ชายผู้นั้นเติมฟืนให้กับกองไปเล็กจิ๋วตรงหน้า ก่อนเอ่ยเชื้อเชิญเงาแปลกหน้าที่จดจ้องเขาอยู่นอกแสงไฟให้เข้ามาร่วมวง

     "ท่านตรงนั้น" เขาเอ่ย "คืนนี้อากาศเย็นไม่น้อย ท่านสนใจขยับออกมาร่วมกองไฟกับข้าหรือไม่" นักเล่านิทานว่า ยิ้มแย้มเป็นมิตร ผายมือออกกว้างเชื้อเชิญ

     ชายผู้หนึ่งเผยตนออกมาจากเงาตอบรับคำเชิญนั้น เขาเป็นชายร่างสูงใหญ่ แต่งกายอย่างสามัญธรรมดา หากห้อยดาบเงาวับอย่างดีไว้ข้างเอว

     เออร็อด อาเรียมองแขกของตน นักเล่านิทานไม่ได้เอ่ยทักใดเรื่องดาบนั้น แม้มันจะเป็นดาบที่หรูหราเตะตาชวนให้ถามไถ่ขนาดไหนก็ตาม ชายหนุ่มเพียงแต่เชิญแขกให้นั่งลงบนขอนไม้ฝั่งตรงข้าม แล้วไถ่ถามความเป็นไปอย่างคนอัธยาศัยดี

     "ท่านไปยืนอะไรในป่ามืดๆคนเดียวน่ะ มีอะไรที่ข้าพอจะช่วยได้หรือเปล่า" นักเล่านิทานถามด้วยรอยยิ้ม

     "นิทานของท่าน..."แขกของเขาเปรยขึ้นน้ำเสียงจริง

     นักเล่านิทานเลิกคิ้ว ขยับรอยยิ้มขึ้นกว้างกว่าเดิม แล้วเอ่ยขึ้นอย่างยินดี

     "โอ้ๆ แฟนคลับนิทานของข้านี่เอง" เขายิ้มร่า แล้วเอ่ยต่อไปอย่างไม่สนใจสีหน้าที่เหมือนจะปฎิเสธของคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม

     "ทนรอฟังตอนต่อพรุ่งนี้ไม่ไหวล่ะสิ ได้ๆๆๆ ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังก่อนใครเป็นกรณีพิเศษก็แล้วกัน" นักเล่านิทานหัวเราะอย่างยินดี แล้วเริ่มเกริ่นนิทานตามธรรมเนียมของตน

     "นี่คือเรื่องที่ข้าได้ฟังมา" เขาว่า "ดังนั้น หากมันจะมีคำโกหกใดปลอมปนอยู่ในสิ่งที่ข้าเล่า ก็ขอให้ท่านรู้ไว้ คำโกหกนั้น ไม่ได้มาจากข้าแต่อย่างใด" นักเล่านิทานเกริ่นเรื่องด้วยความร่าเริงมากกว่าปกติ และก่อนที่ผู้ฟังของเขาจะได้เอ่ยขัดจังหวะใด เขาเริ่มเล่านิทาน