เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายวายkn_library
ดันเจี้ยนชั้น 7 ปิดให้บริการแล้วครับ
  •   

    ✢ Montag71 เขียน✢

    ✢ blessingxbooks ✢

    ✢ 3 เล่มจบ ✢

    ✢ Read a write ✢




    REVIEW

    by noche.




    สำหรับใครที่ชื่นชอบสายแฟนตาซีกึ่งเกมส์ตีมอนเตอร์ดรอปของ เราก็ขอแนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ!!


     *มีการสปอย* 


    นายเอกของเราเป็นบอสลับในดันเจี้ยนเล็กๆชั้น 7 ที่มีชื่อว่า ‘เงามรณา’ ถึงจะบอกว่าเป็นบอสแต่ไร้ซึ่งพิษภัยมาก นอกจากจะตัวเล็กแล้วน้องยังชอบโดนพวกนักผจญภัยฆ่าเพื่อดรอปอาวุธบ่อย ๆ เพราะเคยมีนักผจญภัยมาตีน้องแล้วดรอปได้อาวุธราคาแพงกลับไป จากนั้นมาเมื่อมีข่าวนี้แพร่หลายออกไปนักผจญภัยจึงคอยแวะเวียนมาตีน้องจนพลังน้องฟื้นไม่ทัน น้องก็ได้แต่งอแงในใจว่าแค่อยากอยู่อย่างสงบทำไมต้องมาไล่ตีน้องจนบ้านน้องพังด้วยจึงรีบหาทางทำให้บ้านกลับมาอยู่อย่างสงบไว ๆ เรียกได้ว่าน่าเอ็นดูน้องมากกก 


    และแล้ววันนึงพระเอกของเราก็ได้มาปรากฏตัวที่ดันเจี้ยนของน้องค่ะ ด้วยความที่น้องเข้าใจผิดคิดว่าพระเอกเป็นนักผจญภัยจะมาปล่อยของเสียในแม่น้ำที่บ้านของน้องจึงพยายามหาทางไล่พระเอก แต่ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไปแถมยังมาจับปลาในแม่น้ำของน้องกินอีก จนกระทั่งน้องพลาดจึงทำให้พระเอกเจอตัว แต่จะให้พระเอกรู้ไม่ได้ว่าตัวเองคือบอสดันเจี้ยนนี้ (เพราะก่อนหน้านี้แกล้งทำเป็นว่าตัวเองตายแล้วตายลับไปเลย) จึงแกล้งทำเป็นตุ๊กตา พระเอก (เราคิดว่าตรงนี้พระเอกน่าจะความจำเสื่อมและยังจำอะไรไม่ได้ว่าทำไมมาอยู่ที่นี่) เมื่อเห็นน้องก็ดีใจที่ได้เจอเพื่อนคนแรกและตั้งชื่อให้น้องว่า ‘เอมิล’ และเฝ้ารอว่าน้องจะเลิกแกล้งทำเป็นตุ๊กตาเมื่อไหร่ (นางจับได้ทันทีว่าน้องไม่ใช่ตุ๊กตาเพราะน้องเผลอโป๊ะแตกโดยไม่รู้ตัวค่ะ เราขำตรงนี้มาก) และจะมี โมเม้นน้อย ๆ เช่น นายเอกของเราเอาดินจี่ไฟให้พระเอกกิน เพราะน้องสั่งห้ามพระเอกกินปลาที่แม่น้ำตัวเองแต่ก็สงสารกลัวพระเอกจะหิวเพราะเข้าใจว่ามนุษย์ต้องกินอาหารเลยทำดินให้กินซะเลย 55555


    หลังจากใช้ชีวิตร่วมกันในระยะเวลาสั้นๆ  ก็มีนักผจญภัยที่คิดว่าบอสดันเจี้ยนนี้ยังไม่ตายจริง ๆ จะเข้ามาดรอปของก็เจอเข้ากับพระเอกค่ะ ซึ่งพระเอกของเราแท้จริงนั้นคือ ‘เจ้าชายยูสเทส’ องค์รัชทายาทที่หายตัวไปและทางพระราชวังกำลังตามหาอยู่ แถมยังมีประกาศให้รางวัลกับผู้ที่ตามหาองค์ชายเจอ หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นในดันเจี้ยนของนายเอกทำให้นายเอกของเราปลิวออกจากดันเจี้ยนของตัวเองและไปตกอยู่ที่ดันเจี้ยนอื่นจนได้เป็นมิตรกับแมงมุมยักษ์และกระต่ายโดยบังเอิญ หลังจากนั้นปมก็จะเริ่มมาค่ะ เพราะนอกจากจะเจอมิตรน้องยังไปเจอมังกร และอยู่ ๆ ด้วยพลังของมังกรทำให้น้องเอมิลนายเอกของเรากลับกลายเป็นคนได้! แต่เป็นเเพียงช่วงเวลาสั้นๆ เ ท่านั้นน้องก็คืนร่างบอสมรณาเหมือนเดิม และมังกรยังทิ้งคำพูดบางอย่างที่เป็นปริศนาเอาไว้และให้น้องเอมิลของเราตามหาคำตอบ


    หลังจากออกจากมังกรไปน้องก็ได้เจอพระเอกอีกครั้งค่ะ ด้วยความกลัวว่าน้องนายเอกจะหากอีกเลยพกนายเอกของเราไปไหนมาไหนด้วยซะเลยและล่อลวงน้องกลับพระราชวังของตัวเอง….


    และปมจะเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ เรียกได้ว่าเรื่องนี้ปมเยอะมากกกก และดราม่ามากเช่นกันทั้งเรื่องที่น้องแท้จริงแล้วอาจจะเป็นคนมากก่อนมาเป็นบอสประจำดันเจี้ยนแถมยังเคยรู้จักกับพระเอกมาก่อนอีกด้วย! ปมที่คนที่ชื่อเอมิลที่ทั้งชื่อทั้งหน้าตาเหมือนนายเอกตายจริงหรือไม่แถมเกี่ยวข้องยังไงกับน้องนายเอกและพระเอก ปมพระเอกที่แต่ก่อนมีนิสัยโหดร้ายทำไมกลับมาคราวนี้ถึงความจำเสื่อมจำอะไรแทบไม่ได้เลยมดูท่าจะเป็นเจ้าชายตัวปลอม และยังโดนตามฆ่าอีกด้วย  ปมที่มาที่ไปของนายเอก พระเอกและตัวละครอื่น ๆ สำหรับตรงนี้เราขอไม่เฉลยปมนะคะ เพราะทุก ๆ ปมจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยกันทั้งหมด แน่นอนว่าเรื่องนี้จบแบบแฮปปี้ค่ะไม่มีคนตายอย่างแน่นอน (ใช่ไหมนะ เราคิดว่าใช่ เหมือนจะไม่มีใครตาย) จึงอยากให้คนอ่านได้ติดตามกันค่ะ!! อย่าลืมไปอุดหนุนนักเขียนกันด้วยน้า


    คราวนี้มาถึงความคิดเห็นโดยส่วนตัวเราค่ะ 


    เราอยากจะบอกว่า… เรื่องนี้น่ารักมากกก น้องนายเอกของเราน่ารักสุด ๆ อยากจะบีบน้อง น้องเป็นบอสประจำดันเจี้ยนก็จริงแต่น้องทั้งรักสงบและซื่อมาก วันว่าง ๆ ของน้องถ้านักผจญภัยไม่มาก็คือทำความสะอาดดันเจี้ยนของตัวเองค่ะปัดกวาดเช็ดถูและถ้าพลังน้องฟื้นน้องก็จะเสกลูกน้องออกมาปกป้องดันเจียนและทำกับดักเอาไว้ดักนักผจญภัย เราคิดว่าเรื่องนี้แต่งออกมาได้ดีมากเลยทีเดียว แต่สิ่งที่เราอยากแนะนำในเรื่องนี้คือเรื่องของปมในตัวละครค่ะ เราคิดว่าด้วยการบรรยายอะไรต่าง ๆ และการคลี่คลายปมมันเหมือนที่มาที่ไปและเหตุผลมันดูง่ายดายจนเกินไปและดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่เหมือนอยู่ ๆ ก็โพล่งออกมาว่าเรื่องที่แท้จริงเป็นแบบนี้ ๆ ทั้ง ๆ ที่ปูปมเหล่านั้นและเล่นตรงจุดที่มันเริ่มจะดราม่ามาอย่างดี เราเข้าใจในเหตุผลหรือความคิดของตัวละครนะคะ แต่มันเหมือนยังมีอะไรที่ขาดหายไปคิดว่าไรเตอร์อาจจะต้องปรับในตรงนี้และเพิ่มคำบรรยายหรือบทที่เล่นกับความรู้สึกของตัวละครให้มากกว่านี้ เช่นในบทบาทของพี่แมงมุม ทั้ง ๆ ที่เป็นหนึ่งในตัวแปรที่ทำให้ความรู้สึกตัวละครพีคแต่บทบรรยายถึงพี่แมงมุมกับมีน้อยมากกกก ยังไม่ทันซึมซับก็ อ้าว..มีแค่นี้เหรอ อย่างตอนเฉลยความเป็นไปของพี่แมงมุมดันมาซ่อนปมไว้ก่อนเฉลยความเป็นมา เราจึงรู้สึกว่าพี่แมงมุมไม่ได้รับความยุติธรรมอะไรเลย ต่อให้พี่แมงมุมเลือกที่จะเป็นแบบนี้แต่ตอนหลังก็ไม่มีการนำความรู้สึกตรงนี้มาเล่นอีก และโดยเฉพาะเรื่องแม่ที่ดูจะไม่สมเหตุสมผลอีก (แต่เราเข้าใจเหตุผลที่พวกเขาทำนะคะ) เราจึงคิดว่ามันยังขาดเรื่องความรู้สึกของตัวละครที่ต้องเล่นมากกว่านี้เพื่อดึงอารมณ์คนอ่านค่ะ แต่หากถามเราว่าเรื่องนี้สรุปมันดีจริงไหมขอบอกได้ว่าเรื่องนี้ดีมากค่ะ! อาจจะติดขัดตรงปมไปสักหน่อย แต่ความน่ารักของนายเอกกินขาดมาก! ให้ไปเลยเต็มร้อยยย อยากให้ทุกคนตำมากจริงๆ






Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in