฉันก็เลยว่าจะดูซีรี่ย์จีนที่เคยเห็นใน Tiktok ที่ชื่อว่า ‘Unforgettable love’ เอาจริงๆ ก่อนดูก็คิดแล้วแหละว่าจะดูได้ไหมนะ เน็ตจะหลุดก่อนหรือเปล่า แต่คือพีคมากที่สามารถดูได้แบบไม่สะดุดเลย amazing มากๆ สุดท้ายก็ดูไปได้ 4 ตอนแล้วก็เลิก คือแบบเนื้อเรื่องมันก็น่ารักดีนะ แต่มัน cliche เหมือนการ์ตูนโชโจ ไม่ก็ละครสมัยก่อนมากๆ เริ่มเรื่องด้วยการที่ว่าพระเอกเป็นมกาเศรษฐีที่ดูเรื่อง technology แล้วพระเอกเนี่ยมีลูกติด (ซึ่งตอนหลังมาเฉลยว่าเด็กเป็นลูกของพี่ชายพระเอก) ซึ่งลูกพระเอกเนี่ยก็เป็นเด็กที่มี trauma แบบไม่ยอมพูด ทั้งๆ ที่ความจริงเป็นเด็กที่ฉลาดมาก แล้วน้องก็จะอยากให้พระเอกสนใจ แต่ด้วยความที่พระเอกงานยุ่ง น้องก็จะงอนแล้วก็ทำตัวดื้อใส่พระเอกตลอด ส่วนนางเอกเป็นหมอเด็ก (จิตแพทย์เด็ก) ซึ่งเปิดเรื่องมางี้ก็คือนางเอกโดนแฟนเก่าหลอกแล้วยิ่งนางเอกได้ยินว่าแฟนเก่าตัวเองขโมยผลงานตัวเองไปแล้วผลงานนั้นก็ได้รับรางวัลในงานวันนี้ นางเอกก็เลยรีบตรงไปที่สถานที่มอบรางวัล แต่ระหว่างทางก็ได้ไปเจอกับลูกพระเอกซึ่งนางเอกก็เข้าไปดูแลเล็กๆ น้อยๆ จนลูกพระเอกเปิดใจ เสร็จนางก็วิ่งไปจะตามหาแฟนเก่านางอีกครั้ง แต่อยู่ดีๆ นางก็เมา (ซึ่งอันนี้คือ งง มากวิ่งมาตั้งนาน ไม่ช่วยลูกพระเอกมาด้วย แต่พึ่งมาเมาตอนนี้เนี่ยนะ) ซึ่งนางเอกที่เมาเนี่ยก็บังเอิ๊ญไปเจอพระเอกซึ่งนางก็เข้าใจว่าพระเอกเป็นแฟนเก่านาง นางก็เลยด่าๆๆๆ พระเอกไปรัวๆ ถึงตอนจบพระเอกจะมาเฉลยว่าตัวเองไม่ใช่แฟนเก่านางเอกนะ นางก็แบบ เออหรอ ขอโทษด้วยแล้วกัน แล้วก็มีฉากให้พระเอกกับนางเอกใกล้ชิดกันเล็กน้อย แล้วนางเอกก็วิ่งออกไป ตอนเช้ามาพระเอกก็เจอนางเอกอีกครั้งงในรายชื่อของผู้สมัครมาเป็นหมอประจำตัวของลูกตัวเอง ซึ่งตอนแรกพระเอกก็อี๋ ฉันไม่รับยัยนี้หรอก แต่ลูกพระเอกกลับบอกพ่อว่าแบบไม่! อยากได้นางเอกเป็นหมอคนเดียวเท่านั้น! พระเอกก็เลยต้องตามจีบนางเอกให้นางเอกยอมเป็นหมอให้ลูกตัวเองให้ได้ ซึ่งหลังจากนั้นก็จะมี moment น่ารักๆ อีกตามมา ซึ่งก็ไม่มีอะไรเลย นอกจากความเป็นซิทคอมน่ารักๆ ธรรมดา ที่พระเอกคลั่งรัก ปากแข็ง อะไรแบบนี้ ซึ่งนี่ดูแล้วก็เบื่อก็เลยเลิก

