ชาวเอโดะมีมารยาทที่ชาวเอโดะพึงกระทำ เรียกว่าうかつあやまり ค่ะ ซึ่งความหมายของ うかつ　(迂闊) คือ การประมาท หรือขาดความระมัดระวัง ยกตัวอย่างเช่น ปกติแล้วเวลาที่ใครมาเหยียบเท้าเรา ฝ่ายที่เหยียบจะต้องขอโทษใช่มั้ยคะ แต่สำหรับชาวเอโดะนั้นแม้จะเป็นฝ่ายที่ถูกเหยียบเท้าก็ต้องขอโทษค่ะ สมมติฝ่ายที่เหยียบเท้าพูดว่า ごめんなさい หรือขอโทษมา ฝ่ายที่ถูกเหยียบเท้าก็ต้องตอบกลับไปว่า いえいえ、私がうっかりしていたものですから。 ค่ะ เพื่อทำให้ฝ่ายที่เหยียบเท้าไม่รู้สึกผิดมากเกินไป เป็นการทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโล่งใจมากขึ้นนั่นเองค่ะ มารยาทดีสุด ๆ ไปเลยใช่มั้ยล่าา(^｡^)

เวลาเดินสวนกับคนอื่นในถนนแคบๆ ตอนฝนตก ชาวเอโดะก็จะระมัดระวังไม่ให้ร่มไปโดนอีกฝ่ายแล้วก็เป็นการป้องกันไม่ให้น้ำจากร่มของตนหยดไปโดนอีกฝ่ายด้วย จึงเอียงร่มของตัวเองไปฝั่งที่ไม่มีคนนั่นเองค่ะ 

ต่อไปก็จะขอพูดถึงมารยาทในการใช้คำของชาวเอโดะกันค่ะ

　　「おはよう」には､「おはよう」 ปกติแล้วเวลามนุษย์เงินเดือนเข้าบริษัท แล้วเจอเจ้านาย ก็ต้องทักทายเจ้านายก่อนว่า 「おはようございます」แล้วเจ้านายก็จะทักทายกลับมาว่า「おはよう」หรือสมมติว่าเราเป็นเจ้านาย แล้วเห็นลูกน้องเข้ามาทำงานตอนเช้าเราก็จะทักทายว่า 「おはよう」 ส่วนลูกน้องก็จะทักทายกลับมาว่า 「おはようございます」ตามปกติของการใช้ภาษาญี่ปุ่นแบบ 上下関係 ใช่มั้ยคะ กลับกัน มารยาทของชาวเอโดะจะคำนึงถึงอีกฝ่ายว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ทัดเทียมกัน เช่น เวลาเจ้านาย ทักทายลูกน้องว่า「おはよう」ลูกน้องก็จะตอบกลับไปว่า 「おはよう」หรือ ลูกน้องทักเจ้านายว่า 「おはようございます」เจ้านายก็จะตอบกลับไปว่า 「おはようございます」 เช่นกันค่ะ แล้วก็ไม่จำเป็นที่ฝ่ายที่มีตำแหน่งสูงกว่าต้องรอให้อีกฝ่ายที่มีตำแหน่งต่ำกว่าทักทายก่อน การที่เจ้านายทักทายลูกน้องก่อนก็ถือว่าเป็น 江戸しぐさ ค่า 

  ไม่พูดว่า 忙しい  ในเมืองเอโดะถ้าจู่ ๆ มีคนมาพูดใส่ว่า 「お忙しいですね」จะโกรธมาก เพราะ คันจิ 忙 เพราะคันจิตัวนี้ประกอบด้วยบุชุ「忄」ที่เรียกว่า  りっしんべん ซึ่งมาจาก 心 นอกจากนี้อีกตัวก็เป็นตัว 亡くす　ก็เลยตีความออกมาว่า 心を亡くす พอโดนพูดว่า お忙しい ใส่ก็เหมือนกับว่าไปดูหมิ่นว่าชาวเอโดะทำงานหาเงินจนสูญเสียหัวใจตัวเองไปแล้ว ถ้าจะทักว่าช่วงนี้ยุ่งเหรอควรใช้คำว่า 「ご多用のところ・・・」มากกว่า ส่วนฝ่ายที่ตอบกลับ ก็ควรพูดว่า「雑用に追われておりまして・・・」ดีกว่า「忙しい」มีคติยึดมั่นเลยว่า  จะไม่หลุดพูดคำว่า 忙しい ออกมาเด็ดขาดเพื่อไม่ให้ลืมหัวใจของตนเอง

พอได้อ่านมารยาทของชาวเอโดะแล้วก็คิดว่าก็ถือเป็นมารยาทที่นำไปใช้ได้จริง ๆ และก็ทำให้ได้ข้อคิดที่ดีเลยว่า เวลาจะทำอะไรไม่ควรคำนึงถึงตัวเองฝ่ายเดียว ควรใส่ใจผู้อื่นด้วยและระมัดระวังคำพูดของตนเองก็จะทำให้อีกฝ่ายประทับใจและมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน นอกจากนี้เราก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบบ่นว่ายุ่ง ๆๆ ไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย เวลาที่มีงานเยอะ ๆ พอบ่นมาก ๆ เข้าก็เหมือนไปบั่นทอนอารมณ์ตัวเอง รู้สึกเครียดมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ เลยคิดว่าเราไม่ควรทำงานจนลืมหัวใจของตัวเอง ให้เวลาตัวเองบ้าง เราก็คงไม่ชอบเหมือนกันถ้ามีคนมาบอกว่าเราทำงานจนบาลานซ์ชีวิตตัวเองไม่ได้เฉกเช่นเดียวกับชาวเอโดะ ก็เลยคิดว่าเราสามารถนำข้อคิดจากชาวเอโดะไปใช้ได้ และหวังว่าบล็อกนี้อาจจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อน ๆ ทุกคนด้วย ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ 🫶🏻

ขอบคุณข้อมูลจาก 

https://www.mycare.co.jp/user_data/danran_article_02_11

http://pw-diary.seesaa.net/article/408970834.html

http://tsurumi3776.sakura.ne.jp/s1-edosigusa.htm