เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
กอ ลอ ออ นอนอวอรอรอตอพอลอ
ถ้าได้เป็นซอมบี้ก็ดีสินะ
  • คิดๆ แล้วแปลกดี 
    ทำไมหนังซอมบี้ถึงมีแต่คนวิ่งหนีลนลาน 
    ในความสับสนอลหม่าน 
    ราตรีที่ซอมบี้เดินพลุกพล่านกลางฝูงชน 

    สมองก็มีแต่มันไม่อาจคิด 
    กราฟชีวิตของมัน (ถ้ามี) จึงเป็นเส้นตรงไม่สับสน 
    เพียงเดินตามกลิ่นอาหาร เอิ่ม ซึ่งก็คือเนื้อคน 
    ไม่เห็นต้องทนคำบ่นพร่ำศีลธรรมอันดี 

    หัวใจที่มีก็ยังเต้นกระดุ๊กกระดิ๊กตุบตับๆ 
    เศษเส้นเอ็นกรุบกรับๆ ยังคาปากแซ่บอีหลี 
    แค่ไม่สน ความรู้สึกรู้สาเหมือนไม่มี 
    เป็นซอมบี้ ไม่ปวดขี้ ไม่ปวดหัว ไม่ปวดใจ

    มันช่างผิดแผกแตกต่างกับแวมไพร์ 
    หลังความตายชีวิตหาเรียบง่ายไม่ 
    ต้องหลบต้องซ่อน ต้องปลีกตัวจากแสงไฟ 
    อีกกระเทียมไม้กางเขน เจอปุ๊บหนี! 

    แถมโชคร้าย แวมไพร์แมร่งเกิดมาหล่อ 
    พวกตัวพ่อเลยมีประเด็นวุ่นวายสิ้นดี 
    ทั้งศึกรักกับสาวงามข้ามสายสปีชีส์ 
    แถมบางทียังต้องรบกับมนุษย์หมาป่า

    กับตัวฉัน ถ้าความตายจะทำงานไม่แล้วเสร็จ 
    ไอ้แม่เ_็ดอย่าเสือกให้กูเป็นแวมไพร์นา 
    จะเป็นซอมบี้ซี้ปึ๊กคึกคักลั้นลา 
    มีไหมหนาแถวนี้ ช่วยมากัดฉันที


    photo cr: Shaun of the Dead (2004)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Tai-Chattip Soralump (@chattip2002)
"เป็นซอมบี้ ไม่ปวดขี้ ไม่ปวดหัว ไม่ปวดใจ" กลอนนี้งดงามนัก หะๆ