หลังจากดูจบตอนแรกก็ว่าจะนอนกลางวันสักหน่อย แต่ก็ดันคิดขึ้นมาได้ว่างานของ Puka ที่ฉันทำ intern อยู่ยังไม่เสร็จ ก็เลยลุกขึ้นมาคิด content ต่อ ซึ่งยิ่งมาทำเนี่ยก็คิดว่า ‘ฉันมาทำอะไรที่นี้’ คืองานเยอะมากกก แล้วหลายๆ อย่างก็คือยังไม่ตกลงสักที ซึ่งเอาจริงมันก็น่าหงุดหงิดนะ ยิ่งเป็น marketing intern คนเดียวด้วย คืองานเหนื่อยแบบเหนื่อยมาก ได้แต่หวังว่าวันนี้ที่สัมภาษณ์ candidate marketer จะได้คนมาช่วยงานสักที แต่ฉันก็คิดไว้แล้วหละว่าพอทำไปได้สักระยะตาม minimum period ก็จะขอลาออกจากการทำ intern สักที เอาจริงฉันผูกพันกับที่นี้นะ เพื่อนๆ ที่นี้ก็คือน่ารักกันมากๆ แต่ฉันทำไม่ไหวจริงๆ คงต้องขอพักก่อน แต่ก่อนจะออกก็ว่าจะทำ plan ล่วงหน้าไปให้เลย 

กว่าจะทำ content ของ Puka เสร็จก็ดึกแล้ว พี่ลี่ก็ส่งมาบอกว่าวันนี้พี่ลี่สั่งขนมจาก After U มาให้ (คือแม่ฉันบอกพี่ลี่ว่าไม่ต้องส่งอาหารมาให้ฉันอีก พี่ลี่เลยสั่งขนมมาให้แทน…) ฉันก็เอาวะ อย่างน้อยวันนี้พี่ลี่ก็ไม่ได้สั่งอาหารมาให้ ราคาคงไม่แพงมาก สรุปคือแม่ง แพงกว่า Burger King เมื่อวานอีก เพราะพี่ลี่สั่งขนมปังนมโสด 1 แล้วก็คุกกี้อีก 3 กระปุกมาให้! ราคาในใบเสร็จก็คือปาไป 535 บ. แล้ว ฉันเนี่ยแทบจะร้องไห้ ฮือออ พี่ลี่เกินไปมาก ไม่เห็นต้องซื้อของแพงแบบนี้มาให้เลย เอาจริงแค่พี่ลี่ซื้อกระเพราให้ฉัน 1 จานแบบราคา 40 บ. ฉันก็พอใจแล้ว ฉันก็ได้แต่หวังว่าพรุ่งนี้พี่ลี่จะไม่ซื้ออะไรมาให้อีก เพราะแค่ขนมรอบนี้ที่พี่ลี่ซื้อมาให้ฉันก็คงอยู่ได้อีก 1 สัปดาห์แล้ว

ตอนดึกฉันก็มีภารกิจต้องไปสัมภาษณ์ marketer ของ Puka แต่แล้วสิ่งที่ฉันกังวลก็เกิดขึ้นเมื่อฉันเชื่อมต่อ internet ไม่ได้! ฉันพยายามทั้งเชื่อม wifi ของโรงแรมก็แล้ว เชื่อมเน็ตจากโทรศัพท์ของตัวเองก็แล้ว แต่มันก็ไม่ได้ผล พอฉันจะเข้าไปใน Zoom มันก็เด้งออกตลอด หรือถ้าไม่เด้งออกฉันก็จะไม่ได้ยินเสียงหรือเห็นหน้าของคนอื่นเลย คือแย่มากจริงๆ สุดท้ายสิ่งที่ฉันทำได้ก็คือฝากคำถามให้เพื่อนไปถาม แล้วตัวเองก็รอดูวีดีโอสัมภาษณ์ เอาจริงๆ คือฉันโคตรอยากออกจาก hospital เลย คืออยู่ที่นี้แทบจะไม่มีอะไรดีเลย อาหารก็ไม่อร่อย, internet ก็ไม่ดี, แล้วยังต้องแชร์ห้องอยู่กับคนอื่นอีก (ถึงฉันจะสนิทกับพี่โอ๋กับพี่น้อยแล้วก็เถอะ) แต่ฉันก็ยังรำคาญเสียง TV อยู่ดี ฮือออ อยากกลับบ้าน อยากกลับหอแล้วอะ TT 

วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ฉันจะได้ใช้ชีวิตปิดเทอมเพราะวันพรุ่งนี้ฉันก็เปิดเทอมแล้ว ก็คือเปิดเทอมวันแรกก็คือเรียนที่ที่ hospital เลยนะคะ surreal ดีจริงๆ ฉันไม่รู้ด้วยนะว่าตอนเรียนเน็ตมันจะห่วยอีกหรือเปล่า ฉันเลยตั้งใจเอาไว้ว่าวันพรุ่งนี้ฉันจะพยายามใช้ internet ให้น้อยที่สุด เผื่อว่าตอนใช้เรียนจะได้ไม่มีปัญหา วันนี้พอทำทุกอย่างเสร็จก็เหนื่อยแล้ว วันนี้ก็ไปนอนก่อนแล้วกัน บรัยยย